Νίκος Ξυδάκης

Από τη συγκέντρωση όλων των δικαστικών ενώσεων προχθές, και από όσα έφτασαν στον Τύπο, έχει ιδιαίτερη σημασία η αιχμηρή επισήμανση της προέδρου της Ενώσεως Δικαστών Εισαγγελέων, κ. Βασιλικής Θάνου Χριστοφίλου, ότι δικαστικές αποφάσεις συχνά μένουν ανεφάρμοστες, εις βάρος των πολιτών.

H συνάντηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλ. Τσίπρα με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα στέλνει ωφέλιμο μήνυμα προς την κοινωνία, ανεξαρτήτως του περιεχομένου της συζήτησης.

Τα αποτελέσματα των δοκιμασιών (stress tests) των ευρωπαϊκών συστημικών τραπεζών, που διεξήγαγαν οι ΕΒΑ και ΕCB, παρουσιάζονται σαν μισογεμάτο ή μισοάδειο ποτήρι. Λόγου χάριν, διεθνή Μέσα και αναλυτές κάνουν λόγο για έντεχνο μακιγιάζ της πραγματικής κατάστασης των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Π​​ριν από μερικές ημέρες ένα βράδυ έτυχε να παρακολουθήσω από το κανάλι της Βουλής ένα ντοκιμαντέρ για την απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Κράιπε, στην Κρήτη, την 26η Απριλίου 1944.

Η πρώτη επίπτωση της βαριάς φορολογίας έγινε αισθητή πάνω στο εισόδημα από εργασία, κυρίως στους μισθωτούς, οι οποίοι είδαν τον πραγματικό μισθό να μειώνεται έως και 40% μέσα σε μία τετραετία – εφόσον υπάρχει εργασία. Ηταν η αναμενόμενη επίπτωση της εσωτερικής υποτίμησης, η οποία, ωστόσο, δεν συνοδεύτηκε από ανάλογη μείωση των τιμών βασικών ειδών και υπηρεσιών.

Η παρουσία τουρκικών πλοίων στα «οικόπεδα» υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ, στα νοτιοανατολικά της νήσου, συνιστά έργω αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η είσοδος μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα έχει απασχολήσει με πολλούς τρόπους την ελληνική κοινωνία και την πολιτική διοίκηση τις τελευταίες δύο δεκαετίες, πλην, τις περισσότερες φορές, ατελέσφορα.

Η υπογεννητικότητα και η σύστοιχη γήρανση, μαζί με τη φτωχοποίηση και την έλλειψη προοπτικής, απειλούν τον ελληνικό λαό.

Η κρίση που έχει πλήξει την Ελλάδα έχει στρέψει αναγκαστικά την πολιτική δραστηριότητα προς την Ευρώπη. Η προσοχή, η σκέψη, οι σχέσεις, ακόμη και οι βαρυγκόμιες εκεί κατευθύνονται.

Η νευρικότητα των αγορών, η εκτόξευση των επιτοκίων των ομολόγων και η φυγή κεφαλαίων απασχολούν τον Τύπο, ελληνικό και ξένο.

Οι επικρίσεις και οι πιέσεις κατά της γερμανικής δημοσιονομικής ορθοδοξίας δεν προέρχονται πλέον από τους λαϊκιστές τζίτζικες του Νότου, ούτε καν από αριστερούς πολιτικούς αναλυτές και φιλελεύθερους οικονομολόγους, τους συνήθεις ύποπτους για κεϊνσιανισμό.

Η Αθήνα είναι θέατρο μνήμης, που περιμένει το βλέμμα του κατοίκου, του περιπλανητή, για να ανασύρει δράματα ατομικά και συλλογικά, τραγωδίες και ειρωνικές λεπτομέρειες.