Το εκ νέου κλείσιμο των κολυμβητηρίων της χώρας απασχολεί ολόκληρη την αθλητική κοινότητα και μας έχει προβληματίσει όλους.
Δεν θα σταθώ σε αριθμητικά δεδομένα που κατά κόρον βλέπουμε και αποδεικνύουν ότι η κολύμβηση αποδεδειγμένα είναι από τα αθλήματα με την μικρότερη μετάδοση του κορωνοϊού (μόλις 8 θετικά κρούσματα σε 15.000 τεστ), αλλά περισσότερο στις επιπτώσεις που επιφέρει στους μικρούς και στους αθλητές υψηλού επιπέδου η πολύκαιρη αποχή από την προπονητική δραστηριότητα.
Η Ελλάδα, βάσει ενός πίνακα που εξέδωσε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, συγκαταλέγεται στις χώρες με τα πιο αυστηρά lockdown παγκοσμίως. Πολλές χώρες έχουν επιστρέψει από καιρό πίσω στην αθλητική δραστηριότητα, υπό όρους. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβαίνει και εδώ. Όμως, δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει για τους γνωστούς λόγους.
Τα συνεχόμενα περιοριστικά μέτρα, δεν επηρεάζουν καταλυτικά μόνο την αθλητική δραστηριότητα αλλά και την ψυχολογία των παιδιών αθλητών.
Η αίσθηση απώλειας μιας ευχάριστης ρουτίνας και διεξόδου διασκέδασης, κοινωνικοποίησης, άθλησης και μάθησης που βιώνει το παιδί, συνοδεύεται από δυσαρέσκεια, αποπροσανατολισμό, απορρύθμιση, αύξηση του εκνευρισμού και απομόνωση. Οι επιπτώσεις στην σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών θα επιβαρύνουν μακροπρόθεσμα το σύστημα υγείας.
Ειδικοί παιδοψυχολόγοι έχουν παρομοιάσει την ενέργεια των έγκλειστων παιδιών, την περίοδο της καραντίνας, με χύτρα που βράζει. Αφού έχουν ανασταλεί όλες οι αθλητικές δραστηριότητες, τα παιδιά έχασαν την μοναδική διέξοδο εκτόνωσης σωματικής και ψυχικής που είχαν.
Αλλά και στον αθλητισμό υψηλού επιπέδου, παρόμοια προβλήματα δημιουργούνται. Πολλοί αθλητές τις τελευταίες ημέρες εξέφρασαν τις απόψεις τους για την αδικία που συμβαίνει στο χώρο της κολύμβησης ειδικά τον τελευταίο καιρό. «Πονάει» ιδιαίτερα τους αθλητές η απώλεια του στόχου. Διακεκριμένοι επιστήμονες συμφωνούν πως «στους αθλητές λείπει αυτό για το οποίο νοιώθουν πως είναι ταγμένοι να κάνουν». Τους ενοχλεί πάρα πολύ ότι ο αγωνιστικός στόχος για φέτος συνεχώς απομακρύνεται και τέλος δεν μπορεί να είναι εφικτός.
Οι αθλητές νοιώθουν αποπροσανατολισμένοι, δεν ξέρουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Μέχρι τώρα έχουν χαθεί οι αγωνιστικοί στόχοι, προγραμματισμός για το αμέσως επόμενο διάστημα δεν υπάρχει, και όλη αυτή η κατάσταση τους δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερο στρες.
Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. ΑΜΕΣΑ θα πρέπει να επανέλθουμε στους χώρους προπόνησης με ασφάλεια. Η πολιτεία θα πρέπει να αναθεωρήσει τις αποφάσεις που έχει λάβει γιατί οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή και του παρόντος αλλά και του μέλλοντος της Ελληνικής κολύμβησης.
*Ο Δημήτρης Αθυμαρίτης είναι ομοσπονδιακός προπονητής κολύμβησης.