Ο Ρούντι Λιλιάν Τιράμ Ουλιέν ήταν εννέα ετών όταν οι γονείς του άφησαν τη Γουαδελούπη στις γαλλικές Δυτικές Ινδίες, για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή στη Γαλλία, όπου ο Λιλιάν μεγάλωσε, ανδρώθηκε και εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του.
Ακραίο μπακ – χαφ που ήταν μπροστά από την εποχή του, έγινε επαγγελματίας με τη φανέλα της Μονακό και έπιασε την ποδοσφαιρική του ωριμότητα σε Πάρμα, Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα, ενώ ταυτόχρονα αποτελούσε μέλος της κορυφαίας εθνικής Γαλλίας όλων των εποχών.
Με τους Τρικολόρ του Ζινεντίν Ζιντάν και του Τιερί Ανρί, ο Τιράμ κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, όντας καθοριστικός στον ημιτελικό με την Κροατία, όπου και σημείωσε δύο γκολ, αλλά και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000. Εφθασε, μάλιστα, σε έναν ακόμα χαμένο τελικό Μουντιάλ, το 2006, κόντρα στην Ιταλία.
Δύο μήνες μετά από εκείνο τον τελικό, Γαλλία και Ιταλία βρέθηκαν εκ νέου αντιμέτωπες, αυτή τη φορά στο Παρίσι και στο πλαίσιο των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2008. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Τιράμ προσκάλεσε 80 μετανάστες που έμεναν παράνομα σε ένα διαμέρισμα στη γαλλική πρωτεύουσα και τους οποίους είχε εκδιώξει ο τότε υπουργός Εσωτερικών, Νικολά Σαρκοζί.
Πολέμιος των διακρίσεων και των αδικιών, ο Λιλιάν λέει πάντα ανοιχτά τη γνώμη του και δίνει τις μάχες του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αξίες που φρόντισε να περάσει στα παιδιά του, Μάρκους και Κέφρεν.
Ο μεγάλος πήρε το όνομά του από τον Μάρκους Γκάρβεϊ, Τζαμαϊκανό πολιτικό ακτιβιστή που μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του πάλεψε ώστε ο κόσμος να γίνει ένα καλύτερο μέρος για τους μαύρους.
Ο Μάρκους μεγάλωσε με τις αξίες και τα πιστεύω του μπαμπά, αλλά ξεκάθαρα είχε και το ποδόσφαιρο στο αίμα του, παρότι ο Λιλιάν προέτρεπε αυτόν και τον αδελφό του να ασχοληθούν με το τζούντο και την ξιφασκία και όχι με την μπάλα.
Αυτή, όμως, κέρδισε τον 26χρονο επιθετικό (αλλά και τον μικρότερο αδελφό του), ο οποίος γεννήθηκε στην Πάρμα όταν ο πατέρας του έπαιζε μπάλα εκεί, και στην Ιταλία έμελλε να πανηγυρίσει το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας του. Και, μάλιστα, με τον ίδιο ως πρωταγωνιστή και υπό το βλέμμα του μπαμπά Λιλιάν.
Το βράδυ της Δευτέρας (22/04) και για πρώτη φορά στα 126 χρόνια ιστορίας του, το ιταλικό πρωτάθλημα μπορούσε να κριθεί σε ένα ντέρμπι του Μιλάνο. Η Ιντερ, ως άτυπα φιλοξενούμενη της Μίλαν στο γήπεδο που μοιράζονται, το «Τζουσέπε Μεάτσα», ήθελε μόνο νίκη για να κατακτήσει και μαθηματικά το 20ό Σκουντέτο της. Συν τοις άλλοις, ήθελε με αυτή την επιτυχία να αφήσει τρίτη τη Μίλαν στη σχετική λίστα, αφού αμφότερες είχαν από 19 τίτλους. Πάντα πρώτη είναι η Γιουβέντους με 36.
Οι Νερατζούρι πήραν την ιστορική νίκη, με τον υιό Τιράμ να σημειώνει το δεύτερο γκολ, βρίσκοντας δίχτυα εις βάρος της Μίλαν, όπως είχε κάνει και στον πρώτο γύρο της Serie A. Και να σκεφτεί κανείς ότι το καλοκαίρι βρέθηκε μια ανάσα, έχοντας μείνει ελεύθερος από την Γκλάντμπαχ και όντας περιζήτητος, από το να υπογράψει στη… Μίλαν!
Ο πατέρας του τον συμβούλεψε να επιλέξει την Ιντερ και, βλέποντάς τον από τις εξέδρες να πανηγυρίζει ως σκόρερ και ως πρωταθλητής, ήξερε ότι του έδειξε στον σωστό δρόμο. «Η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσε όταν ήμουν παιδί, ήταν να κάνω αυτό που αγαπώ και να απολαμβάνω κάθε στιγμή. Μου δίδαξε σεβασμό και τη σημασία του να θυμάμαι ότι είμαστε όλοι ίδιοι, ότι όλοι πρέπει να συμβιώνουμε ειρηνικά» εξηγεί για τις διδαχές του μπαμπά Λιλιάν, τον οποίο δεν παρέλειψε να… πικάρει νωρίτερα στη σεζόν, όταν η Ιντερ νίκησε τη Γιούβε, ομάδα του πρεσβύτερου Τιράμ για πέντε χρόνια.
Εξαιτίας της δεκαετούς καριέρας του Λιλιάν στην Ιταλία, πάντως, ο Μάρκους έμαθε να μιλάει ιταλικά σαν να είναι η μητρική του γλώσσα και προσαρμόστηκε αμέσως όταν μετακόμισε το καλοκαίρι από τη Γερμανία. Και να σκεφτεί κανείς ότι τον Οκτώβριο του 2020, εν μέσω πανδημίας, ένας εργαζόμενος στην ασφάλεια του γηπέδου της Ιντερ δεν τον άφησε να μπει, ως παίκτης της Γκλάντμπαχ τότε, επειδή είχε ξεχάσει το διαβατήριο στο ξενοδοχείο και δεν τον αναγνώρισε!
Ο Μάρκους, ο οποίος φορούσε βεβαίως και μάσκα λόγω του κορωνοϊού, μπήκε στο Google, έγραψε «Marcus Thuram» και έδειξε φωτογραφία στον υπάλληλο, για να μπορέσει να τον αφήσει να μπει στο γήπεδο, που πλέον είναι σπίτι του. Και, παρότι βρίσκεται στην ομάδα μόλις εννέα μήνες, νιώθει σαν να έπαιζε εδώ και χρόνια ως παρτενέρ του Λαουτάρο Μαρτίνες στην επίθεση της Ιντερ.
Προ τριετίας, το δίδυμο «Lu-La» (Λουκάκου – Λαουτάρο) οδήγησε την ομάδα του Μιλάνου στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τρομερές επιδόσεις σε γκολ και ασίστ. Φέτος, το δίδυμο «Thu-La» (Τιράμ – Λαουτάρο) πήρε τη σκυτάλη. Μόνο στο πρωτάθλημα, άλλωστε, μετρούν μαζί 35 γκολ (12 ο Μάρκους, 23 ο Λαουτάρο) και 16 ασίστ (έντεκα ο Τιράμ, πέντε ο Μαρτίνες).
«Ο Λαουτάρο είναι ο καλύτερος επιθετικός του κόσμου και νιώθω καταπληκτικά παίζοντας στο πλευρό του», λέει ο Τιράμ για τη συνεργασία του με τον Αργεντινό. Και, μπορεί να μην τον ακολούθησε στις τρεις το πρωί στα πανηγύρια με φιλάθλους στην Πιάτσα Ντουόμο του Μιλάνου, αλλά είχε φροντίσει να στήσει το δικό του πάρτι στο γήπεδο, τοποθετώντας τη σημαία της Ιντερ πάνω στο σημαιάκι του κόρνερ, το οποίο είχε το έμβλημα της «γηπεδούχου» Μίλαν.
Με έξι εκατ. ευρώ ετήσιες αποδοχές και περιουσία που ξεπερνάει συνολικά τα 25 εκατ. ευρώ, ο Μάρκους έχει βγάλει περισσότερα χρήματα από τον πατέρα του, παρότι ως «όνομα» αυτός ήταν σπουδαιότερος, χάρη και στις επιτυχίες με το εθνόσημο στο στήθος.
Τον Δεκέμβριο του 2022 στο Κατάρ, ο υιός Τιράμ έφτασε και αυτός μια ανάσα από τη δόξα, αλλά η Γαλλία έχασε στα πέναλτι το Παγκόσμιο Κύπελλο από την Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι.
Δύο χρόνια αργότερα, ως μέλος μιας άκρως ταλαντούχας εθνικής ομάδας, φιλοδοξεί το καλοκαίρι να καταφέρει ό,τι και ο πατέρας του πριν από 24 χρόνια: Να αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, άλλωστε, θα γίνει σε γνώριμα, γερμανικά λημέρια, στα οποία ο Μάρκους έχτισε την καριέρα του για μια τετραετία.
Συν τοις άλλοις, θα έχει στο πλευρό του, ως προπονητή, τον Ντιντιέ Ντεσάν, συμπαίκτη του μπαμπά Λιλιάν στην εθνική ομάδα και τον άνθρωπο που, με την ιδιότητα του αρχηγού, σήκωσε πρώτος τα δύο διαδοχικά τρόπαια που κατέκτησε εκείνη η καταπληκτική παρέα ντυμένη στα μπλε.
Και μπορεί το παρατσούκλι του να είναι «Tikus», ήτοι «μικρός Μάρκους» στην τοπική διάλεκτο της Γουαδελούπης, αλλά μέσα στο γήπεδο νιώθει όσο μεγάλος είναι (1.92), αφού μέσα από αυτό νίκησε τις όποιες φοβίες και μανίες είχε ως πιτσιρικάς.
Μία από αυτές ήταν μια κουβέρτα που δεν αποχωριζόταν ποτέ. Η μητέρα του, Καρίν, ήξερε ότι ήταν φαν του Ρονάλντο, του Φαινομένου. Και, για να τον πείσει να αφήσει την κουβέρτα, του είπε ότι «πρέπει να την δώσουμε στον Ρονάλντο»! Αυτό είναι το μοναδικό «κοινό» του με τον Ρονάλντο, ο οποίος ως παίκτης της Ιντερ δεν πήρε πρωτάθλημα, σε αντίθεση με τον Μάρκους Τιράμ…