Χωριστή σελίδα στην εισήγηση που ετοίμασε και μοίρασε η Γνωμοδοτική Επιτροπή Θεάτρου (ΓΕΘ) είχε το σκεπτικό που αφορούσε το Θέατρο Τέχνης. Και ήταν πράγματι μια δύσκολη στιγμή για όλα τα μέλη της Επιτροπής, αφού για πρώτη φορά η κριτική ήταν σκληρή και δημόσια για ένα ιστορικό θέατρο. O Πέτρος Μάρκαρης εκ μέρους της ΓΕΘ και ο κ. Πολυχρονόπουλος εκ μέρους του ΥΠΠΟ μίλησαν με σεβασμό και δέος για την κρίση που αντιμετωπίζει ένα θέατρο, που διαμόρφωσε τη θεατρική παιδεία της σύγχρονης Ελλάδας.
Το σκεπτικό της απόφασης
«Ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες, ελπίζοντας σε παραστάσεις αντάξιες του δημιουργού του» η ΓΕΘ «εκφράζει τη λύπη της, που η μεγαλόπνοη πρόταση του Θ.Τ. για την περίοδο 2002-2003 με την επιστροφή δύο δοκιμασμένων στελεχών – σκηνοθετών στο θέατρο, δεν πραγματοποιήθηκε. Οι παραγωγές με τις οποίες αντικαταστάθηκε το εγχείρημα αυτό δεν δικαιολογούσαν σε καμία περίπτωση τη γενναιόδωρη επιχορήγηση των 281 χιλ. ευρώ, (σ.σ. τη μεγαλύτερη επιχορήγηση που έδωσε ποτέ η Επιτροπή) που εγκρίθηκε ειδικά για την υλοποίηση αυτής της μεγαλόπνοης πρότασης». Ετσι, η επιχορήγηση του Θεάτρου Τέχνης για την περίοδο 2003-2004 είναι 150 χιλ. ευρώ και για την περίοδο 2004-2005 είναι 200 χιλ. ευρώ.
Η ΓΕΘ αναφέρεται στον πρόσφατο θάνατο του Μίμη Κουγιουμτζή και την αποχώρηση της Ρένης Πιττακή που «έχουν αποδυναμώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό το δυναμικό του θεάτρου. Τα νέα στελέχη που καλούνται να στηρίξουν το θέατρο, μολονότι έχουν δώσει, εν μέρει, ελπιδοφόρα δείγματα δουλειάς, απέχουν πολύ ακόμα από το να αναπληρώσουν αυτό το κενό και να επαναφέρουν το Θ.Τ. σ’ ένα επίπεδο αντάξιο της μνήμης του μεγάλου δημιουργού του. H πρόταση για την επόμενη διετία που έχει υποβάλει ο θίασος μειώνει, κατά τη γνώμη της ΓΕΘ, τους στόχους του θεάτρου και συνακόλουθα τις προσδοκίες του κοινού σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα από εκείνα που ίσχυαν έως πρόσφατα στο Θ.Τ. και δεν επιτρέπει στη ΓΕΘ να εισηγηθεί μια επιχορήγηση στα επίπεδα των τελευταίων ετών».
Το σκεπτικό της ΓΕΘ προκάλεσε μάλλον αμηχανία και έκπληξη στον θεατρικό κόσμο, που δεν αρνούνταν όμως ότι η κατάσταση στο Θ.Τ. περιγράφεται αντικειμενικά. Το Θέατρο Τέχνης μέχρι σήμερα, υπό το βάρος της ιστορίας του, έχει τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης, από κοινό, κριτική και θεσμούς, κάτι που δεν ανέτρεψε τη στασιμότητα και δεν έδωσε την ώθηση προς τα εμπρός. Δεν βάζει τελεία η εισήγηση της ΓΕΘ για την επιχορήγηση στο Θ.Τ. Προκαλεί μάλλον -και σίγουρα εύχεται και ελπίζει- για την «ενεργοποίηση και τη γόνιμη συζήτηση των κατά τα άλλα αξιόλογων ανθρώπων που απαρτίζουν το καλλιτεχνικό και διοικητικό δυναμικό του». Ευχή και ελπίδα που δεν είναι μόνο των μελών της Επιτροπής.