Στη φράση του Βασίλη Σπανούλη «η Εθνική γύρισε γρήγορα τον… διακόπτη», ο φίλος του και συμπαίκτης του στις εθνικές ομάδες από τους Παίδες Νίκος Ζήσης ανέτρεξε στην αρχαία ρήση «ουδέν κακό αμιγές καλού», για να ερμηνεύσει την εικόνα της ελληνικής ομάδας στην πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ με δεδομένες τις σημαντικές απουσίες της.
Ερχόμενη στην Πολωνία, η αποστολή της Εθνικής ήθελε να λάβει τις πρώτες απαντήσεις στο ερώτημα που «βασάνιζε» τους πάντες, για το πώς θα έπαιζε χωρίς τους Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Τσαρτσαρή και Βασιλόπουλο. Και το «παρών» που φώναξαν οι διεθνείς δεν ακούστηκε απλά, αλλά ήταν ιδιαίτερα ηχηρό στα αυτιά των… «άπιστων» κριτών της. Κανείς στην Εθνική δεν ασχολήθηκε περισσότερο από τις 2 – 3 ημέρες της προετοιμασίας με τις απουσίες των 4 παικτών, αλλά όλα τα μέλη αυτής της Εθνικής έπρεπε να αποδείξουν και στα επίσημα παιχνίδια ότι μπορούν και χωρίς αυτούς.
Μπορεί στη συνέχεια της διοργάνωσης και με τον βαθμό δυσκολίας να αυξάνεται, η αγωνιστική ποιότητα των απόντων να είναι αναγκαία. Ομως, στο Πόζναν, στους διεθνείς που τους δόθηκε η ευκαιρία, δεν φόρεσαν απλά τις φανέλες αυτών που έμειναν στην Αθήνα και άλλαξαν μόνο το όνομα στο πίσω μέρος, αλλά στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
«Δεν τους αντικαταστήσαμε, γιατί είναι αξιόλογοι παίκτες και παραμένουν μέλη της Εθνικής. Κι αν ο αντίπαλος σκεφτεί τις απουσίες μας, κακό του κεφαλιού του…», λέει ο Ζήσης. Παίκτες όπως οι δύο ομογενείς Κουφός και Καλάθης ακόμα μαθαίνουν μέσα από τα παιχνίδια, αλλά δεν φάνηκαν «λίγοι» όταν χρησιμοποιήθηκαν, ενώ άλλοι όπως ο Καλαμπόκης ανάγκασαν κάποιους αντιπάλους τους να τους μάθουν…
Η αμυντική νοοτροπία της Εθνικής επιβεβαίωσε και πάλι ότι είναι το μεγάλο ατού της, αλλά το νέο στοιχείο της, πλην των 7 ψηλών που «βγάζουν κυβέρνηση», είναι η επιθετική ευρυθμία. Με λιγότερους περιφερειακούς η Εθνική δεν φοβάται να τρέξει, να κυκλοφορήσει γρήγορα την μπάλα και να παίξει πιο απελευθερωμένα. Από έναν ξένο προπονητή που είναι «κουμπωμένος» και όταν λέει «καλημέρα»…