Η ψήφιση του αθλητικού νόμου μετετράπη σε ένα πρωτοφανές θρίλερ μέχρι την τελευταία στιγμή. Από τη μία υπήρχαν αντιδράσεις από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και συνακολούθως από FIFA και UEFA, ενώ από τη άλλη, υπό τον φόβο του ποδοσφαιρικού «Grexit» υπήρχαν αντιδράσεις και από τα περισσότερα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Ο αγώνας για τον αρμόδιο για τον Αθλητισμό υπουργό, Σταύρο Κοντονή, ήταν εξαρχής άνισος, αφού η αυστηρή προειδοποίηση για αποκλεισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου από τις διεθνείς διοργανώσεις ήρθε με την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή. Για να επέλθει συμφωνία, στον βαθμό που αυτή επήλθε, ο κ. Κοντονής μετέβη δύο φορές στην έδρα της UEFA στην Ελβετία. Τη μία συναντήθηκε με τον πρόεδρό της, Μισέλ Πλατινί, τη δεύτερη με μέλη της νομικής επιτροπής και ενδιάμεσα δέχτηκε στη ΓΓΑ στην Αθήνα τον γενικό της γραμματέα, Τζιάνι Ινφαντίνο.
Η UEFA σε ιδιότυπο ρόλο «διαιτητή» μεταξύ Πολιτείας και ΕΠΟ αποδέχθηκε ουσιώδεις διατάξεις του νομοσχεδίου, τη στιγμή που η ΕΠΟ δήλωνε αντίθετη σχεδόν σε όλα όσα αφορούσαν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η κυβέρνηση, έχοντας αποφασίσει να μην οδηγηθεί σε ρήξη, διαπραγματεύτηκε εξαντλητικά μέχρι την τελευταία στιγμή προκειμένου να επέλθει συμβιβασμός, που να μη θίγει τον βασικό πυρήνα του νομοσχεδίου.
Παράλληλα, είχε να αντιμετωπίσει και τα κόμματα που από τη μία ζητούσαν παρεμβάσεις κατά της «ποδοσφαιρικής διαφθοράς», αλλά την ίδια στιγμή δήλωναν ότι δεν ψηφίζουν ότι δεν έχει τη «σφραγίδα» της UEFA…