Η είσοδος των Αμερικανών επενδυτών στο αγγλικό ποδόσφαιρο έχει αντιμετωπιστεί με αντιδράσεις που ποικίλλουν από τον σκεπτικισμό ώς τη σκληρή αντίσταση, καθώς οι φίλαθλοι κι ο Τύπος τους κατηγορούν για τυχοδιωκτισμό και αναζήτηση εύκολου χρήματος.
Η περίπτωση όμως του Μπομπ Ριτς, του οποίου το επίθετο σημαίνει στα αγγλικά «πλούσιος», είναι εντελώς διαφορετική.
Ο, όνομα και πράγμα, πλούσιος 70χρονος από το Μπάφαλο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης (νούμερο 488 στη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο σύμφωνα με το περιοδικό Φορμπς) έχει πάρει υπό την προστασία του μια ομάδα που βρίσκεται στην ένατη βαθμίδα του αγγλικού ποδοσφαίρου, την παγκοσμίως άγνωστη Μπέντλινγκτον Τέριερς, χωρίς πάντως να υπόσχεται μεγαλεία.
Η ιστορία θα μπορούσε να έχει τίτλο εκκεντρικότητες εκατομμυριούχων, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για μια καθ’ όλα (όπως φαίνεται) καλοπροαίρετη χείρα βοηθείας που τείνει ένας δισεκατομμυριούχος σε μια άγνωστη ημιεπαγγελματική ομάδα λόγω μακρινής καταγωγής του από την περιοχή.
Ολα ξεκίνησαν πριν από κάτι περισσότερο από έναν χρόνο, όταν ο κ. Ριτς ψάχνοντας το γενεαλογικό του δέντρο ανακάλυψε ότι ένας από τους προγόνους του έφερε τον τίτλο του Λόρδου του Μπέντλινγκτον, μια κωμόπολη ανθρακωρύχων στη βορειοανατολική Αγγλία, κοντά στα σύνορα με τη Σκωτία.
«Δεν ήξερα καν πού βρισκόταν» ανέφερε ο κ. Ριτς στην εφημερίδα Χέραλντ Τρίμπιουν, κι έτσι το έψαξε στον χάρτη. Οταν τη βρήκε, γύρισε στη γυναίκα του και της είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Αγάπη μου, θα έπρεπε κανονικά να έχω κι εγώ τίτλο λόρδου!» Κι αυτή του αποκρίθηκε: «Εντάξει, θα πάω να σου αγοράσω έναν τέτοιο τίτλο».
Σε μια χώρα που όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται, ένας τίτλος λόρδου μπορεί να κοστίσει μόνο 230 ευρώ να τον αγοράσεις, κι ο τίτλος του Λόρδου του Μπέντλινγκτον δεν κόστισε και πολύ παραπάνω στην κ. Ριτς. Αλλωστε για τα δεδομένα ενός δισεκατομμυριούχου το ποσό αυτό είναι ασήμαντο.
«Δεν αμφισβητείται το κύρος του τίτλου, απλώς μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το γούστο του», σχολίασε ο κ. Ριτς, που πήρε την επιτυχημένη επιχείρηση τροφίμων του πατέρα του και την ανήγαγε σε μεγάλη βιομηχανία κατεψυγμένων. Στην κατοχή του έχει και τρεις επαγγελματικές ομάδες μπέιζμπολ μικρού βεληνεκούς στις ΗΠΑ, άρα έχει γνώση για τον αθλητισμό. Αλλωστε ήταν στα νιάτα του αθλητής του χόκεϊ.
Αναμενόμενο ήταν λοιπόν ο κ. Ριτς να δείξει ενδιαφέρον για την αθλητική δραστηριότητα στην κωμόπολη των 15.000 κατοίκων, που του κίνησε το ενδιαφέρον και για έναν άλλον λόγο: Για τη μεγάλη παρακμή της. Το κλείσιμο των ορυχείων στην περιοχή έφερε μαρασμό στο Μπέντλινγκτον, πολλοί μετανάστευσαν και όσοι μένουν έχουν κυρίως δουλειά στο γειτονικό Νιουκάστλ. Πλέον πολλές παμπ έκλεισαν και ούτε τα τρένα δεν σταματούν στον σταθμό του.
Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να πιστέψει ότι κάποιος Αμερικανός δισεκατομμυριούχος, και μάλιστα με το επώνυμο «Πλούσιος», θα ενδιαφερόταν να ενισχύσει τον σύλλογο που αγωνίζεται στη Νόρδερν Λιγκ, οκτώ κατηγορίες κάτω από τις επίσης αμερικανόκτητες Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ;
«Νόμιζα ότι κάποιος μου έκανε πλάκα», παραδέχθηκε ο πρόεδρος της Μπέντλινγκτον Τέριερς, Ντέιβιντ Χολμς. Δεν ήταν όμως φάρσα: Ο Λόρδος του Μπέντλινγκτον είχε μόλις αποφασίσει να βοηθήσει τον σύλλογο τείνοντας χείρα βοηθείας αλλά χωρίς να τον αποκτήσει κιόλας.
Ετσι συμφώνησε να μπει διαφήμιση της εταιρείας του στις φανέλες της ομάδας, κάτι που του κόστισε μόνο 10.000 ευρώ κατ’ έτος, ενώ πρόκειται να τοποθετήσει και έναν ηλεκτρονικό πίνακα, τον μοναδικό στην κατηγορία των 22 ομάδων όπου παίζει η Τέριερς, κόστους «πολύ πάνω από 35.000 ευρώ», σύμφωνα με τους επιτελείς του συλλόγου.
Ακόμη σκοπεύει να ανανεώσει τον χλοοτάπητα του γηπέδου στο «Γουέλφερ Παρκ», την έδρα της Τέριερς, που είναι σε τόσο κακή κατάσταση ώστε με την κακοκαιρία της βόρειας Αγγλίας φέτος το γήπεδο παρέμεινε κλειστό για 54 συνεχείς μέρες από τον Νοέμβριο έως τον Ιανουάριο.
Από την αρχή ο κ. Ριτς ξεκαθάρισε ότι δεν έχει σκοπό να αποκτήσει τις μετοχές, αλλά και μόνο η ενίσχυση που προσφέρει έχει αλλάξει τη διάθεση στην παρηκμασμένη κωμόπολη. Ο ίδιος μάλιστα έχει πάει δύο φορές να παρακολουθήσει και αγώνες της ομάδας, και η τελευταία φορά ήταν πριν από λίγες εβδομάδες, ανήμερα στα γενέθλιά του στα τέλη Ιανουαρίου.
«Η πόλη μας είχε χάσει την ταυτότητά της», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Τέριερς, Τζον Γκάρμπατ. «Η ομάδα παρέπαιε, αλλά ξαφνικά όλα πάνε από το καλό στο καλύτερο. Ξαναδίνουμε στην κοινότητά μας την ψυχή της πλέον» πρόσθεσε, με την Τέριερς, την ομάδα του Λόρδου του Μπέντλινγκτον, να είναι πια στην έβδομη θέση στο πρωτάθλημα.