Βασίλης Ζήρας

Στην πολιτική οι συμβολισμοί έχουν μεγάλη αξία, αλλά στα ομόλογα όχι.

Η ΔΕΗ βυθίζεται, η βιομηχανία αγωνιά και η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει λύσεις με όρους δεκαετίας ’90.

Η οίηση είναι ελάττωμα, είτε πρόκειται για ανήλικο μαθητή είτε για ενήλικο πρωθυπουργό. Η διαφορά είναι ότι ένας ανήλικος μαθητής έχει, λόγω ηλικίας, πολλές πιθανότητες να αντιληφθεί πως είναι ελάττωμα, πως δεν υπάρχει μόνο μία οπτική –η δική του– για τα πράγματα. 

Επιλογές που είναι παλαιοκομματικές και ψηφοθηρικές, σαν αυτές που εφάρμοζαν οι κυβερνήσεις του παρελθόντος.

Οι λιγνιτικές, από πετράδι του στέμματος, εξέπεσαν σε ρυπογόνα σαπάκια που πρέπει να τα ξεφορτωθεί η ΔΕΗ.

Η προστασία των συνεπών από τις επιπτώσεις της ασυνέπειας των άλλων.

Οσο περνάει ο καιρός και εμπεδώνεται η παράσταση νίκης της Ν.Δ. στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, ενισχύεται η πεποίθησή μου πως το μεγαλύτερο στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν θα είναι να πείσει τους Ευρωπαίους να του δώσουν τον δημοσιονομικό χώρο που χρειάζεται για να μειώσει τους φόρους.

Προφανώς, αριστερό είναι να δίνεις λεφτά στον συνταξιούχο κι αυτός να χαρτζιλικώνει τον άνεργο εγγονό του.

Ενα πακέτο μέτρων –το οποίο θα αξιοποιεί τα υπερπλεονάσματα έως το 2022 που προβλέπονται στο μνημόνιο, θα διασώζει το «αριστερό» προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ταυτόχρονα δεν θα προκαλεί τους θεσμούς– διαμορφώνει τις τελευταίες ώρες το οικονομικό επιτελείο, ώστε να το εξαγγείλει ο πρωθυπουργός σήμερα στη ΔΕΘ.

Ευθύνες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, κυρίως γιατί απέφυγε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις στα πρώτα στάδια του προγράμματος, αλλά και γιατί δεν διαμόρφωσε συνθήκες συναίνεσης, για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα, αποδίδει ο Μπομπ Τράα, ο πρώτος εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα, μετά την έναρξη των μνημονίων.

Η κυβέρνηση κατέθεσε χθες μια τροπολογία με την οποία δίνεται η δυνατότητα αύξησης των αποδοχών των ανώτατων στελεχών κάποιων μεγάλων ΔΕΚΟ. Προφανής αφέλεια σε ό,τι αφορά το timing, ειδικά από μια κυβέρνηση η οποία στον τομέα της επικοινωνιακής αποτελεσματικότητας παίρνει τους υψηλότερους βαθμούς της.

Τα 28 εκατ. ευρώ που κοστίζει στον προϋπολογισμό η αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ σε πέντε επιβαρυμένα από το μεταναστευτικό νησιά του Αιγαίου είναι αστείο ποσό, ακόμη και για τη χρεοκοπημένη Ελλάδα. Πολλώ δε μάλλον όταν ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα υπερκεράστηκε κατά 4 δισ. ευρώ πέρυσι. Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα που θέλουν να περάσουν οι Γερμανοί;