Αν ο Γιαν Τιερσέν δεν υπέγραφε τη μουσική της «Αμελί», θα δυσκολευόμασταν να σας συστήσουμε τον Γάλλο συνθέτη ο οποίος θα εμφανιστεί απόψε στις 9.30 στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Οχι γιατί ο 30χρονος Τιερσέν δεν έχει παρελθόν στη μουσική (το αντίθετο!) αλλά επειδή οι μουσικές του ούτε περιγράφονται εύκολα ούτε κατατάσσονται σε μία από τις γνωστές σχολές.
Ετσι, η σύμπτωση της έλευσης του Τιερσέν με την προβολή της θριαμβεύουσας στις αθηναϊκές αίθουσες «Αμελί» διευκολύνει τα πράγματα. Περισσότεροι από 70.000 Ελληνες έχουν δει την ταινία του Ζαν-Πιερ Ζενέ και φαίνεται πως ένα κομμάτι της απροσδόκητης επιτυχίας οφείλεται και στο νεορομαντικό σύμπαν που δημιουργεί ο επιδέξιος Τιερσέν, ο οποίος βρίσκεται στην Αθήνα και απόψε στις 9.30 θα δώσει μία και μοναδική συναυλία στην Εθνική Λυρική Σκηνή.
Κρουστά, βιολί, κιθάρα, μπάντζο, αρμόνιο, ακορντεόν, ούτι, μαντολίνο, πιάνο, μελόντικα αυτή είναι η βάση των νοσταλγικών μελωδιών του Τιερσέν, ο οποίος αποστρέφεται τις τεχνολογικές επιτεύξεις και προτιμά να χειρίζεται ο ίδιος (με δεξιοτεχνία) όλα τα φυσικά όργανα που χρησιμοποιεί στις μουσικές του. Οι κλασικότροπες συνθέσεις του θα μπορούσαν να αποδοθούν στην κλασική του παιδεία: έχει σπουδάσει βιολί, πιάνο και διεύθυνση Ορχήστρας στα Ωδεία της Ρεν και της Νάντης. Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά («La Valse de Mostres») ήταν κατά κάποιο τρόπο το «διαβατήριο» για την εμπλοκή του στη σύνθεση κινηματογραφικής μουσικής. Πρώτος έδειξε ενδιαφέρον ο Ερικ Ζονκά («Η ονειρεμένη ζωή των αγγέλων») για να ακολουθήσουν ο Πατρίς Μπροσέ («L’ Autre Corps») και αμέσως μετά ο Αντρέ Τεσινέ («Alice and Martin»). Διαβάζοντας τα ονόματα των σκηνοθετών, εύκολα καταλαβαίνει κανείς τι μουσική κάνει ο Τιερσέν και σε ποιους απευθύνεται. Χωρίς να γίνεται γλυκερός, ο νέος αυτός άντρας από τη Βρετάνη, κατορθώνει να μιλήσει κατευθείαν στην καρδιά του μέσου ακροατή.
Η συναυλία του Γάλλου συνθέτη εντάσσεται στον κύκλο εκδηλώσεων «Odyssee» που επιχειρεί να συστήσει στο αθηναϊκό κοινό διαφορετικές όψεις της σύγχρονης γαλλικής δημιουργίας.