Δύο μεγάλες σχολές με τα δικά τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά κοντράρονται απόψε το βράδυ (22.00) στο Γουέμπλεϊ, με έπαθλο την κορυφή της Γηραιάς Ηπείρου.
Αγγλία και Ιταλία ήταν αναμφίβολα οι καλύτερες ομάδες του φετινού Euro, μιας από τις πιο δύσκολες διοργανώσεις όλων των εποχών λόγω της πανδημίας, που όμως χάρισε εξαιρετικό θέαμα και εντυπωσιακά παιχνίδια.
Για την τελική επικράτηση, οι οιωνοί δείχνουν Αγγλία και η ποδοσφαιρική λογική «ακουμπά» τους Ιταλούς.
Η συγκυρία μοιάζει μοναδική για τη χώρα που γέννησε και ζει για το ποδόσφαιρο, όμως η Εθνική της παλεύει δεκαετίες για μια διάκριση. Τα «λιοντάρια» 55 ολόκληρα χρόνια από την κατάκτηση του Μουντιάλ στο «σπίτι» τους, που αποτελεί και τη μοναδική επιτυχία τους, θέλουν την κατάκτηση και του πρώτου τους ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, μόλις στον δεύτερο τελικό τους σε μεγάλο τουρνουά.
Είναι φανερό πως η όλη εικόνα της Αγγλίας στη διοργάνωση ήταν η απόλυτη δικαίωση της δουλειάς και των επιλογών του τεχνικού της, Γκάρετ Σαουθγκέιτ, ύστερα από το Μουντιάλ της Ρωσίας και τον χαμένο ημιτελικό με την Κροατία.
Το «ή τώρα ή ποτέ» ενόψει του Euro μπολιάστηκε στο μυαλό των παικτών του και έγινε κίνητρο για μια ομάδα που μπορεί να μην ενθουσιάζει με την απόδοσή της, ωστόσο δείχνει πως μπορεί να διαχειρίζεται καταστάσεις που παλαιότερες εθνικές, με πληρέστερο ρόστερ, δεν μπορούσαν.
Ολο το Νησί μετά την πρόκριση επί της Δανίας βρίσκεται επί ποδός, ο κόσμος αγνοώντας τους κινδύνους ξεσπάει στις παμπ και στους δρόμους για την Εθνική του, προσδοκώντας τη στιγμή που ο Χάρι Κέιν θα σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο στον αέρα του Λονδίνου.
Για την Ιταλία, η πρόκριση στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος δεν είναι απλώς μια αγωνιστική υπέρβαση σε μια μεγάλη διοργάνωση. Αποτελεί τη «γέφυρα» από μια εποχή σε μιαν άλλη και το πέρασμα από ένα στυλ παιχνιδιού σε ένα άλλο.
Αν αναλογιστεί κανείς πως οι «ατζούρι» διεκδικούν το δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία τους ύστερα από το 1968 και μισόν αιώνα αργότερα, το 2018, δεν ήταν καν στο Μουντιάλ της Ρωσίας, καταλαβαίνει πως αυτή η ομάδα μέσα σε τρία χρόνια έχει αναγεννηθεί από την τέφρα της.
33 ματς αήττητη
Βάζοντας πλώρη για το αμέσως επόμενο τουρνουά, έσπασε τα… κοντέρ στα προκριματικά, μετρώντας από τότε μέχρι και σήμερα 33 ματς αήττητη. Αν τα διευρύνει κατά ένα ματς, δεν θα σηκώσει απλώς για δεύτερη φορά στη ιστορία της το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Θα αποδείξει στην πράξη πως πρόκειται για μια μεγάλη ποδοσφαιρική δύναμη, έχοντας ως παρακαταθήκη τις εννέα προηγούμενες συμμετοχές της σε τελικούς Μουντιάλ και Euro και τα συνολικά πέντε τρόπαια που έχει κατακτήσει.
Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι από την πλευρά του ψάχνει τη δική του «κάθαρση», αφού με το εθνόσημο στο στήθος, ως ποδοσφαιριστής, δεν είχε καταφέρει να δώσει το «παρών» σε κάποιον τελικό, καθώς και στο Euro του 1988 και στο Μουντιάλ του 1990 είχε αποκλειστεί στα ημιτελικά.
Στη χώρα, οι πανηγυρισμοί για την πρόκριση στον τελικό δεν έχουν κοπάσει, με τα ΜΜΕ της χώρας να αποθεώνουν τον Μαντσίνι και τους παίκτες του, να καυτηριάζουν τους Αγγλους για τον τρόπο με τον οποίο προκρίθηκαν επί των Δανών και τους Ιταλούς να περιμένουν τη στέψη για να ξεχυθούν για ένα ακόμη βράδυ στους δρόμους της Ρώμης.
