Λίγες ώρες προτού ο Γύρος της Γαλλίας, που αφορά μόνο άνδρες ποδηλάτες, φτάσει στο Παρίσι την περασμένη Κυριακή, μια ομάδα γυναικών ανέβαινε με ορθοπεταλιά τα Ηλύσια Πεδία. «Η Κούρσα», ο μονοήμερος αγώνας που οργανώθηκε από τους διοργανωτές του Γύρου της Γαλλίας, αποτελεί την πιο πρόσφατη προσπάθεια δημιουργίας μιας γυναικείας εκδοχής του κορυφαίου ποδηλατικού γεγονότος στον κόσμο.
Οι προηγούμενες προσπάθειες απέτυχαν λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος από τους χορηγούς και το κοινό. Η δυσκολία στη δημιουργία ενός Γύρου Γαλλίας και για γυναίκες καταδεικνύει ένα ευρύτερο φαινόμενο: Οτι με λίγες εξαιρέσεις ο επαγγελματικός γυναικείος αθλητισμός είναι πολύ λιγότερο δημοφιλής από τον ανδρικό. Γιατί όμως;
Λένε κάποιοι ότι εάν υπήρχαν περισσότεροι χορηγοί και πιο μεγάλη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, ο γυναικείος αθλητισμός θα ήταν πιο δημοφιλής. Τα μέσα ενημέρωσης και οι χορηγοί αντιτείνουν πως εάν ο γυναικείος αθλητισμός προσήλκυε εξαρχής μεγαλύτερο ενδιαφέρον, τότε θα επένδυαν περισσότερο χρόνο και χρήμα σε αυτόν. Ολοι όμως συμφωνούν σε αυτό που καθιστά ένα άθλημα επιτυχημένο: Το μείγμα του καταναλωτικού, του μιντιακού και του εμπορικού ενδιαφέροντος.
Οι χορηγοί δεν επιθυμούν να χρηματοδοτήσουν άτομα και ομάδες που δεν εκτίθενται αρκετά στα μέσα ενημέρωσης, και είναι λίγες οι αθλήτριες που το κατορθώνουν αυτό. Το Ιδρυμα Γυναικείου Αθλητισμού και Ασκησης (WSFF) ανέφερε σε έκθεσή του ότι το 2013 ο γυναικείος αθλητισμός έτυχε του 7% της αθλητικής κάλυψης των ΜΜΕ και μόνο του 0,2% της συνολικής αξίας των εμπορικών χορηγιών.
Πρόκειται επομένως για φαύλο κύκλο: Οι θεατές θέλουν να παρακολουθήσουν αθλητισμό στο κορυφαίο επαγγελματικό επίπεδο, και οι χορηγοί θέλουν να ταυτιστούν με τους καλύτερους των αθλητών. Λόγω της έλλειψης χορηγιών πολλές αθλήτριες, ακόμη κι αυτές που εκπροσωπούν τη χώρα τους, είναι υποχρεωμένες να εργάζονται παράλληλα με την προπόνησή τους.
Οι αθλήτριες που πληρώνονται συνήθως λαμβάνουν λιγότερα από τους άνδρες συναθλητές τους. Για παράδειγμα, η Ενωση Επαγγελματιών Γκολφέρ (PGA) προσφέρει βραβεία συνολικού ύψους 256 εκατ. δολαρίων, ενώ η γυναικεία ένωση βραβεία μόνο 50 εκατ. δολαρίων. Η ανισότητα αυτή εκτείνεται και στις αμοιβές των προπονητών των γυναικείων ομάδων.
Κάποια πράγματα βέβαια άρχισαν να αλλάζουν. Η εθνική Αγγλίας στο γυναικείο κρίκετ απέκτησε πρόσφατα χορηγό μια αυτοκινητοβιομηχανία μετά τις δύο σερί κατακτήσεις σημαντικών διεθνών διοργανώσεων. Στο Γουίμπλεντον τα χρηματικά έχουν εξισωθεί για τενίστες και τενίστριες από το 2007, ενώ στην ποδηλασία η νικήτρια της «Κούρσας» λαμβάνει όσα κι ο νικητής ενός ετάπ του Γύρου της Γαλλίας.
Πιο εντυπωσιακή είναι κι η αλλαγή αντίληψης του κόσμου: Ερευνα της WSFF βρήκε ότι 61% του κοινού θεωρεί εξίσου επιδέξιες στον αθλητισμό τις γυναίκες με τους άνδρες, ενώ πάνω από το 50% θεωρεί το ίδιο συναρπαστικό τον γυναικείο αθλητισμό με τον ανδρικό.
Αυτά θα μετρήσουν πιο πολύ όταν η αύξηση των αθλουμένων γυναικών αποφέρει περισσότερες επαγγελματίες αθλήτριες. Στη Βρετανία 750.000 άνθρωποι άρχισαν κάποιο ομαδικό άθλημα μετά τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, κι οι 500.000 ήταν γυναίκες. Οι περισσότερες αθλούμενες και πιο πολλές τηλεθεάτριες αναμένεται να ενθαρρύνουν τους χορηγούς και τα ΜΜΕ να εξισορροπήσουν το χρήμα και τον χρόνο που διαθέτουν για τον αθλητισμό μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Σεξιστικά σχόλια και βαρετά μαθήματα
Η εκπαίδευση και τα μέσα ενημέρωσης έχουν μεγάλη ευθύνη για τη μικρότερη άθληση των γυναικών και των κοριτσιών και την εγκατάλειψη του αθλητισμού νωρίτερα από ό,τι οι άνδρες, σύμφωνα με έρευνα του βρετανικού κοινοβουλίου.
Μεταξύ των παραγόντων που αποτρέπουν κορίτσια και γυναίκες από τον αθλητισμό είναι τα βαρετά μαθήματα γυμναστικής στο σχολείο, τα επιτιμητικά λόγια για αθλήτριες από τηλεσχολιαστές, και τα σεξιστικά σχόλια ή η έλλειψη σεβασμού από τους παίκτες προς τις προπονήτριες, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής Πολιτισμού, ΜΜΕ και Αθλητισμού της Βουλής των Κοινοτήτων.
«Ο γυναικείος αθλητισμός έχει πολλά χρόνια που θεωρείται απλή προσθήκη στον ανδρικό, με μικρότερο ενδιαφέρον για τους θεατές, άνδρες και γυναίκες, ενώ κάποιοι τον θεωρούν και μη θηλυπρεπή», αναφέρει η έκθεση.
«Στο κορυφαίο επίπεδο δεν υπήρχε έως πρόσφατα διάθεση των μέσων ενημέρωσης για κάλυψη του γυναικείου αθλητισμού, μειώνοντας το ενδιαφέρον μεταξύ θεατών και δυνάμει χορηγών, οδηγώντας σε ακόμη μικρότερο ενδιαφέρον των ΜΜΕ. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει και πριν τους Ολυμπιακούς του 2012, αλλά οι επιτυχίες των Βρετανίδων στους Αγώνες του Λονδίνου έδωσαν ώθηση στα ΜΜΕ για να καλύψουν και τον γυναικείο αθλητισμό. Ωστόσο απαιτείται περισσότερη προσπάθεια» συμπέρανε η βρετανική έκθεση, ζητώντας καλύτερη δουλειά στα σχολεία.