Ο διεθνής Τύπος αυτή την εβδομάδα ασχολήθηκε πολύ με τον Ρότζερ Φέντερερ, αδυνατώντας να βρει λόγια να περιγράψει το μεγαλείο του. H απόλυτη επικράτηση του καταπληκτικού Ελβετού στο πρώτο μεγάλο τουρνουά τένις της χρονιάς, στο ΟΡΕΝ της Αυστραλίας, επιβεβαίωσε την αίσθηση ότι είναι ανίκητος: πρόκειται προφανώς για τον μεγαλύτερο παίκτη στην ιστορία του τένις. Στην Αυστραλία ο Φέντερερ εμφανίστηκε έχοντας κάνει τη μικρότερη προετοιμασία από οποιαδήποτε άλλη σεζόν αλλά η αθλητική του φρεσκάδα ήταν κάτι παραπάνω από πρέπουσα. Την ώρα που οι θεωρητικά μεγάλοι του αντίπαλοι έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο εξουθενωμένοι από τραυματισμούς (ο Τζόκοβιτς και κυρίως ο Ναδάλ καιρό τώρα έχουν προβλήματα στα εγχειρισμένα τους γόνατα και δεν τελειώνουν τουρνουά του γκραν σλαμ…) ο Φέντερερ μετέτρεψε το τουρνουά σε περίπατο.
Ο Ελβετός έχασε στον δρόμο για τον τελικό μόλις δύο σετ. Η αλήθεια είναι πως δεν έχει πιεστεί ιδιαίτερα εκτός από το ματς του προημιτελικού με τον Νταβιντένκο που για περίπου ενάμιση σετ τον δυσκόλεψε. Ο νεαρός Ρώσος έκανε ένα καταπληκτικό ματς, έκανε πολλούς πόντους στο φιλέ, πέρασε άσους, έβγαλε φοβερές άμυνες, έσπασε το σερβίς του Ελβετού δύο φορές στο πρώτο σετ (6-2) και μια στην αρχή του δεύτερου (3-1). Οταν όμως άρχισε στους θεατές να δημιουργείται η εντύπωση ότι ετοιμάζονται να παρακολουθήσουν κάτι ιστορικό, δηλαδή την αποκαθήλωση του νούμερο ένα παίκτη του κόσμου και του μόνου που μετράει πάνω από είκοσι συνεχόμενες παρουσίες σε ημιτελικά Γκραν Σλαμ, ο Ελβετός γύρισε το ματς αφήνοντας τον Ρώσο χωρίς ελπίδα. Το πλήθος, γαλαντόμο πάντοτε με τα αουτσάιντερ, στους λίγους πόντους που με δυσκολία κέρδιζε ο Νταβιντένκο, επευφημούσε όχι από θαυμασμό, αλλά για να του δώσει κουράγιο να αντέξει και να συνεχίσει να προσπαθεί. Μάταια όμως. Με τον Φέντερερ αντίπαλο δεν γλιτώνει κανείς.
Στον τελικό ο Ελβετός κέρδισε ακόμα πιο εύκολα. Ο αντίπαλός του, ο πανύψηλος Σκωτσέζος Αντι Μάρεϊ προβλήθηκε από τους Αγγλους ως ο πιθανός διάδοχός του. Ο Μάρεϊ έχει προσόντα, τεχνική και δύναμη αλλά δεν έχει τσαγανό. Εδώ και καιρό προβάλλεται ως η μεγάλη ελπίδα των Βρετανών για να δουν ένα παίκτη στο νούμερο ένα του κόσμου για πρώτη φορά από τον καιρό του Τιμ Χάμπτον.
Ο Σκωτσέζος είχε αντιμετωπίσει τον Ελβετό και στο το U.S. Open: και εκεί όπως και στην Αυστραλία ο Ρότζερ έκανε περίπατο. Στη συνέντευξη Τύπου της παρουσίασης του τελικού που εθιμοτυπικά προηγείται, ο Φέντερερ αστειεύτηκε λέγοντας ότι την πίεση για νίκη θα τη νιώθει ο Μάρεϊ, γιατί όλοι οι Βρετανοί περιμένουν απ’ αυτόν να κερδίσει μιας και κανένας από το νησί δεν έχει κατακτήσει τουρνουά του Γκραν Σλαμ εδώ και 150.000 χρόνια!
Ο αγγλικός Τύπος τον απειλούσε ότι μετά τον τελικό θα ζητήσει συγγνώμη για την υπεροψία του και πρόβλεπε ότι στον τελικό θα μιλήσει η πληγωμένη «βρετανική υπερηφάνεια» του Μάρεϊ. Δεν ξέρω αν ο Μάρεϊ ονειρεύονταν να πάει το τρόπαιο στη βασίλισσά του: αυτό που ξέρω είναι ότι στον τελικό δεν είδε το μπαλάκι, σκορπώντας θλίψη και στους απανταχού φίλους του τένις!
Το τένις ζει κάτι καταπληκτικό. Ο Ρότζερ Φέντερερ είναι ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών, αλλά οι συνεχείς νίκες του στερούν από τα μεγάλα τουρνουά κάθε ενδιαφέρουν: όλοι ξέρουν πως αυτός ο αψεγάδιαστος παίκτης θα είναι ο τελικός νικητής παντού και πάντα. Οσο κι αν ακούγεται οξύμωρο ίσως για το καλό του σπορ θα ‘πρεπε ν’ αρχίσει να σκέφτεται να αποσυρθεί. Ελλείψει αντιπάλου…