Εχουν φανατικούς φίλους ολοχρονίς, αν και «σπάνε ταμεία» κυρίως την περίοδο της καλοκαιρινής ραστώνης. Αστυνομικά μυθιστορήματα, μια κατηγορία λογοτεχνίας με πολλούς σταρ και πολλά μπεστ σέλερ. Δεν ανήκω στη μεγάλη αυτή αναγνωστική οικογένεια, αλλά αυτό είναι δική μου υπόθεση. H επαγγελματική ενημέρωση, όμως, δεν επιτρέπει προσωπικά γούστα.
Γιατί αρέσουν τόσο πολύ τα σύγχρονα αστυνομικά μυθιστορήματα; Αναφέρονται με λεπτομέρειες στις σύγχρονες πόλεις -εκεί όπου εκτυλίσσεται η κάθε ιστορία-, έχουν για ήρωες αναγνωρίσιμους κοινωνικούς τύπους (επιχειρηματίες, πολιτικούς, ηθοποιούς, δημοσιογράφους, ανθρώπους της νύχτας αλλά και ανθρώπους της διπλανής πόρτας) και περιβάλλονται από γεγονότα που τελούνται τώρα ή ολοκληρώθηκαν μόλις χθες. Το απρόοπτο, η ανατροπή, το αίνιγμα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ολα αυτά σε γλώσσα και μυθιστορηματικό ύφος που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, χωρίς ουδόλως να τον βαραίνει.
Υφος = επιτυχία; Ασφαλώς, αφού κατά τη γνώμη μου είναι ύφος που πολύ θυμίζει τις λέξεις, τις αράδες και το ύφος των κειμένων που καλύπτουν καθημερινά τις σελίδες των εφημερίδων. Υφος αναγνωρίσιμο, οικείο, ενημερωτικό. Οσο για το ρυθμό της υπόθεσης, κι αυτή παραπέμπει σε κάτι ιδιαιτέρως δημοφιλές. Στα τηλεοπτικά σίριαλ. Τα κεφάλαια διακόπτονται, όπως ακριβώς διακόπτονται τα επεισόδια των σίριαλ. Σε μια κρίσιμη στιγμή, έτσι ώστε να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον για το επόμενο επεισόδιο-κεφάλαιο. Αστυνομικά μυθιστορήματα: μια επιτυχής καλλιέργεια καθημερινών συνηθειών.