«Αυτός που ξεκινώντας δεν ξέρει πού πάει, φτάνει μακρύτερα», είχε πει ο Βρετανός πρωθυπουργός Ολιβερ Κρόμβελ (1599 – 1658) και, σίγουρα, ο δύο φορές ασημένιος ολυμπιονίκης Αλέξανδρος Νικολαΐδης, όταν σε ηλικία 3 ετών, πάτησε για πρώτη φορά το τατάμι (το «στρώμα» που κάνουν προπονήσεις και αγώνες οι αθλητές του τάε κβον ντο), δεν ήξερε ότι τα επόμενα 30 χρόνια θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε τέσσερις ολυμπιακές διοργανώσεις. Μάλιστα, στην 4η, του Λονδίνου, θα είναι και σημαιοφόρος στην Τελετή Εναρξης.
«Πιστεύω όταν θα μπω στο Ολυμπιακό Στάδιο κρατώντας την ελληνική σημαία, τα λόγια θα είναι φτωχά για να περιγράψω τα συναισθήματα που θα νιώθω. Θα είναι κάτι μοναδικό. Τα όνειρά μου ούτε όταν ήμουν παιδί δεν έφταναν σε αυτό το σημείο», μας λέει ο δύο φορές ολυμπιονίκης.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης ξεκίνησε να κάνει τάε κβον ντο λόγω του πατέρα του, ο οποίος ήταν επίσης πρωταθλητής, και από τα εφηβικά του χρόνια φάνηκε το ταλέντο του, καθώς αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και κόσμου στους εφήβους. Το 2000, κατά τη διάρκεια του πρώτου αγώνα του στο Σίδνεϊ, συγκλόνισε τους θεατές όταν υπέστη κάταγμα στο δεξί πόδι. «Θυμάμαι ότι στο Σίδνεϊ είχα πάει με το άγχος του πρωτάρη. Οι εμπειρίες από τη διοργάνωση ήταν φοβερές, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να με κάνει να αγαπήσω τους Ολυμπιακούς. Θεωρούσα πως ήταν ό,τι καλύτερο μου είχε συμβεί. Υστερα ήρθε ο τραυματισμός. Δύσκολες στιγμές που με δυνάμωσαν ως χαρακτήρα», τονίζει.
– Εχεις αγωνιστεί σε τρεις ολυμπιακές διοργανώσεις. Ποια θεωρείς πιο σημαντική για εσένα;
– Κάθε μία έχει ξεχωριστή σημασία. Οταν ξεκινάει ένας ολυμπιακός κύκλος, έχω στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς. Οι ενδιάμεσες διοργανώσεις αποτελούν, απλώς, σκαλοπάτια για να φτάσω τον στόχο μου. Στην Αθήνα, θυμάμαι το στάδιο που ήταν γεμάτο κόσμο. Δεν είχα συνηθίσει να μπαίνω σε ένα στάδιο στην Ελλάδα και να ακούω συνεχώς το όνομά μου. Η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες στη χώρα σου αποτελεί τεράστια εμπειρία. Στο Πεκίνο είχα πάει με λιγότερο άγχος. Θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη εμφάνισή μου, η οποία ευτυχώς κατέληξε σε μετάλλιο. Τώρα, στο Λονδίνο υπάρχει μόνο… δημιουργικό άγχος.
– Η ηλικία σου αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα;
– Πλεονέκτημα αποτελεί η εμπειρία μου. Στη δική μου κατηγορία δεν παίζει ρόλο η ηλικία διότι οι περισσότεροι αθλητές είναι μεγάλοι.
Στο τατάμι του Λονδίνου θα αγωνιστούν οι 16 κορυφαίοι του κόσμου. Στις συμμετοχές ξεχωρίζει ο αντίπαλος του Αλέξανδρου στο Πεκίνο, ο Νοτιοκορεάτης Ντονγκμίν Τσα. «Σε αυτό το επίπεδο δεν μπορείς να διαλέξεις αντίπαλο. Ολοι είναι εκπληκτικοί. Μαζί με τον προπονητή μου, Κώστα Τζιδημόπουλο, έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα και θα ήθελα να ευχαριστήσω την Εθνική Τράπεζα, η οποία με βοηθάει 12 χρόνια και την ΕΚΟ για τη στήριξη. Στόχος μου είναι το χρυσό μετάλλιο», τονίζει ο ολυμπιονίκης, ο οποίος, στη συλλογή του, εκτός από τα δύο ασημένια ολυμπιακά μετάλλια, έχει ένα χρυσό κι ένα χάλκινο από ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και μία πέμπτη θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα.
– Οι επιτυχίες των αθλητών μας στο Λονδίνο, τι ρόλο μπορεί να παίξουν στην ψυχολογία των Ελλήνων;
– Πάντα η ψυχολογία του Ελληνα είναι συνδεδεμένη με αθλητικές επιτυχίες. Το είδαμε και πρόσφατα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Ελπίζω ότι και από το Λονδίνο, όλη η ολυμπιακή ομάδα θα κάνει τη χώρα μας υπερήφανη».