Με τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις στα περισσότερα αθλήματα να έχουν αναβληθεί για το 2021, με τις εγχώριες να έχουν διεξαχθεί (όσες διεξήχθησαν) με ιδιάζοντα τρόπο και άλλες να ματαιώνονται, το ενδιαφέρον των διοικήσεων της πλειονότητας των αθλημάτων έχει στραφεί κυρίως προς τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέων Δ.Σ., οι οποίες, ειδικά εφέτος, θα διενεργηθούν το τελευταίο δίμηνο του έτους ή και αργότερα.
Θεμιτό και κατανοητό είναι οι υποψήφιοι να επιδιώκουν την εκλογή ή την επανεκλογή τους. Και εξίσου θεμιτό και κατανοητό είναι να μετέρχονται κάθε νόμιμο και ηθικό μέσο προς επίτευξη του στόχου τους.
Αλλά η εκ μέρους τους προσπάθεια ανάμειξης στις εκλογές, μέσω πιέσεων, των εν ενεργεία πρωταθλητών, με δηλώσεις στήριξης των διοικήσεων ή, αντιθέτως, με έκφραση κατηγοριών για αδιαφορία ή άλλο τι εκ μέρους των διοικούντων, χωρίς να είναι παράνομη, μου φαντάζει ανήθικη – όσο κι αν ηχεί βαριά η λέξη.
Οι αθλητές, ως άνθρωποι, έχουν –ή, τουλάχιστον, οφείλουν στον εαυτό τους να έχουν– απόψεις, ιδέες, γνώμη. Η προσπάθεια, όμως, εκμαίευσης αυτών από παράγοντες για εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών, απάδει προς την ιδιότητα του αθλητή, όταν αυτή (η έκφραση της άποψης) δεν είναι αυτόβουλη και αυθόρμητη, αλλά, επαναλαμβάνω, προϊόν πιέσεων.
Επειδή δε οι εκλογές προκαλούν πάντα αντιπαραθέσεις, ωφέλιμο για όλα τα αθλήματα είναι οι αθλητές να απόσχουν από αυτές. Καθόσον μάλιστα, αν όλα εξελιχθούν καλώς, το 2021 θα τελεσθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Το να βρεθούν πρωταθλητές σε αντίπαλες αλληλοκατηγορούμενες και αλληλοσπαρασσόμενες παρατάξεις δεν είναι ό,τι καλύτερο. Ούτε για τους ίδιους, ούτε για το άθλημα καθενός από αυτούς, ούτε για τον ελληνικό αθλητισμό. Κρατήστε τους μακριά από αυτό.