Η εθνική ποδοσφαίρου διεκδικεί με πολλές αξιώσεις την πρόκριση στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της επόμενης χρονιάς και θα ήταν φυσικό επακόλουθο το κλίμα μεταξύ των ανθρώπων της να ήταν όχι απλά ευχάριστο, αλλά υπέροχο.
Αντ’ αυτού, μια αποκάλυψη του ομοσπονδιακού προπονητή, για οφειλόμενους μισθούς στον βοηθό του, έφερε στην επιφάνεια μια κατάσταση που μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει στην ομάδα και να την αποπροσανατολίσει για μία φορά ακόμη.
Η ΕΠΟ μάλλον δεν έπεισε για τον λόγο της μη πληρωμής, ενώ ο Γκουστάβο Πογιέτ, αν και κατάλαβε πως δεν είναι ώρα για τέτοια, φαίνεται να έχει χάσει το… παιχνίδι.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως το οικοδόμημα της Εθνικής δεν έχει γερά θεμέλια. Οταν τα συλλογικά συμφέροντα έχουν τεθεί, από την αρχή, πάνω από τα εθνικά, κάποια στιγμή θα επέλθει η κατάρρευση.
Δεν είναι μόνο οι επιλογές των παικτών. Φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε το φιλικό με τη Νέα Ζηλανδία στη Ριζούπολη χωρίς κόσμο, όχι επειδή δεν υπάρχει άλλο κατάλληλο γήπεδο, αλλά διότι αυτό δεν είναι αρεστό σ’ αυτούς που κάνουν κουμάντο στην Ομοσπονδία.
Οπως βέβαια βλέπουμε και μερίδα του αθλητικού Τύπου έχει μπει σ’ αυτό το «παιχνίδι». Δεν υπάρχει ένα ρεπορτάζ, που να μπορεί ο φίλαθλος να μάθει πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα. Για κάποιους, μονίμως το δίκιο είναι της ΕΠΟ και για άλλους των «απέναντι» από αυτήν.
Και αναρωτιέται ο κόσμος: δεν υπάρχει, τελικά, ούτε ένα λάθος από τη μία ή την άλλη πλευρά;