Μάρτιαι Ειδοί – ώρα που οι στρατηγοί κινάν και παν / για πόλεμο στο μακρινό το Ιράκ… – Πάμε για νέα φάση στην ιστορία; Ανευ προσχημάτων πλέον; – Η «καθημερινή» ζωούλα μας, εν τω μεταξύ, τραβάει κι αυτή την ανηφόρα. Με σημαίες και με ταμπούρλα, αλλά και με κανένα σταυρό στον ώμο πού και πού, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και το πάρουμε για εκδρομή. – Θεατρομανείς παντός καιρού οι Ελληνες (πώς αλλιώς θα τους έλεγε ο αντικειμενικός πλην άσχετος από ελληνικά πράγματα «παρατηρητής»;) δεν παύουν όχι απλώς να ανεβάζουν αβέρτα κουβέρτα παραστάσεις στα ήδη υπάρχοντα θέατρα, αλλά να ανοίγουν και καινούργια. – Αποκαλυπτόμεθα μπροστά στο κουράγιο σας και ευχόμαστε από ψυχής τα καλορίζικα, φιλτάτη Ράια Μουζενίδου. Αν είναι τόλμη να ανοίγεις σήμερα στην Αθήνα μία νέα θεατρική πόρτα, πόσο μάλλον να ανοίγεις… «Δίπυλο».
– Εν τω μεταξύ, βεβαίως, κλείνουνε και μερικές πόρτες από τις ήδη λειτουργούσες. Οπως το «Βέμπο», λ.χ., όπου ο συνδυασμός Λειβαδά – Κιμούλη (ποίος ο Δρ Τζέκιλ και ποίος ο Μίστερ Χάιντ επί του προκειμένου, άδηλον) όχι μόνο δεν απέδωσε φέτος, αλλά και κακοφόρμισε σε εξώδικα και άλλα μολυσματικά… – (Κρίμα και το νταβαντούρι που έκαναν για να διαφημίσουν την παράσταση οι καημένες οι «βουρλισμένες καμπάνες»…). – Πλησίστια επέρχεται, από την άλλη, μια εαρινή, ούτε λίγο ούτε πολύ, «Ορέστεια»! Τριλογία με τα ούλα της, ανοιξιάτικα, που ανεβάζει ο ογκηρός σκηνοθέτης Γιώργος Μιχαηλίδης. Ναι, το είχε διαπράξει και στο παρελθόν, αλλά τώρα ο χώρος είναι κλειστός (αν και «Ανοιχτό Θέατρο») και η «οπτική» διευρυμένη (αν και σε κλειστό θέατρο). Το πράγμα, επιπλέον, δουλεύεται μήνες τώρα, με μαθήματα, πρόβες κ.λπ. – αν αυτό σας καθησυχάζει κομμάτι.-Στενοί συνεργάτες του κ. Μιχαηλίδη στην «Ορέστεια» ο Διονύσης Φωτόπουλος στην «όψιν», ο Θόδωρος Αντωνίου στη μουσική (ο θεός να του δίνει κουράγιο, για 5η φορά συνθέτει για την Ορέστεια) και ο, ε, καλά, στη μετάφραση. Τι κολλητάρια με τον Μιχαηλίδη θα ήταν! – Τώρα, όσον αφορά τις μεταφράσεις των αρχαίων έργων που θα δούμε το καλοκαίρι στην Επίδαυρο, ο Πρόεδρος Κούκος φέτος τα κατάφερε να ισορροπήσει τα πράγματα. Το σωστό να λέγεται. – Ποικίλα ονόματα (όχι μόνο ο εξής ένας, γιατί έτσι δεν πάει μπροστά το πράγμα – να το εξηγήσουμε πάλι μπας και το αντιληφθεί καμιά φορά ο… πικραγαπημένος) και εκπροσωπούνται ποικίλες τάσεις και φωνές και γενιές και γλώττες… – Με άρπαξαν απ’ τα μούτρα κάτι αντι-κουκικοί μόλις διαβάσανε την περασμένη Κυριακή τη συνέντευξη με τον Πρόεδρο του Φεστιβάλ. Προφανέστατα ενοχλήθηκαν γενικώς για το γεγονός («προσέγγιση!», είπαν), αλλά διάφορα επιμέρους σχολίαζαν. Μεταφέρω το… πιο δηλητηριώδες: «Καλά, δεν κατάλαβες για ποιο λόγο ζητάει ο Κούκος να του ανανεωθεί η θητεία τώρα, ώς το καλοκαίρι, κι όχι το φθινόπωρο που λήγει η τρέχουσα; Πιστεύεις ότι είναι ο έγκαιρος προγραμματισμός των εκδηλώσεων του 2004, που λέει;». «Εσύ τι λες;». «Θέλει τώρα, γιατί φοβάται μην κάνει ο Σημίτης πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, οπότε με νέα κυβέρνηση, και δη Νεοδημοκρατική, θα σου πω εγώ ποια θητεία του θα ανανεωθεί». – Κοίτα, φίλε μου, ο μπαγάσας!