Με διαφορά μόλις 15 λεπτών, τέσσερις ομάδες από δύο διαφορετικούς ποδοσφαιρικούς κόσμους θα μπουν απόψε στο γήπεδο για να κυνηγήσουν τη δόξα και τη νίκη, σε ισάρριθμα μεγάλα ντέρμπι. Δύο τεράστιοι αγώνες που ο καθένας από μόνος του μπορεί να καθηλώσει το κοινό, αλλά μαζί αποτελούν μια βόμβα ποδοσφαιρικής αδρεναλίνης.
Η αρχή θα γίνει στις 19.15 σήμερα το βράδυ στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», όπου η Ρεάλ Μαδρίτης θα υποδεχθεί τη μεγάλη της αντίπαλο, Μπαρτσελόνα. Δεκαπέντε λεπτά αργότερα, στις 19.30, θα ξεκινήσει το ελληνικό ντέρμπι των «αιωνίων», Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Είναι αυτονόητο: η μάχη του τηλεκοντρόλ θα πάρει φωτιά για να μπορέσει ο κάθε φίλαθλος-τηλεθεατής να ρουφήξει μέσα σε δύο ώρες όλες τις συγκινήσεις που θα γεννήσουν αυτά τα παιχνίδια.
Στην κλίμακα της ποδοσφαιρικής κλάσης ξεχωρίζει σαφώς η τιτανομαχία του ισπανικού «El Clasico», που θα καθηλώσει απόψε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Στην κλίμακα του οπαδικού ενδιαφέροντος, όμως, υστερεί σε σχέση με το παραδοσιακό ελληνικό ντέρμπι, το οποίο χρόνια τώρα ξεπερνά τα σύνορά μας και κεντρίζει το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Με μια ενδεχομένως αυθαίρετη αλλά κοντά στην πραγματικότητα λογική, τα ματς του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό περιλαμβάνονται στην πρώτη πεντάδα των κορυφαίων ντέρμπι σε όλο τον κόσμο.
Μοιάζει περίεργο αλλά είναι αληθινό. Ακόμα και έξω από τα ελληνικά σύνορα, το αποψινό ντέρμπι των δύο «αιωνίων» αντιπάλων δεν πρόκειται φυσικά να πλησιάσει την αίγλη του ισπανικού «El Clasico», θα τραβήξει πάνω του, όμως, πολλά περισσότερα βλέμματα από το πιο ποιοτικό μεν, αλλά μάλλον άχρωμο παιχνίδι της Μάντσεστερ Σίτι με τη Λίβερπουλ.
Το βασικό συστατικό ενός ντέρμπι είναι το πάθος, κι αυτό θα ξεχειλίζει απόψε τόσο στο «Μπερναμπέου» όσο και στη Λεωφόρο. Ρεάλ και Μπαρτσελόνα είναι δεκαετίες τώρα οι δύο αντίθετοι πόλοι του ισπανικού ποδοσφαίρου, όπως συμβαίνει αντίστοιχα με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό στην Ελλάδα. Ανεξαρτήτως βαθμολογικού ενδιαφέροντος, τραβούν τα βλέμματα όλων, ακόμα και αυτών που δεν δηλώνουν οπαδοί τους.
Ζουν από το πάθος που γεννούν, ένα πάθος που φυσικά και δεν μπορεί να μείνει μέσα στις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου. Οσο έντονα κι αν ζουν οι παίκτες ένα τέτοιο παιχνίδι, ακόμα πιο έντονα το ζουν οι οπαδοί, μέρες πριν και μέρες μετά, όχι μόνο στη διάρκειά του. Αυτά είναι ντέρμπι που σηκώνουν κάθε είδους σκόνη. Λέμε ό,τι λέμε για την αφόρητη πολλές φορές κατάσταση που επικρατεί σε ένα ματς του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό, αλλά και στην Ισπανία, πίσω από το λαμπερό περιτύλιγμα και τη λάμψη των δύο μεγάλων ομάδων, το καζάνι βράζει. Πάντα είναι βάσανο για τους παίκτες της μιας ομάδας να παίξουν στην έδρα της άλλης. Το κλίμα μυρίζει μπαρούτι από την πιο κρυφή γωνιά των αποδυτηρίων μέχρι την πιο μακρινή θέση της εξέδρας. Η γκρίνια για τους διαιτητές πριν και μετά είναι στα θέματα της ημερήσιας διάταξης. Ισως το ισπανικό «El Clasico» να μη φτάνει τον βαθμό έντασης που γεννά το ελληνικό, αλλά δεν έχουν λείψει τα παρατράγουδα, όπως η φάλτσα υποδοχή του «προδότη» Λουίς Φίγκο στο Καμπ Νου. Μόλις εμφανίστηκε με τη φανέλα της μισητής Ρεάλ «έπεσε» το γήπεδο από τις υστερικές αποδοκιμασίες των οπαδών της Μπαρτσελόνα, και στα πόδια του Πορτογάλου άσου προσγειώθηκε μια γουρουνοκεφαλή και ένα μπουκάλι ουίσκι!
Οπως και να ’χει, αυτά είναι τα ντέρμπι των ντέρμπι που κάνουν συναρπαστικό το ποδόσφαιρο. Με τις υπερβολές τους, βεβαίως, αλλά και με την τεράστια επίδραση που ασκούν (καμιά φορά το ποιος θα πάρει τους τρεις βαθμούς της νίκης δεν έχει μεγάλη σημασία). Είναι λαμπερά και ξεχωριστά παιχνίδια, από αυτά που αν υποθέσουμε ότι δεν υπήρχαν, είναι σαφές ότι θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να τα εφεύρουμε.