
Τα πολλαπλά τηγανίσματα καίνε και τα λίπη που χρησιμοποιούμε, τα οποία οξειδώνονται και έτσι αναπτύσσεται η ακρολεΐνη, μια τοξική ουσία.
Τα πολλαπλά τηγανίσματα καίνε και τα λίπη που χρησιμοποιούμε, τα οποία οξειδώνονται και έτσι αναπτύσσεται η ακρολεΐνη, μια τοξική ουσία.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται και σε άλλες ταμπέλες στις λαϊκές αγορές, όπως εκείνες που αναγράφουν «οικολογικά προϊόντα», «χωρίς φάρμακα» και άλλα τέτοια που εκτός από -ενδεχομένως- καλές προθέσεις δεν δείχνουν τίποτε άλλο.
Δοκιμάσαμε συμβατικά, βιολογικά, από ελληνικές αλλά και ξένες ποικιλίες, ζουμερά και μυρωδάτα αχλάδια και σας προτείνουμε να τα δοκιμάσετε τώρα, πριν μείνουν καιρό στα ψυγεία και χάσουν τη νοστιμιά τους.
Ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες εποχές, γνωρίζω πολλούς που προσπαθούν να αγοράζουν βιολογικά φρούτα και λαχανικά, ειδικά για τα μικρότερα μέλη της οικογένειας.
Πόσα είδη ντομάτας υπάρχουν; Ένα, άντε δύο, θα μου πείτε. Και όμως, υπάρχουν πάνω από 12.000 καταγεγραμμένες ποικιλίες σε όλο τον κόσμο…
Τελικά το πρόβλημα με τα βιολογικά φρούτα και λαχανικά είναι οι συσκευασίες τους ή η ποιότητά τους; Και πώς διασφαλίζεται ο καταναλωτής;
Αν έχετε αμφιβολία για την καλή κατάσταση ενός υλικού, απλώς πετάξτε το. Το ρίσκο είναι μεγάλο.
Πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι τα άγρια μανιτάρια που αγοράζω δεν θα μου προκαλέσουν δηλητηρίαση.
«Στην Κρήτη έχει καλό φαγητό». Αλήθεια ή στερεότυπο χωρίς πραγματική εφαρμογή;
«Πολύ νόστιμο. Και να φανταστείς, δεν περιέχει καθόλου ζάχαρη». Ο λόγος για ένα αφέψημα που πωλούνταν με τη μορφή σκόνης – μη με ρωτήσετε γιατί κάποιος να διαλέξει να πιει κάτι τέτοιο και να μη βράσει απλώς κάποιο αρωματικό από τα πολλά που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Προσωπικά θεωρώ εξαιρετικό έδεσμα ένα μυρωδάτο ροδάκινο ή μία φέτα δροσερό πεπόνι. Τα φρούτα του καλοκαιριού έχουν άλλη χάρη… υπό κανονικές συνθήκες.
Τέτοια εποχή περιµένω µε αδηµονία τις πρώτες καλοκαιρινές ντοµάτες για να γευτώ το λαχανικό που στερήθηκα όλο το χειµώνα.
Πλησίασα τον συγκεκριμένο πάγκο στη λαϊκή -ναι, για συμβατική λαϊκή μιλάω-, γιατί οι φράουλες που πουλούσε ήταν πραγματικά οι καλύτερες. Μυρωδάτες, κατακόκκινες και… πιο ακριβές.
Το ψυγείο δεν είναι πανάκεια όσον αφορά τη συντήρηση τροφίμων…
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ τρελαίνομαι να κάνω βόλτα στη λαϊκή. Η αδυναμία μου είναι οι βιολογικές λαϊκές γιατί εκεί εκτός από βιολογικά προϊόντα φρέσκα και σε λογικές τιμές, βρίσκω και τους ίδιους τους παραγωγούς, τους ρωτώ και με μαθαίνουν.