Αθλητές, θύματα πολέμων, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους σε Νότιο Σουδάν, Κονγκό, Αιθιοπία και Συρία και αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ως ομάδα προσφύγων.
Ένα χρόνο μετά, πως η εμπειρία τους, τους βοήθησε να αλλάξουν τη ζωή τους;
Yiech Pur Biel: Νότιο Σουδάν, 800μ.
Ο Yiech Pur Biel θυμάται να κλαίει, μόνο δύο φορές στη ζωή του. Όταν χωρίστηκε από την οικογένειά του κατά τη διάρκεια του καταστροφικού εμφυλίου του Σουδάν, και όταν έμαθε πως θα αγωνιστεί στα 800μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Βραζιλία.
Ένα χρόνο μετά: Μπορεί να μην προκρίθηκε στον τελικό, αλλά η ζωή του άλλαξε για πάντα.
Μέχρι και μερικούς μήνες πριν τους Αγώνες, ο 22χρονος προπονούνταν ξυπόλυτος στον προσφυγικό καταυλισμό που διέμενε στην Κένυα. Σήμερα όμως, έχει ταξιδέψει στον κόσμο, έχει παραβρεθεί στην Σύνοδο του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ έχει συναντηθεί και με προσωπικότητες όπως ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Πάπας Φραγκίσκος.
Ο ίδιος δηλώνει όμως πως η καλύτερη στιγμή ήταν ένα τηλεφώνημα που δέχτηκε από τη μητέρα του. Τους τελευταίους μήνες προπονείται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, ενώ παράλληλα, σπουδάζει δημόσιες σχέσεις.
Yusra Mardini: Συρία, Κολύμβηση
Η ιστορία της Yusra Mardini, είχε προκαλέσει παγκόσμια συγκίνηση, αφού η έφηβη κολυμβήτρια από το Χαλέπι, μετά από βομβαρδισμούς στην πατρίδα της, επιχείρησε με 18 άλλους πρόσφυγες το δύσκολο πέρασμα στις ελληνικές ακτές. Όταν η βάρκα τους σταμάτησε να λειτουργεί, εκείνη και η αδερφή της την έσπρωξαν, έως τα ελληνικά εδάφη, σώζοντας όλους τους επιβαίνοντες.
Έναν χρόνο μετά: Η Mardini, είναι πλεόν πρέσβειρα Καλής Θελήσεως για την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), ενώ έχει συμπεριληφθεί, από το περιοδικό People, ανάμεσα στις «25 γυναίκες που αλλάζουν τον κόσμο». Ζει πλέον στο Βερολίνο, όπου προετοιμάζεται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Popole Misenga: Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Τζούντο
Ο αθλητής από το Κονγκό, μετά το παγκόσμιο πρωτάθλημα Τζούντο στην Βραζιλία, το 2013 αιτήθηκε άσυλο, και επέστρεψε στην ίδια χώρα, 3 χρόνια μετά για να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία, φτάνοντας μέχρι και τον γύρο των «16».
Έναν χρόνο μετά: Η αίτησή του για άσυλο έγινε δεκτή, και ο Misenga, ζει μόνιμα στο Ρίο, όπου παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια.
Ibrahim Al Hussein: Συρία, Κολύμβηση
Ο Ibrahim έχασε μέρος του αριστερού του ποδιού σε βομβαρδισμούς στην Συρία, ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει έναν φίλο του. Εν μέσω της επείγουσας εγχείρησης στην οποία επιβλήθηκε, ξύπνησε και όπως δηλώνει χαρακτηριστικά «είδε τα πάντα». Για δύο μήνες δεν έλαβε κατάλληλη θεραπεία ή παυσίπονα.
Έναν χρόνο μετά: Μπορεί να μην προκρίθηκε στον τελικό των Παραολυμπιακών αγώνων στα 100 ελεύθερου, έλαβε όμως το βραβείο Whang Youn Dai Achievement Award ως αθλητής παράδειγμα για το πνέυμα των αγώνων.
