Ηταν μόλις επτά ετών και ήδη έπαιζε τερματοφύλακας, με τον πατέρα του να του κάνει σουτάκια στην αυλή του σπιτιού τους. Ο μπαμπάς Αλμπέρτο, βεβαίως, δεν έβαζε δύναμη, αφού δεν ήθελε άθελά του να χτυπήσει ή να τρομάξει τον γιο του. Αυτό, όμως, τρέλαινε τον μικρό Εμιλιάνο.
«Φοβάσαι χοντρέ, σούταρε δυνατά!» φώναζε προκλητικά προς τον πατέρα του, ο οποίος δεν είχε άλλη επιλογή από το να ακούσει τον «Εμι», γιατί ειδάλλως θα είχε να αντιμετωπίσει την γκρίνια του.
Από τότε φαινόταν ότι ο Νταμιάν Εμιλιάνο Μαρτίνες Ρομέρο είχε στο αίμα του την κόντρα, την πρόκληση, τη διαμάχη. Αλλά και το μοναδικό ταλέντο να αποκρούει την μπάλα με χίλιους και έναν τρόπους, εξελισσόμενος σε έναν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες που έβγαλε ποτέ η Αργεντινή.
Στις δύο πρώτες κατακτήσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, η χώρα της Νοτίου Αμερικής στηρίχθηκε σε σπουδαίους γκολκίπερ, όπως ο Ουμπάλντο Φιλιόλ το 1978 και ο Νέρι Πουμπίντο το 1986. Κανένας εκ των δύο, όμως, δεν ήταν τόσο επιδραστικός στην επιτυχία της «Αλμπισελέστε» όσο ο Μαρτίνες το 2022.
Στο Μουντιάλ του Κατάρ ο «Ντίμπου», το παρατσούκλι που τον ακολουθεί από μικρό επειδή πιτσιρικάς έμοιαζε με ένα τηλεοπτικό καρτούν με το συγκεκριμένο όνομα, ήταν ο σιωπηλός MVP της ομάδας του Λιονέλ Σκαλόνι, στη σκιά του αρχηγού και απόλυτου σταρ Λιονέλ Μέσι.
Στον προημιτελικό με την Ολλανδία, το οποίο κρίθηκε στα πέναλτι, απέκρουσε τα σουτ των Φίρχιλ φαν Ντάικ και Στίβεν Μπέργκχαους. Στον τελικό με τη Γαλλία, έστειλε ο ίδιος το ματς στα πέναλτι, αφού στο τελευταίο λεπτό της παράτασης έκανε μια απίστευτη απόκρουση σε τετ α τετ με τον Ραντάλ Κολό Μουανί.
Και, στην ψυχοφθόρο διαδικασία από την άσπρη βούλα, απέκρουσε το σουτ του Κίνγκσλεϊ Κομάν και εκνεύρισε όσο χρειαζόταν τον Ορελιέν Τσουαμενί για να αστοχήσει, στον δρόμο για να ντυθεί η παγκόσμια κούπα στα λευκά και γαλάζια έπειτα από 36 ολόκληρα χρόνια.
Και, όπως είχε κάνει και ένα χρόνο νωρίτερα στην κατάκτηση του Copa America, προκαλούσε συνεχώς τους αντιπάλους, χόρευε περιπαικτικά, έδινε το δικό του σόου. Γιατί; «Επειδή τα πέναλτι είναι διασκέδαση» όπως εξηγεί ο Μαρτίνες, ο οποίος ζει και αναπνέει για να προκαλεί.
Το έκανε, άλλωστε, και κατά την απονομή των ατομικών βραβείων μετά τον τελικό του Μουντιάλ, όταν πήρε αυτό του κορυφαίου τερματοφύλακα της διοργάνωσης και το κρατούσε μπροστά του σαν να επρόκειτο για… ανδρικό μόριο, κοιτώντας προς την πλευρά των ηττημένων Γάλλων.
Δεκαέξι μήνες μετά από εκείνη τη βραδιά, ο Μαρτίνες ταξίδεψε για πρώτη φορά στη Γαλλία, ώστε να δώσει αγώνα. Το έκανε στο «Πιερ Μορό» της Λιλ με την Αστον Βίλα, στον προημιτελικό του Europa Conference League όπου (δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς…) η πρόκριση κρίθηκε στα πέναλτι.
Σε αυτά, ο Εμιλιάνο έδωσε και πάλι το σόου του. Μιλούσε συνεχώς προς τους φιλάθλους και τους ζητούσε να σιωπήσουν, έκανε χειρονομίες, προκαλούσε και εξελίχθηκε στον πρωταγωνιστή της πρόκρισης της ομάδας του, αποκρούοντας τις εκτελέσεις των Ναμπίλ Μπενταλέμπ και Μπενζαμέν Αντρέ.
«Η συμπεριφορά του δεν ταιριάζει σε αυτή ενός αθλητή υψηλού επιπέδου», έλεγε ο πρόεδρος της Λιλ, Ολιβιέ Λετάνγκ, μπαίνοντας και αυτός στη λίστα όσων κατά καιρούς έχουν αποκαλέσει τον Μαρτίνες από «ηλίθιο» και «ανόητο», μέχρι «παλιάτσο» και «σαλτιμπάγκο». Το αυτί του, βεβαίως, δεν ιδρώνει και σε αυτό βοηθάει και ο ψυχολόγος που βλέπει τακτικά.
Η Αστον Βίλα, χάρη κυρίως σε αυτόν, επέστρεψε σε ημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά από 42 ολόκληρα χρόνια και συγκεκριμένα από το 1982, όταν κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών με αντίπαλο την Μπάγερν Μονάχου. Ο Ολυμπιακός, τον οποίο βρίσκουν μπροστά τους οι Χωριάτες στα ημιτελικά του Europa Conference League, είχε συμμετάσχει κατά σύμπτωση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση εκείνη τη χρονιά, αλλά είχε αποκλειστεί στον πρώτο γύρο.
«Οι φίλαθλοι μου δίνουν κίνητρο. Οταν μου πετάνε αντικείμενα στην πλάτη… Ολη μου τη ζωή, μου πετούσαν αντικείμενα στην πλάτη. Και πάντα σηκωνόμουν. Μου προσφέρουν το κατάλληλο καύσιμο για να αποδίδω καλά» εξήγησε μετά το θρίλερ ο Μαρτίνες, ο οποίος αντίκρισε δύο κίτρινες κάρτες από τον Σλοβάκο διαιτητή Ιβάν Κρούζλιακ, αλλά δεν αποβλήθηκε.
Ο λόγος; Η μία κίτρινη ήταν στη διάρκεια του ματς για καθυστέρηση και η δεύτερη στα πέναλτι, επειδή προκαλούσε τους φιλάθλους και χόρευε μπροστά τους. Στα πέναλτι, όμως, δεν συνυπολογίζονται οι κάρτες για να επιφέρουν κόκκινη και αποβολή, κάτι που φάνηκε πως δεν ήξεραν ο Μαρτίνες και ο προπονητής του, Ουνάι Εμερι.
«Ναι, πίστεψα ότι αποβλήθηκε» παραδέχθηκε ο Βάσκος προπονητής, κάτοχος τεσσάρων Europa League (τρία με τη Σεβίλλη και ένα με τη Βιγιαρεάλ), ο οποίος ονειρεύεται και πέμπτη ευρωπαϊκή κούπα, χάρη κυρίως στον φύλακα άγγελο που έχει κάτω από τα δοκάρια της ομάδας του.
«Η προσωπικότητά του στα αποδυτήρια είναι πολύ σημαντική, γιατί είναι ηγέτης. Εχει πραγματικά μια λαμπρή νοοτροπία», εξηγεί ο Εμερι για τον Μαρτίνες, ο οποίος χαρακτηρίζει τον εαυτό του «σκληρά εργαζόμενο με πίστη», κάτι που αποδεικνύει ο ίδιος με την πορεία της καριέρας του, όπου συνάντησε αρκετές δυσκολίες μέχρι να βρει τον δρόμο του.
Με παραδείγματα ζωής τους γονείς του, οι οποίοι δούλευαν καθημερινά δέκα με δώδεκα ώρες στο λιμάνι για να μη λείψει τίποτα σε εκείνον και τον αδελφό του, ο «Εμι» απορρίφθηκε σε δοκιμαστικά από Μπόκα Τζούνιορς και Ρίβερ Πλέιτ, αλλά δεν το έβαλε κάτω.
Δίπλα στον ξενώνα όπου διέμενε όταν ήταν στα τμήματα υποδομής της Ιντεπεντιέντε, υπήρχε μία από τις πλέον κακόφημες γειτονιές της πόλης. Ναρκωτικά, αλκοόλ, γυναίκες… Συμπαίκτες του έφταναν στο σημείο ακόμα και να φέρνουν όλα τα παραπάνω στον ξενώνα. Ο Μαρτίνες, παρότι τερματοφύλακας, ντρίμπλαρε ιδανικά τους πειρασμούς και τις κακές παρέες, μένοντας αφοσιωμένος στον στόχο του να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Λίγες ημέρες μετά τα 17α γενέθλιά του, υπέγραψε συμβόλαιο με την Αρσεναλ, η οποία τον είχε εντοπίσει σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ17 με την Αργεντινή. Επαιξε ελάχιστα ματς με τους Κανονιέρηδες, αφού δόθηκε δανεικός σε έξι (!) διαφορετικές ομάδες, διαφόρων κατηγοριών στην Αγγλία (Οξφορντ, Σέφιλντ Γουένσντεϊ, Ρόδεραμ, Γουλβς Ρέντινγκ), αλλά και στην Ισπανία (Χετάφε). Και πάλι δεν το έβαλε κάτω.
Το καλοκαίρι του 2020, η Βίλα τού άνοιξε διάπλατα την αγκαλιά της και τον έκανε τον πιο ακριβό Αργεντινό τερματοφύλακα όλων των εποχών, επενδύοντας 22 εκατ. ευρώ για την απόκτησή του. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στο Μπέρμιγχαμ ξέρουν ότι άξιζε κάθε ευρώ από αυτά που έδωσαν για χάρη του.
«Αγαπώ αυτόν τον σύλλογο και θέλω να τον βοηθήσω να πάει πολύ μακριά. Ναι, στόχος μας είναι η κατάκτηση του Europa Conference League», ξεκαθαρίζει ο Εμιλιάνο Μαρτίνες. Το τελευταίο, μεγάλο εμπόδιο που χωρίζει τον Ολυμπιακό από το όνειρο ενός ευρωπαϊκού τελικού, και μάλιστα επί ελληνικού εδάφους.