Στην Αθήνα, την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, ο ήλιος λάμπει και το κρύο είναι γλυκό. Μοιάζει σαν γαλήνιο μεσημέρι στον κόσμο του +1,5C, αλλά η ηρεμία είναι μόνο επιφανειακή.
Στη Μέση Ανατολή η σύρραξη σιγά σιγά ξεφεύγει. 109 ημέρες μετά την απίστευτης βίας και πρωτοφανούς έκτασης επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, ο πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται. Η Χαμάς κρατά ακόμα πάνω από 130 ομήρους, εκ των οποίων οι 27 υπολογίζεται ότι είναι ήδη νεκροί. Σύμφωνα με τις αρμόδιες Αρχές της Γάζας, οι νεκροί Παλαιστίνιοι από τις επιθέσεις του ισραηλινού στρατού ξεπερνούν τις 25.000. Ταυτόχρονα, η Δυτική Οχθη κινδυνεύει και με οικονομική καταστροφή, καθώς οι περίπου 200.000 Παλαιστίνιοι που κάθε ημέρα περνούσαν στο Ισραήλ για να δουλέψουν έχουν χάσει την πρόσβαση στις δουλειές τους, επειδή το Ισραήλ δεν τους αφήνει. Η Χεζμπολάχ, με τη διαχρονική στήριξη του Ιράν και αδράττοντας την ευκαιρία, εκτοξεύει πυραύλους κατά του Ισραήλ από τις βάσεις της στον Λίβανο. Το Ισραήλ απαντά με ομοβροντίες κατά του Λιβάνου – μιας χώρας ήδη στα πρόθυρα της κατάρρευσης και για δικούς της εσωτερικούς λόγους. Οι Σιίτες Χούθι από τη δυτική Υεμένη, επίσης με την υποστήριξη του Ιράν, στέλνουν drones και εκτοξεύουν πυραύλους εναντίον εμπορικών πλοίων που περνούν από την Ερυθρά Θάλασσα μεταφέροντας προϊόντα από την Ασία στην Ευρώπη και τούμπαλιν. Το Ιράν εκτόξευσε πυραύλους εναντίον στόχων στο Ιράκ και στη Συρία, όπου, λέει, βρίσκονταν βάσεις της Μοσάντ και του Ισλαμικού Στρατού αντίστοιχα. Πύραυλοι έπεσαν και στη Δαμασκό της Συρίας – σύμφωνα με τη Συρία και το Ιράν, οι πύραυλοι προήλθαν από το Ισραήλ. Στόχους στη Συρία βομβάρδισε ακόμα η Ιορδανία (ήταν υποτίθεται βάσεις εμπόρων ναρκωτικών) και η Τουρκία (στόχος ήταν, βέβαια, οι Κούρδοι). Η Τουρκία βομβάρδισε κουρδικούς στόχους και στο βόρειο Ιράκ. Αν και όλοι οι διπλωμάτες και οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι ούτε το Ιράν ούτε, βεβαίως, οι ΗΠΑ (και το Ισραήλ) δεν επιθυμούν τη γενίκευση της σύρραξης όλοι, ταυτόχρονα, συμφωνούν ότι σε ένα μέρος με τόσο μίσος, τόσο μπλέξιμο, σε μια γεωγραφική περιοχή με τόσο λίγη δημοκρατία και τόσο πολλή Ιστορία, όπου οι φανατικοί Σιίτες δεν μπορούν καν να αποφασίσουν αν μισούν περισσότερο τους Ισραηλινούς ή τους Σουνίτες, το τι θέλει και τι δεν θέλει κανείς δεν έχει και πολλή σημασία. Ωστόσο, ας κρατήσουμε όλες και όλοι την πεποίθηση γερή:
όλα καλά θα πάνε
Την ίδια ώρα, βέβαια, ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας –και του ελεύθερου κόσμου–συνεχίζεται και, ενώ η κούραση της Δύσης γίνεται ο εφιάλτης των Ουκρανών πολεμιστών που αμύνονται για λογαριασμό όλων μας, στη Σουηδία στοκάρουν σε χαρτιά υγείας. Ενα στοιχείο που αξίζει να θυμόμαστε: τα τελευταία 200 χρόνια η Σουηδία δεν ήταν με κανέναν. Παγκόσμιοι πόλεμοι γίνονταν στη γειτονιά της, αυτή ανέμελη, αδιάφορη. Ουδετερότητα στα πάντα. Δεν συμμετείχαν σε τίποτε. Δεν συντάσσονταν με κανέναν. Μέχρι τώρα. Ο Πούτιν κατάφερε αυτό που ούτε ο Χίτλερ δεν κατόρθωσε: για πρώτη φορά εδώ και αιώνες, η Σουηδία διάλεξε στρατόπεδο. Και μετά και την άρση των αντιρρήσεων της Τουρκίας, μπαίνει στο ΝΑΤΟ. Και η ηγεσία της καλεί τον λαό να είναι έτοιμος να πάρει τα όπλα για να αμυνθεί, εάν και εφόσον ο Πούτιν εξακολουθήσει στην αναπόδραστη πορεία που έχει διαγράψει έως τώρα. Φανταστείτε την εικόνα: ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας βγαίνει στην τηλεόραση, κοιτάζει τον φακό και λέει στους πολίτες: «Μπορεί να γίνει πόλεμος. Η δημιουργία αντιστάσεων στην κοινωνία μας δεν μπορεί να περιμένει». Οι δηλώσεις, οι οποίες προκάλεσαν αντιδράσεις μεν, αλλά όχι μόνο αυτές που φαντάζεστε, έρχονται μετά από μια σειρά από κουβέντες, σενάρια, φήμες και αποκαλύψεις. Αξίζει να επισημάνουμε, εδώ, ότι η Σουηδία δεν έχει σύνορα με τη Ρωσία. Επίσης, ότι οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, που έχουν περάσει πολλές δεκαετίες χαρούμενης και τρυφηλής ευμάρειας, δεν έχουν γενικά καμία πρεμούρα να μπουν σε τέτοιους μπελάδες. Για να λένε τέτοια πράγματα, για να βάζουν ένα λαό καλομαθημένο, καλοταϊσμένο με κεφτεδάκια ΙΚΕΑ να μπει στη διαδικασία να σκέφτεται σκέψεις πρωτόγνωρες, ξέρω γω, μήπως κάτι γίνεται; Μήπως κάτι συμβαίνει; Ο Ολλανδός ναύαρχος του ΝΑΤΟ, Ρομπ Μπάουερ, τις προάλλες δήλωσε ότι οι πολίτες των κρατών-μελών πρέπει να προετοιμαστούν για έναν πόλεμο με τη Ρωσία μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Ο υπουργός Αμυνας της Γερμανίας λέει ότι μια επίθεση της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ είναι πιθανή στα επόμενα πέντε με οκτώ χρόνια. Αν πριν από την Κριμαία η Δύση αδιαφορούσε για την πραγματική φύση και τους σκοπούς του Πούτιν, τώρα μοιάζει να έχει ξυπνήσει για τα καλά. Ολες οι χώρες, εκτός από κάποιες που κοιμούνται ακόμα (καλή ώρα; ερώτηση) και, βεβαίως, εκτός από μια άλλη. Τη Φινλανδία. Που ακούει αυτά που λέει τώρα η Σουηδία με θυμηδία και ένα στραβό χαμόγελο. Αυτοί, λένε, αυτά τα ξέρουν από το 1946. Ετσι πορεύονται έκτοτε. Γιατί ξέρουν. Και η Φινλανδία, παρεμπιπτόντως, έχει 1.340 χιλιόμετρα σύνορα με τη Ρωσία.
Υποθέτω μολαταύτα ότι κι αυτοί πορεύονται με στιβαρή την πεποίθηση πως:
όλα καλά θα πάνε
Σε ένα άλλο από τα 31 (οσονούπω 32) κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, τη Γερμανία, ο λαός έχει βγει και διαδηλώνει κατά της ακροδεξιάς. Η αφορμή ήταν ένα απίστευτο πρόσφατο ρεπορτάζ του Correctiv στο οποίο περιγράφεται μια πρόσφατη μυστική συνάντηση μελών του ακροδεξιού κόμματος AfD με νεοναζί και προβεβλημένους επιχειρηματίες σε ξενοδοχείο, όπου συζήτησαν διάφορα ενδιαφέροντα θέματα, όπως για παράδειγμα το πώς θα «καθαρίσουν» τη Γερμανία από όλους τους «ξένους». Οι εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί που διαδηλώνουν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, βεβαίως, ξέρουμε όλες και όλοι τι θα πάθουν. Θα πέσουν. Από τα σύννεφα. Οταν διαπιστώσουν ότι τέτοιες αποκαλύψεις δεν θα έχουν καμία επίπτωση στις δημοσκοπικές και εκλογικές επιδόσεις του AfD. Οι ψηφοφόροι του δεν εξεγείρονται όταν μαθαίνουν ότι τα στελέχη του κουβεντιάζουν τέτοιες «τελικές λύσεις». Τουναντίον: συμφωνούν.
Η δε επικεφαλής του AfD ξεκαθάρισε ότι αν/όταν έρθουνε στην εξουσία, θα κάνουν δημοψήφισμα για να βγει η Γερμανία από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αλλά εμείς δεν μασάμε, εμμένουμε σταθερά:
όλα καλά θα πάνε
Μα η χρονιά προδιαγράφεται δύσκολη. Το 2024 θα έχει εκλογές στην Ινδία, την ανερχόμενη υπερδύναμη, που επίσης αργά αλλά σταθερά μοιάζει να βουλιάζει στην απολυταρχία. Η Βόρεια Κορέα ενδέχεται να ετοιμάζεται να επιτεθεί στη Νότια Κορέα. Και, βέβαια, το πράγμα που θα κάνει το 2024 αβάσταχτο απ’ όλα: οι εκλογές στο μεγαλύτερο και ισχυρότερο κράτος-μέλους του ΝΑΤΟ. Ο Ντόναλντ Τραμπ (που, μεταξύ πολλών άλλων, λέει ότι θέλει να διαλύσει το ΝΑΤΟ) κέρδισε και στο Νιου Χαμσάιρ και η αναμέτρηση ανάμεσα στο συμπαγές, αρραγές (καίτοι πληθυσμιακά μειοψηφικό) προσωπολατρικό μέτωπο του νεοαμερικανικού φασισμού και του θολού, γκρινιάρικου, πολυδιάσπαστου μετώπου των δημοκρατών «λοιπών» προδιαγράφεται μακρά, οδυνηρή και ανυπόφορη.
Σας είπα για τη λιακάδα που είχε το μεσημέρι; Τώρα συννέφιασε. Αλλά,
όλα καλά θα πάνε
όλα καλά θα πάνε
όλα καλά θα πάνε