Η ζωή είναι απρόβλεπτη και μπορεί απ’ το ζενίθ να σε στείλει στο ναδίρ. Και τούμπαλιν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η καθημερινότητα όλων όσοι σχετίζονται άμεσα με τον ΑΠΟΕΛ. Τον Αύγουστο, η κυπριακή ομάδα απέκλεισε τη Βίσλα Κρακοβίας, για να επιστρέψει για δεύτερη φορά στην ιστορία της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και ενώ οι παίκτες και οι φίλοι της ιστορικής ομάδας της Λευκωσίας απολάμβαναν το νέκταρ της επιτυχίας, το καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ο Χρήστος Κόντης σόκαρε τους πάντες. Η περιπέτεια της υγείας του έμπειρου ποδοσφαιριστή απέδειξε πως ο ΑΠΟΕΛ είναι κάτι παραπάνω από μία ομάδα.
Στην πρεμιέρα των ομίλων κανείς δεν ξέχασε τον Κόντη, ο οποίος αναρρώνει. Οι στιγμές που εκτυλίχθηκαν στο «ΓΣΠ» της Λευκωσίας, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του νικηφόρου αγώνα με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης ήταν άκρως συγκινητικές.
Στα «αποδυτήρια» του ΑΠΟΕΛ μάς μεταφέρει ο άκρως πετυχημένος προπονητής του, Ιβάν Γιαβόνοβιτς, ο οποίος μίλησε στην «Κ» μετά την επιτυχία επί της ρωσικής ομάδας. «Ηταν μια δύσκολη περίοδος για όλους στην ομάδα. Μόλις είχαμε καταφέρει να μπούμε στον ομίλους και προέκυψε η περιπέτεια του Χρήστου με την υγεία του. Ηταν ένα σοκ για όλους μας. Διότι ο Χρήστος ήταν κοντά μας στα αποδυτήρια. Ηταν πολύτιμο στέλεχος της ομάδας και ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους. Δυστυχώς, σταμάτησε απότομα το ποδόσφαιρο. Το μόνο ευχάριστο στοιχείο της υπόθεσης είναι πως τώρα είναι καλά. Περνάει ανώδυνα το πρόβλημα και τον περιμένουμε να γυρίσει στην ομάδα σε κάποιο άλλο πόστο. Φυσικά, έχει και θα έχει τη συμπαράσταση όλων, των συμπαικτών του, της διοίκησης και των φίλων του ΑΠΟΕΛ. Ολοι θυμούνται την προσφορά του».
– Στο ματς με τη Ζενίτ, ο κόσμος έδειξε ότι δεν τον ξεχνάει, με τα συνθήματα και τα πανό.
– Η Κύπρος δεν είναι μια μεγάλη χώρα. Η Λευκωσία δεν είναι μεγάλη πόλη. Η καθημερινότητα στην πόλη είναι διαφορετική σε σχέση με την Ελλάδα. Εδώ οι άνθρωποι είναι πολύ συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Η αναγνώριση της προσφοράς είναι πολύ σημαντικό στοιχείο. Και οι φίλαθλοι δεν τα προσπερνούν εύκολα όλα αυτά.
– Αλλά και οι παίκτες έσπευσαν να του αφιερώσουν τη νίκη.
– Ο Χρήστος έχει αποδείξει με τη συμπεριφορά του πως είναι ένα «χρυσό» παιδί. Και το ξέρουν καλά όλοι, είτε είναι Ελληνες, είτε Πορτογάλοι, είτε Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές.
– Υπάρχει κάποιο μυστικό για τις επιτυχίες του ΑΠΟΕΛ και ιδιαίτερα για τη νίκη επί της Ζενίτ;
– Οχι δεν υπάρχει. Κατ’ αρχάς, έχουμε μια πολύ καλή ομάδα με ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Δεύτερον, οι ίδιοι οι παίκτες ξέρουν πόσο αξίζουν και τι μπορούν να προσφέρουν. Εχουν τεράστια διάθεση να προσφέρουν διαρκώς όλο και περισσότερα. Βάζουμε στόχους και δουλεύουν σκληρά. Σημαντικό είναι και το στοιχείο της ομοιογένειας, καθώς τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε κάνει πολλές προσθήκες. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία, που βοηθούν την ομάδα να παίξει καλό ποδόσφαιρο, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Προχωράμε με σεβασμό για κάθε αντίπαλο και με πολύ σεμνότητα.
– Αν κάτι διακρίνει τη διαδρομή σας είναι η σεμνότητα. Επομένως, με όποιον δάσκαλο καθίσουν οι παίκτες σας, τέτοια γράμματα θα μάθουν.
– Εχω περάσει πολλά στο ποδόσφαιρο. Ολοι μας πρέπει να είμαστε σεμνοί, ταπεινοί και να έχουμε σεβασμό για όποιον έχουμε απέναντί μας. Στο αγωνιστικό σκέλος, ο στόχος μας είναι η ομάδα να κάνει το δικό της παιχνίδι και να μπορεί να παίρνει θετικά αποτελέσματα. Βεβαίως, ίσως να μην τα καταφέρουμε κάποια φορά. Το σημαντικότερο όλων είναι να μπορείς να ανταποκρίνεσαι στο παιχνίδι όσο πιο ψυχρά γίνεται και να μη σε διακρίνει υπεροψία.
– Την ώρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, το Κυπριακό βρίσκεται σε άνοδο, αξιοποιώντας παίκτες, αλλά και προπονητές που δεν στέριωσαν στην Ελλάδα. Εσείς έχετε εργαστεί σε Παναχαϊκή, Ηρακλή και Νίκη Βόλου. Τι εξήγηση υπάρχει γι’ αυτό;
– Εχει να κάνει με τη συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης που έχουμε στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει υπομονή για να δούμε τις πραγματικές δυνατότητες ενός παίκτη. Το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε φθάσει να έχει τρεις ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ η Εθνική πήρε το Euro. Κάπου πιστέψαμε πως ποδόσφαιρο παίζεται μόνο στην Ελλάδα. Τώρα, η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, με το πρωτάθλημα να διεξάγεται με τις μισές ομάδες και να υπάρχει δυσαρέσκεια και αμφισβήτηση. Ολα αυτά για ένα άθλημα που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από όλα. Την ίδια περίοδο στην Κύπρο δούλεψαν με πολύ ενθουσιασμό και λιγότερη αλαζονεία.
– Η περιγραφή σας για το ελληνικό ποδόσφαιρο θυμίζει συμπεριφορά νεόπλουτου.
– Η έκφρασή σας είναι εξαιρετική. Ναι, στην Ελλάδα είχαμε στο ποδόσφαιρο συμπεριφορά νεόπλουτης χώρας. Και κόστισε αυτό.
Ποδοσφαιρικό «καταφύγιο»
Ο ΑΠΟΕΛ δεν είναι πρωτάρης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι η δεύτερη φορά που την τελευταία τριετία είναι συνεπής στο ραντεβού της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης. Μάλιστα, στηρίζεται σε αρκετούς παίκτες, οι οποίοι δεν «στέριωσαν» στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Ειδική αναφορά θα πρέπει να κάνουμε στον 34χρονο βασικό γκολκίπερ της κυπριακής ομάδας, Διονύση Χιώτη, ο οποίος μετακόμισε στη Μεγαλόνησο το 2008, έχοντας προηγουμένως αγωνιστεί σε Κέρκυρα, ΑΕΚ, Προοδευτική και Εθνικό.
Ο 35χρονος αμυντικός μέσος Σάββας Πουρσαϊτίδης βρίσκεται πλέον εννέα χρόνια στην Κύπρο. Επί ελληνικού εδάφους έπαιξε σε Ξάνθη, Ολυμπιακό, Βέροια και Δόξα Δράμας, ενώ πλην του ΑΠΟΕΛ, στο κυπριακό πρωτάθλημα έχει αγωνιστεί με την Ανόρθωση, τον Εθνικό Αχνας και τον Διγενή Μόρφου. Μετά μια τετραετία στην ΑΕΚ (2006-10), ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός Γκουστάβο Μαντούκα πήγε πέρυσι στην ομάδα της Λευκωσίας. Και στα 31 του χρόνια φαντάζει μία εξαιρετικά πολύτιμη λύση. Αλλά και ο 29χρονος Βόσνιος αμυντικός Σανέλ Γιάχιτς έπαιξε τρία χρόνια στην Ελλάδα, απ’ το 2008 έως το 2011 σε Αρη και ΑΕΚ, πριν πάρει μεταγραφή για τον ΑΠΟΕΛ. Ποδοσφαιρική στέγη στην κυπριακή ομάδα βρήκε ακόμη ο βασικός, πέρυσι, τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Ούρκο Πάρντο. Παρά το γεγονός πως ο Γιοβάνοβιτς έχει ως βασική επιλογή τον Διονύση Χιώτη για τη θέση κάτω απ’ την εστία, ο Βελγοϊσπανός γκολκίπερ δέχθηκε να συνεργαστεί με τον ΑΠΟΕΛ, ελπίζοντας ότι στην πορεία θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του.