Η παράταση στον χρόνο διενέργειας των αρχαιρεσιών στις ομοσπονδίες δεν κατεύνασε τα πάθη. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι τα όξυνε, τουλάχιστον σε μερικές εξ αυτών. Εμπρηστικές ανακοινώσεις εκδίδονται, εξίσου πυροδοτικές των παθών απαντήσεις δίνονται. Και ο… χορός καλά θα κρατήσει έως… πότε άραγε; Ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια. Ισως ούτε ο αρμόδιος υφυπουργός. Ως φαίνεται, όμως, όσο λιγότερο τόσο το καλύτερο. Διότι δηλητηριάζεται ο αθλητισμός μας.
Πάντως, η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος θα έχει και κάτι θετικό. Θα προσφέρει λύσεις σε όλα τα προβλήματα του αθλητισμού.
Και αν νομίζετε ότι παραφρόνησα, δεν έχετε παρά να διαβάσετε ή να ακούσετε τα προγράμματα και τις διακηρύξεις όσων διεκδικούν τις καρέκλες της εξουσίας. Με κάποιο μαγικό ραβδί θα διευθετήσουν σχεδόν όλα τα ζητήματα. Απάντων: αθλητών, συλλόγων, προπονητών. Κάποιοι υπόσχονται ότι έως και γυμναστήριο θα κατασκευάσουν. Μολονότι γνωρίζουν καλά ότι οι ομοσπονδίες δεν έχουν τέτοια δικαιοδοσία. Θυμίζουν τους πολιτικούς εκείνους των ανεκδότων, που έταζαν πως θα φτιάξουν γέφυρες σε ποτάμι. Και όταν οι χωρικοί τους έλεγαν ότι δεν έχουν τέτοιο στην περιοχή, απαντούσαν, «θα σας φτιάξουμε και ποτάμι».
Φυσικά, τίθεται ένα ερώτημα: Γιατί πρόεδροι και διοικήσεις, που ηγούνται ομοσπονδιών οκτώ, δώδεκα ή και περισσότερα χρόνια –και συμπεριφέρονται καθεστωτικά, χρησιμοποιώντας την ιστοσελίδα της ομοσπονδίας τους για προσωπική προπαγάνδα– δεν έκαναν πράξη όσα τώρα υπόσχονται ότι θα υλοποιήσουν;
Αλλά και αρκετοί από τους διεκδικούντες την ψήφο των σωματείων τάζουν «λαγούς με πετραχήλια». Βεβαίως, ουδείς έχασε τάζοντας. Αλλά ας μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας…