Πώς τα καταφέρνουμε έτσι, να δίνουμε αφορμές για να μας σχολιάζουν αρνητικά τα ξένα ΜΜΕ; Θα μπορούσε να πει κανείς πως μας έχουν βάλει στο μάτι, μετά την ανεπανάληπτη νίκη του Κώστα Κεντέρη στα 200μ., στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, όταν «έριξε έξω» όλες τις διαφημιστικές καμπάνιες στις οποίες είχαν επενδύσει οι εταιρείες αθλητικών ειδών. Ομως δεν είναι, μόνο αυτό. Τις περισσότερες φορές, βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Προβάλλουμε τα δικά μας τα λάθη με τέτοια… μανία, λες και επιζητούμε την αυτοκαταστροφή μας.
Είπαμε πως, ουσιαστικά μετά τους Ολυμπιακούς της Αθήνας και τυπικά έπειτα από αυτούς του Πεκίνου, θα… περιοριζόμασταν στο «σημασία έχει η συμμετοχή». Οχι μόνο επειδή το ντόπινγκ μάς απειλούσε να εξελιχθεί σε… εθνικό μας αγώνισμα, αλλά και διότι οι οικονομικές συγκυρίες ήταν αντίθετες για τη συνέχιση του προγράμματος «αθλητισμός σε υψηλό, διεθνώς, επίπεδο». Ετσι πιστέψαμε, πως δεν θα είχαν πλέον λόγο να ασχοληθούν οι ξένοι μαζί μας. Πέσαμε, όμως, έξω.
Γιατί πριν ακόμα να κοπάσει ο σάλος που προκλήθηκε με τα όσα έγραψε η Βούλα Παπαχρήστου στη σελίδα της στο twitter και ο αποκλεισμός της από την ομάδα των Αγώνων του 2012, ήρθε η επιβεβαίωση της πληροφορίας, πως βρέθηκε θετικό σε απαγορευμένη ουσία το πρώτο δείγμα ούρων του Δημήτρη Χονδροκούκη. Είδηση που έδωσε πάλι την αφορμή να ασχοληθούν τα διεθνή ΜΜΕ, με όσες υποθέσεις ντόπινγκ είχαν αποκαλυφθεί στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια.
Βλέπετε, όσο κι αν το πρώτο περιστατικό δεν μπορεί, παρά να θεωρηθεί προσωπική άποψη της Ελληνίδας πρωταθλήτριας, η «ευαισθητοποίηση» της παγκόσμιας κοινής γνώμης προκάλεσε μεγάλο θόρυβο, δίνοντας, για άλλη μία φορά, την αφορμή, ο ξένος Τύπος να παραβλέψει πολύ πιο ουσιαστικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει το Λονδίνο και να ασχοληθεί ξανά με την Ελλάδα. Το επικοινωνιακό παιχνίδι των «ισχυρών» είναι πάντα έτοιμο να «κουκουλώσει» τα δικά τους κακώς κείμενα και να προβάλει των άλλων, των «αδυνάμων». Και το συμβάν με τον αθλητή μας του ύψους, ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα για να δέσει το γλυκό.
Γι’ αυτό και θα πρέπει, αν συμβεί κάποιο άλλο «παρατράγουδο» κατά τη διάρκεια των Αγώνων στο Λονδίνο, να προσέξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι, το πώς θα το χειριστούμε επικοινωνιακά, μη δίνοντας περισσότερη έκταση από όσο είναι το μέγεθός του. Αντιδεοντολογικό δεν είναι μόνο το «κουκούλωμα» της είδησης, αλλά και η λαϊκίστικη προβολή της…