Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ έστειλε ένα γράμμα στον… νεότερο εαυτό του, συμμετέχοντας σε ένα «παιχνίδι» με τον χρόνο για χάρη της Ευρωλίγκας. Πριν ακόμη στεγνώσει η μελάνη του φόργουορντ του Παναθηναϊκού AKTOR, οι «ειδικοί» του πληκτρολογίου ξιφούλκησαν εναντίον του.
Κατ’ αυτούς (και για όλους όσους εκπροσωπούν – που δεν είναι και λίγοι) ο Ισπανός δεν πρέπει να εκφράζεται, διότι δεν έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, αγωνιστικά, και με βάση τα χρήματα που λαμβάνει.
Ο,τι τους «προδίδει» πρέπει να καίγεται στην πυρά. Να μη μιλάει μέχρι να δικαιώσει τα «θέλω» τού κάθε οπαδίσκου, ο οποίος «ακυρώνει» τον οποιονδήποτε μέσα από μια αόριστη δικαιοδοσία, του οπαδίσκου που το μόνο που τον συνδέει με έναν αθλητή είναι μια σακούλα πατατάκια και ένας αναπαυτικός καναπές.
Ο Χουάντσο, λοιπόν, δεν έχει δικαίωμα να ταξιδέψει στον χρόνο, να δει ξανά τον εαυτό του με τα μάτια της ψυχής του, διότι η απόδοσή του στην ομάδα είναι μέτρια. Κι ας έχει μόλις λίγους μήνες στη χώρα, κι ας θέλει, ίσως, περισσότερο χρόνο προσαρμογής στο νέο περιβάλλον του, κι ας είναι, ίσως, παίκτης που ψάχνει να βρει ρυθμό, κι ας είναι παίκτης που δεν θα «κολλήσει» στην τελική. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος θα ’ναι άλλωστε.
Ο Ναν σαρώνει, άρα και ο Ερνανγκόμεθ θα έπρεπε να ακολουθήσει (ασχέτως αν κι ο Αμερικανός έχει ακούσει τα «εξ αμάξης»). Η ελληνική κερκίδα καταδεικνύει σε πολύ μεγάλο βαθμό γιατί ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας νοσεί. Απαιτήσεις χωρίς υπόβαθρο, καμία υπομονή, μηδέν ενσυναίσθηση και κουλτούρα, τσουβάλιασμα, φανατισμός και άποψη.
Μην ξεχνάμε ότι και ο Μπαρτζώκας χλευάστηκε και απειλήθηκε κάποτε, ο Πασκουάλ ισοπεδώθηκε, ο Πάντερ έφυγε… νύχτα από την Ελλάδα και πολλοί ακόμη. Ο,τι δεν φέρνει γρήγορο αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένο.