Το σκοτεινό τούνελ που έχει εισέλθει η ελληνική οικονομία, με άγνωστη κατάληξη και χρόνο εξόδου της απ’ αυτό, έχει επηρεάσει άμεσα τον επαγγελματικό αθλητισμό, στον οποίο το μπάσκετ έχει περίοπτη θέση, λόγω των πολλών επιτυχιών του. Η «στροφή» των περισσοτέρων ομάδων της Α1 κατηγορίας στους Ελληνες παίκτες και ειδικότερα στους ταλαντούχους που μπορούν να προέρχονται από τα φυτώριά τους, φαντάζει ως μονόδρομος. Είναι μια λύση σαφώς πιο οικονομική και ταυτόχρονα ισχυροποιεί την ελληνική ταυτότητα κάθε συλλόγου. Ακόμα, όμως, και σε παραδοσιακές ομάδες του χώρου που διαθέτουν ακαδημίες μπάσκετ, η ανάδειξη κάποιου παίκτη και ιδιαίτερα η «απορρόφησή» του στην ανδρική ομάδα, έχει εξελιχθεί σε αδιέξοδο.
Στο κρίσιμο «σταυροδρόμι» της ενηλικίωσης του παίκτη, τα προβλήματα είναι ποικίλα και προέρχονται από τους ίδιους τους παίκτες, αλλά και από τις επαγγελματικές ομάδες.
Στον Πανιώνιο που ανέδειξε από τις ακαδημίες του, τους Καράγκουτη, Καλαϊτζή και Κικίλια πριν από 17-18 χρόνια, αλλά εκ τότε και με εξαίρεση τον Βλάντο Γιάνκοβιτς, γιο του αείμνηστου Μπόμπαν, δεν υπήρξε παίκτης που να πέρασε το κατώφλι της ανδρικής ομάδας.
Ο πρώην παίκτης της Δάφνης, Θανάσης Κωνσταντώνης ασχολείται με τις ακαδημίες των «κυανέρυθρων» τα τελευταία έξι χρόνια και γνωρίζοντας απόλυτα τη λειτουργία του συστήματος στα φυτώρια και της αφιλόξενης υποδοχής που τυχαίνουν οι περισσότεροι παίκτες από τις ΚΑΕ, προβλέπει ότι η οικονομική κρίση δεν θα αναγκάσει τις ομάδες να δώσουν χρόνο συμμετοχής σε Ελληνες παίκτες. Γιατί;
«Η αλήθεια είναι στη μέση. Οι ακαδημίες του Πανιωνίου έχουν 500 παίκτες και 17 προπονητές. Το εκπαιδευτικό σύστημα αφαιρεί, πλέον, πολλές ώρες από την ενασχόληση του παιδιού και του εφήβου από το μπάσκετ. Οταν φτάσει στο εφηβικό, θα χρειασθεί περισσότερο διάβασμα και το πιθανότερο είναι να ιεραρχήσει χαμηλότερα το μπάσκετ. Το τρίτο πρόβλημα είναι ότι δεν διοργανώνεται πρωτάθλημα νέων, στο οποίο θα συμμετάσχουν παίκτες με τα ανάλογα κορμιά αυτής της ηλικίας. Το τέταρτο πρόβλημα είναι τα φουσκωμένα μυαλά των παικτών από τους μάνατζερ, χωρίς να προλάβουν να πιστοποιήσουν τις αγωνιστικές προδιαγραφές τους», λέει ο Κωνσταντώνης και παρουσιάζει την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος:
«Οταν ο παίκτης συμπληρώσει το 18ο έτος, δίνεται το δικαίωμα σε κάθε ΚΑΕ να υπογράψει συμβόλαιο και να συνεχίσει στην ανδρική ομάδα του ίδιου συλλόγου. Ομως, από τις 14 ομάδες της Α1 κατηγορίες, μόλις δυο – τρεις περιμένουν και υποδέχονται παίκτες που μπορούν, τουλάχιστον, να συμπληρώνουν τη 12άδα και να κερδίζουν εμπειρίες. Δεν τους προσφέρουν την ευκαιρία. Παράλληλα, οι προπονητές είναι εγκλωβισμένοι. Δεν παράγουν παίκτες. Οχι, ότι δεν δουλεύουν μαζί τους, αλλά ελάχιστοι θα αφήσουν παρακαταθήκη έναν παίκτη που αναδείχθηκε από τη συνεργασία τους».