«Εxει βρεθεί ο τρόπος να είναι ”καθαρός” ο ελληνικός αθλητισμός». Ο φίλος μου, παλαιός δρομέας, που δεν έκανε πρωταθλητισμό, και αργότερα σπούδασε και εργάστηκε επί χρόνια σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, όπου ο αθλητισμός αποτελεί βασικό συστατικό της εκπαίδευσης, είχε ένα τόνο περιπαικτικό στη φωνή του. «Τι σκαρφίστηκε πάλι;» σκέφτηκα, γνωρίζοντάς τον πολύ καλά. Τον ρώτησα, λοιπόν, ποιος είναι αυτός ο τρόπος. «Κοίτα, οι αθλητικοί χώροι είναι εγκαταλελειμμένοι, ό,τι χαλάει δεν φτιάχνεται, ξέρω καλά από προσωπική εμπειρία πως πολλά κολυμβητήρια ήταν κλειστά τον χειμώνα, διαβάζω ότι τα περισσότερα κίνητρα και προνόμια για τους αθλητές καταργήθηκαν. Ολα αυτά, λοιπόν, αποθαρρύνουν τα παιδιά, που δεν έχουν λόγο και ευχέρεια να κάνουν πρωταθλητισμό. Αν, όμως, δεν κάνεις πρωταθλητισμό, γιατί να πάρεις φάρμακα;».
Ομολογώ, πως αυτή η διάσταση του θέματος ούτε καν είχε περάσει από το μυαλό μου. Ισως, πράγματι, είναι ένας εύσχημος τρόπος για ν’ αποτρέψεις τα παιδιά από τον πρωταθλητισμό. Οπότε δεν θα υπάρχει και θέμα ντόπινγκ στην Ελλάδα. Εκτός ίσως, από πολύ μεμονωμένες περιπτώσεις αθλητών, που δεν θα πτοούνται από τις δυσκολίες.
Και αυτές είναι πολλές. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, κολυμβητές και κολυμβήτριες ευχήθηκαν, τον προσεχή χειμώνα να λειτουργήσουν όλα τα κολυμβητήρια, διότι έρχονται οι Ολυμπιακοί αγώνες.
Προ 2-3 ημερών πρωταθλήτρια του στίβου, μου έλεγε πως έπρεπε να τρέξει στην υπηρεσία στην οποία εργάζεται για να πάρει άδεια, ώστε να μετάσχει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το αυτονόητο, να της δοθεί η άδεια χωρίς να πρέπει η ίδια, εν μέσω της προετοιμασίας της, ν’ ασχοληθεί με τη διαδικασία, ουδείς το σκέφθηκε. Πρωταθλήτρια της κολύμβησης δήλωσε στην ΕΡΤ, ότι ίσως αναγκαστεί στα 26 της χρόνια, να σταματήσει τον πρωταθλητισμό και να κολυμπάει περιστασιακά, διότι δεν μπορεί να λείπει από την εργασία της.
Εχουμε γράψει, βεβαίως, για την πολίστρια, μέλος της εθνικής ομάδας που κατέκτησε το χρυσό παγκόσμιο μετάλλιο, η οποία πήρε έξι μήνες άδεια άνευ αποδοχών για να μετάσχει στην προετοιμασία και στους αγώνες.
Φυσικά, όλα αυτά τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά. Υπάρχουν πολλά άλλα ανάλογα. Σε όλα τ’ ατομικά αθλήματα. Κι αν δεν βρίσκονταν σε δημόσιες υπηρεσίες ή στην τοπική αυτοδιοίκηση άνθρωποι με κατανόηση, πολλοί πρωταθλητές θα είχαν εγκαταλείψει, τουλάχιστον τον πρωταθλητισμό. Γι’ αυτό, κύριε ΓΓΑ, πιέστε τους αρμόδιους υπουργούς να λύσουν τα προβλήματα. Ειδικά όσα δεν έχουν οικονομικό κόστος. Το συντομότερο δυνατόν.