Η ψυχρή λογική των αριθμών επικράτησε του συναισθήματος. Ο αποψινός τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί να μην τυφλώνει τον (τηλε) θεατή με τη λάμψη των ονομάτων, ωστόσο, του δίνει το δικαίωμα να παρακολουθήσει δύο ομάδες που τη φετινή σεζόν έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ.
Μπάγερν και Ιντερ θα παραταχθούν στο επιβλητικό «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» έχοντας κατακτήσει και τους δύο τίτλους που υπάρχουν στις πατρίδες τους (πρωτάθλημα, Κύπελλο). Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, αμφότεροι θέλουν να κάνουν το «τρεμπλ» και να σηκώσουν στον ουρανό της Μαδρίτης το βαρύτιμο τρόπαιο.
Η τυπικά γηπεδούχος Μπάγερν, αφού έκλεισε για τα καλά μέσα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας την αποτυχημένη περσινή σεζόν, η οποία χρεώθηκε στον Γιούργκεν Κλίνσμαν, έχει βάλει σκοπό να κατακτήσει τα πάντα!
Ο πρόεδρος της ομάδας, Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, έφερε στο Μόναχο τον Λουίς φαν Γκάαλ, ο οποίος πέρυσι χάρισε στην Αλκμαάρ το πρωτάθλημα Ολλανδίας. Ο «φιλόδοξος δάσκαλος», όπως τον αποκαλούν, έθεσε έναν και μόνο στόχο. Να (ξανα) φέρει την ομάδα στην κορυφή.
Ο Φαν Γκάαλ έφερε μαζί του στη Βαυαρία μια πλειάδα πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών, οι οποίοι κόστισαν συνολικά 78 εκατομμύρια ευρώ. Επεισε τον πρόεδρο να μην πουληθεί ο Ριμπερί, που οι φήμες τον ήθελαν να βρίσκεται μεταξύ Λονδίνου και Μαδρίτης, και τον πλαισίωσαν με τους Αριαν Ρόμπεν, Μάριο Γκόμες, Ανατόλι Τίμοστσουκ, Ντάνιελ Πράνιτς, Αλεξάντερ Μπαουμγιόχαν, Εντσον Μπράχεντ και Ιβιτσα Ολιτς.
Η ομάδα έδειχνε να είναι η πιο πλήρης των τελευταίων ετών και όταν ο προπονητής βρήκε τη χημεία των παικτών, αλλά και τη δική του (έχει αδικήσει πολλές φορές τον εαυτό του στο παρελθόν), τότε η πορεία έμοιαζε απόλυτα φυσιολογική.
Ο Ολλανδός θεωρεί ότι η ομάδα του μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο, άρα και την Ιντερ, και να φέρει το τρόπαιο στο Μόναχο, εννέα χρόνια μετά το 2001. Και μάλιστα χωρίς τον Ριμπερί. Ο Γάλλος πλήρωσε άσχημα το αντιαθλητικό μαρκάρισμά του στον Λισάντρο Λόπεζ στον πρώτο ημιτελικό, καθώς η κόκκινη που δέχτηκε στο παιχνίδι τού στέρησε τη συμμετοχή του στον τελικό.
Για του λόγου το αληθές, η Μπάγερν είχε πολύ καλή απόδοση στους αγώνες που δεν αγωνίστηκε ο Ριμπερί, ο οποίος τη φετινή χρονιά ταλαιπωρήθηκε αρκετά από τραυματισμούς.
Κοντά στο όνειρο
Τριάντα οκτώ χρόνια περίμενε την αποψινή βραδιά η Ιντερ, η οποία θα διεκδικήσει το τρίτο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της. Εξάλλου, είναι ακόμη νωπές στη μνήμη των «νερατζούρι» οι φιλοφρονήσεις των αντιπάλων, οι οποίοι τους είχαν κολλήσει την ετικέτα της ηττοπαθούς ομάδας των εκατομμυρίων.
Η συνετή δαπάνη του Μάσιμο Μοράτι έφερε στο Μιλάνο τέσσερις σερί τίτλους. Ωστόσο, ο κρυφός καημός ήταν η κορυφή της Ευρώπης.
Φέτος, ο Μουρίνιο απαίτησε να έχει περισσότερες εναλλακτικές λύσεις ώστε να μπορέσει να πετύχει και την ευρωπαϊκή διάκριση, και η διοίκηση φρόντισε να ικανοποιήσει την απαίτησή του. Στην ομάδα πήγαν παίκτες όπως ο Ετό, ο Μιλίτο, ο οποίος εξαργύρωσε με μεταγραφή την εκπληκτική περασμένη σεζόν, αλλά και ο συμπαίκτης του Τιάγκο Μότα και ο Λούτσιο. Ολοι πρόσφεραν επιπλέον λύσεις, καλύπτοντας με τον ιδανικότερο τρόπο το κενό που δημιουργήθηκε από τη μετακίνηση του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς στη Βαρκελώνη.
Η Ιντερ, εκτός των άλλων, θα γίνει κατά 100 εκατ. ευρώ πλουσιότερη αν κάνει το «τρεμπλ». Οι «νερατζούρι» έχουν ήδη κερδίσει 200 χιλ. ευρώ για την κατάκτηση του τίτλου, 7,1 εκατ. ευρώ από την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και 2,8 εκατ. ευρώ για τα θετικά αποτελέσματα που πήραν στην πρώτη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ.
Επιπλέον, η ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο έχει κερδίσει 3 εκατ. για την πρόκριση στους «16», 3,3 εκατ. για την πρόκριση στα προημιτελικά και 4,2 εκατ. για την πρόκριση στα ημιτελικά. Τέλος, στα 5,5 εκατ. ευρώ ανέρχονται τα κέρδη από τη συμμετοχή στον τελικό του «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», ενώ σε περίπτωση που η Ιντερ κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο θα λάβει άλλα 9 εκατομμύρια.
Αριεν Ρόμπεν και Γουέσλεϊ Σνάιντερ: τα ολλανδικά «βαρόμετρα» του τελικού
Η πλειονότητα του κόσμου έχει χαρακτηρίσει τον αποψινό αγώνα ως τον «τελικό των προπονητών», ωστόσο κανείς δεν θα κριτικάρει αρνητικά τον καλλιτέχνη της αναμέτρησης, εάν αποφασίσει να φιλοτεχνήσει δύο ποδοσφαιριστές. Τους Ολλανδούς Αριεν Ρόμπεν (δεξιά) της Μπάγερν και Γουέσλεϊ Σνάιντερ (αριστερά) της Ιντερ.
Δύο σπουδαίοι αθλητές, συνομήλικοι (26 ετών), συμπαίκτες στην εθνική ομάδα της χώρας τους και συνοδοιπόροι. Βγήκαν στον… πλειστηριασμό από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ώστε ν’ αδειάσουν θέση στο ρόστερ για να χωρέσουν οι Κ. Ρονάλντο, Κακά, Αλόνσο, Μπενζεμά. Τον Ρόμπεν ανακάλυψε στην Γκρόνιγκεν η Αϊντχόφεν το 2002 και το 2004 αποτέλεσε μία από τις μεταγραφές του Μουρίνιο στην Τσέλσι. Ο Σνάιντερ είναι από τα ταλέντα της περίφημης ακαδημίας του Αγιαξ, στον οποίο αγωνίστηκε έως το 2007. Ο Αριαν Ρόμπεν μετακόμισε στο Μόναχο την τελευταία ημέρα των μεταγραφών. Οι Βαυαροί έστησαν πάνω σε αυτόν και στον Ριμπερί όλο το αγωνιστικό τους πλάνο της σεζόν. Το μεγαλύτερο προσόν του είναι ο έλεγχος της μπάλας ακόμη και στην περίπτωση που κινείται με μεγάλη ταχύτητα. Εχει την ικανότητα να διασπάσει οποιαδήποτε άμυνα με τις ντρίμπλες του και να αιφνιδιάσει ακόμη και τον καλύτερο τερματοφύλακα με το εκπληκτικό σουτ, το οποίο δοκιμάζει από μέση και μακρινή απόσταση. Στον αγώνα με τη Φιορεντίνα σκόραρε στη νίκη με 2-1 στο Μόναχο, αλλά και στο «Αρτέμιο Φράνκι», όταν μείωσε σε 3-2. Ενα γκολ εντυπωσιακό και καθοριστικό. Με τη Μάντσεστερ, εξαπολύοντας ένα εκπληκτικό μονοκόμματο δεξί σουτ, νίκησε τον Φαν ντερ Σάαρ στη ρεβάνς του «Ολντ Τράφορντ» και σφράγισε την πρόκριση. Το… καλό τρίτωσε όταν σημείωσε το μοναδικό γκολ του ημιτελικού με τη Λιόν, στην Allianz Arena. Αναμφίβολα, έχει ήδη κάνει απόσβεση των 29 εκατομμυρίων ευρώ που δαπάνησε τον περασμένο Αύγουστο. Ο Σνάιντερ έφυγε και αυτός πικραμένος από τη Μαδρίτη, χαρακτηρίζοντας «μαφιόζους» τον πρόεδρο της Ρεάλ Φλορεντίνο Πέρεθ και τον διευθυντή Χόρχε Βαλντάνο, για τις πιέσεις που του άσκησαν ώστε να τον υποχρεώσουν να αποδεχθεί την πρόταση της Ιντερ.
Συνέβαλε τα μέγιστα στο να αποκλείσει η Ιντερ τις Τσέλσι και ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ πάνω του στηρίχθηκε η τακτική του Μουρίνιο στους ημιτελικούς με την Μπαρτσελόνα.
Σουτάρει και με τα δύο πόδια, ενώ είναι σπεσιαλίστας στα χτυπήματα φάουλ. Μειονέκτημα αποτελεί το μικρό ύψος του, αλλά όπως δηλώνει, «στον αγώνα βρίσκεις χίλιους τρόπους για να ψηλώσεις…».