Πριν από μερικές εβδομάδες είχαμε αναφερθεί στον Τσάμπι Αλόνσο και στους 3+1 δρόμους που ανοίγονταν στην καριέρα του έπειτα από την εξαιρετική του παρουσία στον πάγκο της Λεβερκούζεν την οποία οδηγεί στη –βέβαιη πλέον– κατάκτηση της Bundesliga για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Η Λίβερπουλ (έπειτα από τη γνωστοποίηση της αποχώρησης του Κλοπ στο τέλος της σεζόν), η Μπάγερν (με δεδομένο το διαζύγιο με τον Τούχελ) και η Ρεάλ είχαν ήδη σημειώσει στο μπλοκάκι τους τον Ισπανό τεχνικό κοιτώντας την επόμενη μέρα τους. Οχι τυχαία άλλωστε, καθώς ο Αλόνσο έχει φορέσει με μεγάλη επιτυχία τη φανέλα και των τριών ομάδων όπως βέβαια και της Σοσιεδάδ από την οποία ξεκίνησε την καριέρα του.
Ισως αυτό το ξεκίνημά του και ως παίκτη αλλά και ως προπονητή στο πανέμορφο Σαν Σεμπαστιάν στη χώρα των Βάσκων μπορεί να δικαιολογήσει την απόφασή του να επιλέξει τον 4ο δρόμο: να κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες των τριών μεγάλων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και να παραμείνει τελικά στο Λεβερκούζεν, όχι για μία βραδιά αλλά για τουλάχιστον άλλη μία χρονιά…
Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, στο 2019, όταν ήταν προπονητής της Β΄ ομάδας της Σοσιεδάδ, είχε δεχθεί μια ανάλογη πρόταση που θα μπορούσε να είχε εκτοξεύσει πιο νωρίς την καριέρα του ως τεχνικού. Η Μάντσεστερ Σίτι του είχε χτυπήσει την πόρτα για να βρεθεί στο πλευρό του Πεπ Γκουαρδιόλα. Ομως, έχοντας ήδη περάσει και από την Κ14 της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Αλόνσο προτίμησε να παραμείνει στην πόλη του, το Σαν Σεμπαστιάν, και να μην μπει στο αεροπλάνο για το Μάντσεστερ. Ο ίδιος αποκάλυψε αργότερα ότι το μόνο που ήθελε τότε πραγματικά να κάνει ήταν να εξαφανιστεί από τα φώτα της δημοσιότητας και να αφοσιωθεί στην προπονητική με τον δικό του όμως τρόπο, κάτι που δεν μπορούσε να κάνει στη Σίτι. «Δεν θέλω να γίνω γνωστός γι’ αυτά που έχω κάνει», είπε. «Θέλω να γίνω γνωστός για αυτό που κάνω».
Τρία χρόνια μετά, βρέθηκε στη Λεβερκούζεν η οποία όμως δεν ήταν η πρώτη γερμανική ομάδα που τον είχε προσεγγίσει. Νωρίτερα τον είχε πλησιάσει η Γκλάντμπαχ, απέρριψε όμως την πρότασή της, καθώς η χρονική συγκυρία δεν φαινόταν σωστή. Ετσι, έμεινε στο Σαν Σεμπαστιάν, εμπιστευόμενος ότι θα παρουσιαζόταν μια άλλη ευκαιρία.
Το ίδιο ισχύει και τώρα. Παρά το πρέσινγκ των τριών μεγάλων, Λίβερπουλ, Μπάγερν και Ρεάλ (λιγότερο αφού ο Αντσελότι θα είναι και τη νέα σεζόν στο Μπερναμπέου), ο Αλόνσο θεωρεί ότι δεν είναι κατάλληλη στιγμή να κάνει το μεγάλο βήμα και να βρεθεί σε έναν πάγκο που η πίεση θα είναι σαφώς πιο μεγάλη από αυτόν της Μπάγερ. Πολλοί ήταν εκείνοι που θεώρησαν έκπληξη την ανακοίνωσή του να συνεχίσει στη –δυνάμει– πρωταθλήτρια Γερμανίας. Οχι όμως και εκείνοι που όλα αυτά τα χρόνια της παρουσίας του στα γήπεδα τον έχουν ζήσει λίγο πιο κοντά. Το παράδοξο μάλιστα για τον Αλόνσο είναι ότι ποτέ του δεν είχε ως πρώτο στόχο της ζωής του να γίνει ποδοσφαιριστής. Ισως να μην είχε στόχο στο ξεκίνημα της προπονητικής του καριέρας να γίνει και τεχνικός μια μεγάλης ομάδας. Οταν ήταν παιδί δεν δίστασε να αφήσει πίσω το ποδόσφαιρο και την Ισπανία και να ζήσει μερικούς μήνες στην Ιρλανδία και στην Κελς, 65 χιλιόμετρα μακριά από το Δουβλίνο στο πλαίσιο προγράμματος ανταλλαγής μαθητών. Ως έφηβος, ακολούθησε πανεπιστημιακές σπουδές και ήθελε να γίνει οικονομολόγος, όμως η κλήση του στην πρώτη ομάδα της από τον Τζον Τόσακ, του άλλαξε εντελώς τα σχέδια και τελικά ακολούθησε μια λαμπρή ποδοσφαιρική καριέρα με κατακτήσεις Champions League και πρωταθλημάτων με τις φανέλες της Λίβερπουλ, της Ρεάλ και της Μπάγερν.
Η απόφασή του να αποφασίσει να ακολουθήσει την προπονητική δεν ήταν εύκολη καθώς αν και έχει βρεθεί σε αποδυτήρια μαζί με άλλους πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές, έχοντας μάλιστα τον ρόλο του «αθόρυβου» ηγέτη, ουδέποτε είχε φορέσει το περιβραχιόνιο, θεωρώντας ότι έχει «θέμα» στο να μπορεί να επικοινωνεί με πολλούς παίκτες ταυτόχρονα, να περνά τα «θέλω» του και παράλληλα να κρατά τις ισορροπίες. Πολλές φορές, δικοί του άνθρωποι προσπάθησαν να τον πιέσουν να πάρει πιο γρήγορα την απόφαση να προχωρήσει μπροστά, φέρνοντάς του ως παραδείγματα τον Στίβεν Τζέραρντ και τον Μικέλ Αρτέτα, αλλά ο Αλόνσο ήθελε να νιώσει πλήρως προετοιμασμένος για έναν τέτοιο ρόλο: να γνωρίζει με βεβαιότητα ότι θα μπορούσε να επιτύχει.
Οταν θεώρησε ότι ήταν έτοιμος, τότε είπε το μεγάλο «ναι» στη Λεβερκούζεν, αλλάζοντας όπως φαίνεται τη δική της ιστορία, καθώς και τη δική του, αυτούς τους τελευταίους 18 μήνες στη Γερμανία. «Εχω μια κατάσταση όπου αισθάνομαι σταθερός και ευτυχισμένος», είπε πριν από λίγες μέρες ανακοινώνοντας την παραμονή του. «Αυτό είναι το κατάλληλο μέρος για να εξελιχθώ ως προπονητής», πρόσθεσε έχοντας μπροστά του μια ακόμα πρόκληση να διαχειριστεί, αφού το Champions League τον περιμένει.
Και μπορεί οι θέσεις στη Λίβερπουλ και την Μπάγερν να έχουν μέχρι τότε «καπαρωθεί», αλλά αυτή της Ρεάλ είναι πολύ πιθανό να ανοίξει το ερχόμενο καλοκαίρι…