Ένα «ξεφύλλισμα» των περασμένων Παγκοσμίων Κυπέλλων με σημειώσεις για τις σημαντικές τους στιγμές, τις χαρακτηριστικές τους μορφές, το lifestyle, την κοινωνική και πολιτική συνθήκη στον εκάστοτε τόπο.
ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ 1930
Η Ευρώπη μαζεύει τα κομμάτια της από τις προσπάθειες ανοικοδόμησης μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Αμερική ένα χρόνο νωρίτερα η οικονομική κρίση στη Wall Street έχει «γονατίσει» την οικονομία και στη Γαλλία, ένας -όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων- «σοφός» του ποδοσφαίρου, ο δικηγόρος Ζιλ Ριμέ που έχει ιδρύσει δική του ομάδα ποδοσφαίρου και στη συνέχεια θα υπάρξει ο μακροβιότερος πρόεδρος της ΦΙΦΑ –για 33 ολόκληρα χρόνια- εμπνέεται τη δημιουργία του Μουντιάλ. Είναι η εποχή του Τσάρλι Τσάπλιν στον κινηματογράφο, της κομψότητας στο ντύσιμο ανδρών και γυναικών που φοράνε καπέλα στις εξόδους τους και των ποδοσφαιρικών αποστολών όπου οι παίκτες εμφανίζονται με κοστούμι όπου το κάτω μέρος είναι βερμούδα. Η ποδοσφαιρική μπάλα είναι καφέ με εμφανείς ραφές και η επιλογή της Ουρουγουάης ως διοργανώτριας χώρας φέρνει εικόνες από το Μοντεβιδέο όπου οι παίκτες φοράνε φανέλες με μακριά μανίκια και γιακαδάκι ή εγκοπή στο λαιμό με δέσιμο από κορδόνια. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της εποχής αποτυπώνουν το πάθος των Ουρουγουανών που γιορτάζουν τα 100 χρόνια από το Σύνταγμά τους, ενώ αθλητικά έχουν ως «παράσημα» τα χρυσά μετάλλια στο ποδόσφαιρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 και του 1928. Η επιλογή για το πρώτο Μουντιάλ σε μια χώρα τόσο μακρινή για τους Ευρωπαίους, φέρνει μόνο τη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γιουγκοσλαβία και τη Ρουμανία εκπροσώπους από την Ευρώπη, ανάμεσα στις συνολικά 13 χώρες της διοργάνωσης.
ΙΤΑΛΙΑ 1934
Το «φάντασμα» του Μπενίτο Μουσολίνι σκέπασε κατά μεγάλο μέρος τη διεξαγωγή του δεύτερου Παγκοσμίου Κυπέλλου, αφού οι διοργανωτές Ιταλοί, που τελικά κατέκτησαν και το τρόπαιο, απεικονίζονται να χαιρετάνε φασιστικά. Η ατμόσφαιρα από τις κριτικές των υπολοίπων χωρών στον κόσμο άπλωνε ένα πέπλο αμφισβήτησης και για την αξία της ομάδας, κάτι που όμως δεν συμμερίζονται οι αθλητικοί αναλυτές, θυμίζοντας ότι η Ιταλία κατέκτησε αργότερα το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1936 αλλά και το επόμενο Μουντιάλ στη Γαλλία το 1938. Οι μπάλες παραμένουν καφέ με ραφές και οι φανέλες σταθερά μονόχρωμες, ενώ τα γήπεδα που χρησιμοποιήθηκαν είναι οκτώ -ο τελικός έγινε στη Ρώμη-, πέντε περισσότερα από την προηγούμενη διοργάνωση. Η κάτοχος Ουρουγουάη μποϋκοτάρισε τη διοργάνωση σε απάντηση της απροθυμίας της πλειονότητας των Ευρωπαίων να συμμετάσχουν στη δική της τέσσερα χρόνια νωρίτερα.
ΓΑΛΛΙΑ 1938
Τρίτο και τελευταίο Μουντιάλ πριν από τη διακοπή για 12 ολόκληρα χρόνια λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και το τουρνουά διοργανώνεται στην πατρίδα του εμπνευστή του, Ζιλ Ριμέ, σε δέκα στάδια. Η γαλλική αριστοκρατία υποδέχεται το Μουντιάλ, με τους Ιταλούς να το ξανακερδίζουν, αυτή τη φορά απέναντι στους Ούγγρους. Οι Ιταλοί έχουν στον πάγκο τους τον έμπειρο και υπέρκομψο για τα γήπεδα της εποχής Βιτόριο Πότσο, που κοουτσάρει με κοστούμια υψηλής ραπτικής, γραβάτες, μανικετόκουμπα και μαντίλια στα πέτα, την ώρα που άλλες Εθνικές ομάδες, όπως η ανερχόμενη Βραζιλία, εμφανίζονται με τις λιτές μονόχρωμες φανέλες τους και τους μιγάδες παίκτες, ως υπενθύμιση ότι το ποδόσφαιρο είναι υπόθεση της Νότιας Αμερικής – όπως θα φανεί στο μέλλον. Μελανή στιγμή η εμφάνιση των Ιταλών κόντρα στη Γαλλία στον προημιτελικό με φασιστικό χαιρετισμό και ολόμαυρες εμφανίσεις κατ’ επιταγή του Μουσολίνι που είχε ανοιχτό πόλεμο με τους Γάλλους. Υψηλής αισθητικής οι αφίσες, ενώ τα γραμματόσημα που εκδίδονται για τη διοργάνωση δίνουν έμπνευση σε καλλιτέχνες και ζωγράφους για τις δικές τους εικαστικές παρεμβάσεις στο ποδόσφαιρο.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ 1950
Οι Βραζιλιάνοι είχαν περάσει το μήνυμα από το 1938, όταν πήραν την τρίτη θέση, ότι θα είναι η ανερχόμενη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, και το πρώτο μεταπολεμικό διοργανώνεται στη χώρα τους. Η εποχή του Ψυχρού πολέμου έφερε αρνήσεις ανατολικών χωρών να συμμετάσχουν στα προκριματικά – ούτε η Τσεχοσλοβακία ούτε η Ουγγαρία πήραν μέρος, ενώ αποσύρθηκαν παρά την πρόκρισή τους τρεις χώρες (Ινδία, Σκωτία, Τουρκία). Η διοργάνωση σημαδεύτηκε αισθητικά από την αρχιτεκτονική του σταδίου Μαρακανά που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από επτά αρχιτέκτονες που είχαν έδρα το Ρίο, σε μια εποχή που η πάμπτωχη Βραζιλία παρουσίαζε παράλληλα έναν από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες της ιστορίας, μαθητή του Λε Κορμπιζιέ, τον Όσκαρ Νιμάγερ. Το Μαρακανά έμελλε να είναι ο «τάφος» της χαράς των Βραζιλιάνων στο καθοριστικό παιχνίδι της τελικής φάσης (δεν έγινε μονός τελικός λόγω ενός ιδιότυπου φορμάτ) με την Ουρουγουάη όπου συγκεντρώθηκαν σχεδόν 200.000 θεατές – ακατάρριπτο ρεκόρ όλων των εποχών. Οι ιστορίες που συνοδεύουν τον θρήνο των Βραζιλιάνων μετά την ήττα με 2-1 αποκαλύπτουν ακόμη και πολυάριθμες αυτοκτονίες κατοίκων του Ρίο στους δρόμους και στις οικίες τους στην πρωτεύουσα της χώρας.
ΕΛΒΕΤΙΑ 1954
Η Δυτική Γερμανία προσπαθεί να ανοικοδομήσει ένα κράτος μέσα από τις στάχτες με τη βοήθεια του «Σχεδίου Μάρσαλ», η Ανατολική Γερμανία διατηρεί τη δική της κρατική υπόσταση και η «ουδέτερη» Ελβετία χρίζεται διοργανώτρια χώρα του πέμπτου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η διοργάνωση σημαδεύεται από τον τελικό της Βέρνης που έδωσε και τον εμπνευσμένο τίτλο «Το θαύμα της Βέρνης» στη νίκη των Δυτικογερμανών μπροστά σε 63.000 θεατές, απέναντι στην εκπληκτική Ουγγαρία της εποχής του Φέρεντς Πούσκας. Χαρακτηριστικής αισθητικής και το επίσημο σήμα της διοργάνωσης, προχωρημένο καλλιτεχνικά για την εποχή του, αλλά και η αφίσα του Μουντιάλ. Οι εμφανίσεις των ομάδων παραμένουν μονόχρωμες, με χαρακτήρα vintage και ριγέ κάλτσες. Είναι το πρώτο Μουντιάλ με τηλεοπτική κάλυψη.
ΣΟΥΗΔΙΑ 1958
Πάλι με 16 ομάδες, απ’ τις οποίες οι 12 από τη ζώνη της Ευρώπης, αλλά με τελική νικήτρια τη Βραζιλία. Η διοργανώτρια χώρα Σουηδία βρίσκεται σε μια φάση μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, με αφανείς υποστηρικτές τους Αμερικανούς και μια -για πολλά χρόνια, μέχρι το 1969- σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση. Παρουσιάζει επίσης μια ενδιαφέρουσα ποδοσφαιρική ομάδα, μοντέρνα για την εποχή, αλλά και 12 όμορφα στάδια, τα περισσότερα από κάθε άλλη διοργάνωση. Ο τελικός φιλοξενείται στην πόλη Σόλνα της περιφέρειας της Στοκχόλμης, εκεί όπου οι κομψοί διοργανωτές υποκλίνονται στο ταλέντο ενός αμούστακου 17χρονου που πετυχαίνει δυο γκολ – είναι ο Πελέ. Ένα ακόμη «ασπρόμαυρο» παγκόσμιο κύπελλο στις κινηματογραφήσεις και τις φωτογραφίσεις της εποχής.
ΧΙΛΗ 1962
Δύο χρόνια πριν από τη σέντρα του Μουντιάλ του 1962, ένας εφιαλτικός σεισμός σχεδόν ισοπέδωσε τη χώρα – η πολιτική ηγεσία υποσχέθηκε ότι θα τα κατάφερνε παρ’ όλα αυτά να διοργανώσει το Μουντιάλ, ανοικοδομώντας εκ νέου τις πόλεις. Και τα κατάφερε. Το τουρνουά φιλοξενήθηκε σε τέσσερις πόλεις, με τη συμμετοχή 16 ομάδων. Η Βραζιλία, ακόμα και με τραυματία τον Πελέ για τους περισσότερους αγώνες, κατακτά το τρόπαιο στον τελικό με την Τσεχοσλοβακία στην πρωτεύουσα Σαντιάγο. Πρώτες έγχρωμες εικόνες και οι έντονες κίτρινες φανέλες των Βραζιλιάνων κάνουν την εμφάνισή τους. Ένας ντροπιαστικός αγώνας (Ιταλία- Χιλή), που έμεινε στην ιστορία ως η «μάχη του Σαντιάγο», χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους σκληρότερους στην ιστορία του αθλήματος.
ΑΓΓΛΙΑ 1966
Η ώρα της Αγγλίας υπό τον Σερ Αλφ Ράμσεϋ σε ένα πολύ δυνατό, ποδοσφαιρικά, Μουντιάλ, με πανίσχυρη Πορτογαλία και πολύ δυνατές Γερμανία και Σοβιετική Ένωση αλλά χωρίς καμία αφρικανική χώρα αφού η Ομοσπονδία τους κήρυξε μποϋκοτάζ. Πρώτη φορά που η FIFA εισήγαγε το ντόπινγκ κοντρόλ και δεν επέτρεψε «νατουραλιζέ» παίκτες στις Εθνικές. Αρκετά απρόοπτα έμειναν στην ιστορία, όπως το ότι το περίφημο τρόπαιο «Κύπελλο Ριμέ», αναπαράσταση της θεάς Νίκης, σύμβολο της αρχαίας Ελλάδας, κλάπηκε τρεις μήνες πριν τη διοργάνωση και βρέθηκε από έναν σκύλο κάτω από έναν φράχτη, μόλις μια εβδομάδα πριν την έναρξη του Μουντιάλ – η αγγλική Ομοσπονδία έδωσε μια ρέπλικα για τον τελικό, για λόγους ασφαλείας. Άλλο ένα ευτράπελο ήταν η μη διεξαγωγή του αγώνα Ουρουγουάης – Γαλλίας σε επίσημο γήπεδο αλλά σε άλλο, στο Λονδίνο, γιατί στο Γουέμπλεϊ είχε προγραμματιστεί… κούρσα λαγωνικών και οι διοργανωτές αρνήθηκαν να το παραχωρήσουν. Για πρώτη φορά παρουσιάστηκε η μασκότ του Μουντιάλ με το όνομα Γουίλι ενώ η κλήρωση των αγώνων μεταδόθηκε τηλεοπτικά κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί. Οι φωτογραφίες από τον ιστορικό τελικό Αγγλίας – Γερμανίας, παρουσία της βασίλισσας Ελισάβετ, αποτελούν πλέον ιστορικά ντοκουμέντα, ενώ το περίφημο γκολ του Χερστ με το ερώτημα «πέρασε-δεν πέρασε-την γραμμή» παραμένει αναπάντητο.
ΜΕΞΙΚΟ 1970
Το τρίτο Μουντιάλ του Πελέ ήταν το πρώτο που καλύφθηκε τηλεοπτικά με χρώμα και το Μεξικό ήταν η πρώτη χώρα που ανέλαβε τη διοργάνωση εκτός Ευρώπης και Νότιας Αμερικής. Στη διοργάνωση έγινε για πρώτη φορά χρήση της κίτρινης και κόκκινης κάρτας, ενώ ίσχυσε η διαφορά τερμάτων στην ισοβαθμία. Και πάλι κλάπηκε το τρόπαιο, μετά τους πανηγυρισμούς στο «Αζτέκα» και το βρήκε ο βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής Ντάβιο στα χέρια ενός νεαρού οπαδού! Το Μουντιάλ του 1970 ενεργοποιεί την ιταλική εταιρεία «Πανίνι» να εκδώσει για πρώτη φορά πλήρες άλμπουμ με τα θρυλικά αυτοκόλλητα για τους συλλέκτες των αθλητικών διοργανώσεων και το άλμπουμ εκείνο αυτομάτως έγινε συλλεκτικό.
ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ 1974
Το πολιτικό χάσμα ανάμεσα στους Δυτικογερμανούς και τους Ανατολικογερμανούς παρέμενε αλλά μιας και οι δύο χώρες είχαν σπουδαίους ποδοσφαιριστές, η DDR (Ανατολική Γερμανία) κατάφερε να είναι παρούσα στα γήπεδα της «συμπατριώτισσάς» της. Για πρώτη φορά η FIFA παρουσιάζει το νέο τρόπαιο, φτιαγμένο από χρυσό 18 καρατίων, αξίας 20 εκατομμυρίων δολαρίων, αφού η Βραζιλία με τρεις κατακτήσεις, σύμφωνα με τον κανόνα που είχε θεσπιστεί, το κρατάει στα γραφεία της Ομοσπονδίας της – απ’ όπου αργότερα κλάπηκε οριστικά! Μεγάλη απούσα η Αγγλία, θρυλικές μορφές εμφανισιακά και αισθητικά οι παίκτες της Δυτικής Γερμανίας και της Ολλανδίας, με μακριά μαλλιά και σκληρές φυσιογνωμίες (Όβερατ, Μάγιερ, Μπεκενμπάουερ ή Κρόιφ, Κρολ, Ρέζενμπρικ, Νέεσκενς), μορφές που είχαν σημαδέψει και με τους συλλόγους τους την εποχή και έφτασαν στον τελικό. Στη διοργάνωση δόθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία των Μουντιάλ κόκκινη κάρτα σε παίκτη (τον Κασέλι της Χιλής) ενώ θλιβερή ήταν η ιστορία του αμυντικού της Αϊτής Ζαν Ζοζέφ που βρέθηκε ντοπαρισμένος –ο πρώτος στην ιστορία– και αποσύρθηκε από την Ομοσπονδία εσπευσμένα στο ξενοδοχείο όπου και ξυλοκοπήθηκε από τους υπευθύνους της ομάδας! Στο ιστορικό 9-0 της Γιουγκοσλαβίας επί του Ζαϊρ ανατέλλει το άστρο του Ντούσαν Μπάγεβιτς που πετυχαίνει δύο γκολ και αργότερα θα έλθει στην Ελλάδα για να παίξει στην ΑΕΚ.
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ 1978
Υπό την απόλυτη επιρροή του στρατιωτικού καθεστώτος της χώρας, το Μουντιάλ της Αργεντινής χαρακτηρίστηκε από σκιές και ψιθύρους αλλά και από cult εικόνες στα γήπεδα της χώρας. Μορφές όπως ο κόουτς Σεζάρ Μενότι και ο πρώτος σκόρερ Μάριο Κέμπες με τα μακριά μαλλιά και το νοτιοαμερικάνικο ταμπεραμέντο σημάδεψαν τη διοργάνωση που για πρώτη φορά έβλεπαν σε έγχρωμη τηλεόραση οι Έλληνες τηλεθεατές, σε πλήρη κάλυψη από την ΕΡΤ, με το δίλημμα για το περίφημο σύστημα PAL ή SECAM. Λανσάρεται η πιο στιλάτη μπάλα στην ιστορία των Μουντιάλ με την ονομασία TANGO. Θρυλική εμφάνιση από το Περού με την κόκκινη διαγώνια ρίγα στις φανέλες – το Περού επίσης ηττήθηκε με 6-0 από τους γηπεδούχους, σε έναν αγώνα που χρειάζονταν τουλάχιστον τέσσερα, πυροδοτώντας πολλά σενάρια. Η Ολλανδία απέτυχε να νικήσει σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό, ενώ η Βραζιλία πέτυχε το απίθανο, να μην προκριθεί στον τελικό αν και δεν έχασε κανένα παιχνίδι. Τρομερή ιστορία και στο Γαλλία-Ουγγαρία, όταν οι Γάλλοι αναγκάστηκαν να φορέσουν τις φανέλες τοπικής ομάδας γιατί η τηλεόραση της Αργεντινής μετέδιδε τα ματς ασπρόμαυρα και με τις δικές τους φανέλες δεν θα ξεχώριζαν από τους αντιπάλους τους!
ΙΣΠΑΝΙΑ 1982
Ο Γιάννης Διακογιάννης χαρακτηρίζει μια «ολόκληρη εποχή» στο σπικάζ ποδοσφαίρου με την περιγραφή του στον τελικό Ιταλίας-Γερμανίας και τη φράση «όλοι ξέρουν πώς πέρασαν στον τελικό οι Γερμανοί», αναφερόμενος στο 1-0 που είχαν φέρει με την Αυστρία και βόλευε αμφότερους, ώστε να αποκλειστεί η Αλγερία. Ο τελικός των «προέδρων» των δύο χωρών, Σαρντίνι και Σμιντ, στις εξέδρες του Μπερναμπέου, το σοφιστικέ προφίλ του Σόκρατες στην πιο στιλάτη Βραζιλία όλων των εποχών, με ωραίες φυσιογνωμίες και ωραίες φανέλες, η πρώτη φορά με 24 ομάδες, το λανσάρισμα της διαδικασίας των πέναλτι στα ημιτελικά και τον τελικό, το εγκληματικό χτύπημα του Σουμάχερ στον Μπατιστόν με μια συγκλονιστική φωτογραφία να συνοδεύει την αποχώρηση του Γάλλου, κι ένα Μουντιάλ που συγκέντρωσε συνολικά πάνω από 2 εκατομμύρια θεατές στις κερκίδες 14ων σταδίων για πρώτη φορά στην ιστορία.
ΜΕΞΙΚΟ 1986
Η φωτογραφία με το γκολ του Μαραντόνα με το χέρι και η φράση «το χέρι του Θεού» έμειναν ως σημειολογικές αναφορές πιο δυνατές και από τους αγώνες στο Μουντιάλ του 1986. Δεκάδες ντοκιμαντέρ για τον Μαραντόνα, τον Σίλτον και τους Άγγλους και τα νησιά Φόκλαντ, αλλά και η παραδοχή της ανωτερότητας των Αργεντίνων μέχρι και το τέλος. Το Μουντιάλ θα είχε διεξαχθεί στην Κολομβία όμως η χώρα που το είχε αναλάβει δήλωσε αδυναμία και ο τότε πρόεδρος της FIFA, Ζοάο Χαβελάνζε, το έδωσε στο Μεξικό. Πολύ ωραίες εμφανίσεις από το Βέλγιο και τη Σοβιετική Ένωση ενώ οι Γερμανοί καθιέρωσαν αισθητικά τις φανέλες με τις τρεις ρίγες ως το σήμα κατατεθέν τους.
ΙΤΑΛΙΑ 1990
Η μοίρα του Μαραντόνα τον έφερε στη Νάπολη στον ημιτελικό του τουρνουά, να παίξει κόντρα σε ένα κοινό που τον λάτρευε σαν Θεό απέναντι στη γηπεδούχο ομάδα. Τα βίντεο με τους ναπολιτάνους να αποδοκιμάζουν τον εθνικό ύμνο της Ιταλίας είναι κλασικά. Ο τελικός της Αργεντινής με τη Γερμανία κρίθηκε από ένα αμφιλεγόμενο πέναλτι και οι καταγγελίες για τον διαιτητή Μεντόζα, επισκίασαν ακόμη και το ιστορικό… φτύσιμο του Φρανκ Ράϊκαρντ στον Ρούντι Φέλερ, νωρίτερα στο τουρνουά, στον αγώνα Γερμανίας-Ολλανδίας. Για πρώτη φορά ένα Μουντιάλ έγινε παιχνίδι σε υπολογιστή με τον τίτλο World Cup Italia 90.
ΗΠΑ 1994
Το Μουντιάλ που διοργάνωσαν για πρώτη φορά οι Αμερικάνοι σημαδεύτηκε από την αποβολή του Μαραντόνα λόγω ντόπινγκ και, για εμάς, από το φολκλόρ της περιοδείας των Ελλήνων διεθνών σε εκδηλώσεις των ομογενών με πρωτοβουλία του αείμνηστου Αλκέτα Παναγούλια που είχε μετατρέψει την αποστολή σε κινούμενο θίασο με ουκ ολίγες σπαρταριστές ιστορίες να συνοδεύουν εκείνη την πρώτη συμμετοχή της Ελλάδας. Η FIFA καθιέρωσε να γράφεται το όνομα του παίκτη στη φανέλα αλλά και να μπορούν οι διαιτητές να φοράνε χρωματιστές εμφανίσεις αντί για τις μαύρες. Ο αμυντικός της Κολομβίας, Αντρές Εσκομπάρ, μετά το αυτογκόλ του στον αγώνα με τις ΗΠΑ, δολοφονήθηκε στη χώρα του από ανθρώπους που συνδέονταν με το ναρκεμπόριο και το παράνομο στοίχημα. Cult φιγούρα της Κολομβίας ο Βαλντεράμα με μοναδική κόμμωση που άφησε εποχή και ιστορική στιγμή που έγινε μέχρι και διαφήμιση από μάρκα ουίσκι, η μοιραία απώλεια του πέναλτι από τον Ρομπέρτο Μπάτζιο στον τελικό με τη Βραζιλία.
ΓΑΛΛΙΑ 1998
Ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο παθαίνει μια μυστηριώδη κρίση το πρωί της ημέρα του τελικού με τη Γαλλία, τελικά αγωνίζεται, αλλά έκτοτε απλώνεται μια βαριά σκιά για το τι ακριβώς συνέβη στο ποδοσφαιριστή που εκείνη τη στιγμή ήταν το μεγαλύτερο αστέρι στον κόσμο. Οι θεωρίες συνωμοσίας που διαδόθηκαν αστραπιαία είναι από τις αγαπημένες συζητήσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Το Μουντιάλ της Γαλλίας είναι το πρώτο με 32 ομάδες, ενώ υιοθετήθηκε ο κανονισμός του «χρυσού γκολ» – ο πρώτος που το πέτυχε στην ιστορία ήταν ο Λοράν Μπλαν στην παράταση με την Παραγουάη. Υπολογίζεται ότι, 60 χρόνια μετά την επιστροφή του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γαλλία, τη διοργάνωση παρακολούθησαν 37 δισεκατομμύρια άνθρωποι.
ΙΑΠΩΝΙΑ – ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ 2002
Πρώτη φορά στην ιστορία το Μουντιάλ διεξήχθη σε δύο χώρες και πρώτη φορά στην Ασία. Η εκδίκηση του Ρονάλντο ήταν κρύα, με κατάκτηση του κυπέλλου και του προσωπικού τίτλου του πρώτου σκόρερ. Ο Ρονάλντο άλλαξε την κόμμωσή του μετά τα προημιτελικά όταν η γυναίκα του τού είπε ότι ο γιος τους φώναξε «μπαμπά» και φίλησε την οθόνη όταν είδε τον Ρομπέρτο Κάρλος. Συλλεκτικές εμφανίσεις σε ιστορική εμφάνιση αστέρων της Βραζιλίας για τον πέμπτο τίτλο της ιστορίας της, αντιδράσεις για την εύνοια των Κορεατών στα νοκ άουτ ματς με Ιταλία και Ισπανία. Το πιο «χάϊ-τεκ» Μουντιάλ όλων των εποχών από τους Ασιάτες γίγαντες της τεχνολογίας και η έκδοση ενός συλλεκτικού νομίσματος των 10.000 γιέν από την Ιαπωνία για τη διοργάνωση.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ 2006
Αν το «χέρι του Θεού» σημάδεψε το 1986, η ιστορική «κουτουλιά» του Ζιντάν στον Ματεράτσι ξεπέρασε κάθε άλλη φάση της διοργάνωσης που τελικά κατέκτησαν οι Ιταλοί. Διοργάνωση-σταθμός από τους Γερμανούς με 750.000 θεατές στην πύλη του Βραδεμβούργου για τον αγώνα με τη Σουηδία, με γιγαντοοθόνες, fan zones, urban areas και χορηγούς σε όλα τα ματς. Τον τελικό παρακολούθησαν 710 εκατομμύρια τηλεθεατές παγκοσμίως. Η Γερμανία είχε πάρει τη διοργάνωση παρά την ισχυρή υποψηφιότητα της Νότιας Αφρικής. Ντεμπούτο για τον Λιονέλ Μέσι με την Αργεντινή και στιλιστικό ρεσιτάλ από τους Ιταλούς εντός και εκτός γηπέδων.
ΝΟΤΙΟΣ ΑΦΡΙΚΗ 2010
Ό,τι δεν κατάφεραν οι Νοτιοαφρικανοί με τον Νέλσον Μαντέλα το 2006, έγινε πραγματικότητα το 2010. Η διοργάνωση «στιγματίστηκε» από τον εκκωφαντικό θόρυβο στα γήπεδα από τις «βουβουζέλες», ιστορικό memorabilium για τους επισκέπτες σε μια διοργάνωση όπου τελευταία στιγμή ματαιώθηκε και η παρουσία αγελάδων στα γήπεδα, έπειτα από διαμαρτυρίες φιλοζωικών οργανώσεων. Στη διάρκεια του προημιτελικού Ολλανδίας-Βραζιλίας συνελήφθη στο γήπεδο η Πάρις Χίλτον για κατοχή κάνναβης και αργότερα αφέθηκε ελεύθερη. Ιστορικές εικόνες στην ομάδα της Αργεντινής με τον γενειοφόρο Μαραντόνα, ο οποίος μάλιστα τσακώθηκε με τον Γιώργο Καραγκούνη στον αγώνα της Ελλάδας με την Αργεντινή. Δεύτερη δική μας συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο, με τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ 2014
Η χώρα έβαλε τα καλά της με γήπεδα-στολίδια σε 12 πόλεις, από το Σάο Πάολο στον νότο μέχρι τη Φορταλέζα στο βορρά, αλλά το βατερλό των Βραζιλιάνων στον ημιτελικό με τη Γερμανία με το ντροπιαστικό 7-1 ήλθε στο Μπέλο Οριζόντε. Στιγμή-σταθμός στην τηλεοπτική μετάδοση του αγώνα τα δάκρυα του αμυντικού Νταβίντ Λουίζ. Ο Μέσι έχασε τον πρώτο του τελικό και η μετακίνηση των Αργεντίνων οπαδών για τον αγώνα με τη Γερμανία από τη χώρα τους στο Ρίο και το Μαρακανά έμεινε στην ιστορία. Η Ελλάδα πήγε πιο μακριά από κάθε άλλη φορά και ο Σάντος απαθανατίστηκε στις φωτογραφίες ως ο πιο οργισμένος προπονητής της διοργάνωσης στον ιστορικό αγώνα με την Κόστα Ρίκα, όταν αποκλειστήκαμε στα πέναλτι.
ΡΩΣΙΑ 2018
Τα «φαραωνικά» στάδια της Ρωσίας σημάδεψαν το Μουντιάλ που έμελλε να είναι η τελευταία ειρηνική συνύπαρξη του Πούτιν με δυτικούς πολίτες και εκπροσώπους κρατών. Η εποχή «Εμπαπέ» έφερε στο ποδόσφαιρο την αισθητική και τη λογική των «υπεραθλητών», που εν τέλει έδωσε και τον τίτλο στη Γαλλία. Τραγελαφική στιγμή στον τελικό του σταδίου Λουζνίκι η διαδικασία απονομής όταν ο κατακλυσμός στην πόλη της Μόσχας έφερε σε συναγερμό τους bodyguards του Ρώσου Προέδρου που τον σκέπαζαν με ομπρέλα, όπως και τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν, αφήνοντας εκτεθειμένη την πρόεδρο της Κροατίας Κολίντα Γκράμπαρ που έμεινε με τη φανέλα της Εθνικής και το wet look στις οθόνες προκαλώντας μια από τις πιο αμήχανες στιγμές στην ιστορία των Μουντιάλ.