Θρίλερ
Σκηνοθεσία: Τζόελ Σουμάχερ
Πρωταγωνιστούν: Κόλιν Φάρελ, Φόρεστ Γουιτάκερ, Κέιτι Χολμς.
Ο «Τηλεφ(ο)νικός θάλαμος» (Phone Booth») εκ πρώτης όψεως μοιάζει με ριψοκίνδυνο πείραμα του Τζόελ Σουμάχερ, ενός από τους πιο εμπορικούς σκηνοθέτες του Χόλιγουντ εδώ και αρκετά χρόνια.
Το φιλμ, το οποίο διαρκεί 81 λεπτά της ώρας, στο μεγαλύτερο μέρος είναι γυρισμένο σε ένα και μοναδικό σκηνικό και μοιάζει με κινηματογραφημένο θεατρικό μονόπρακτο με σχεδόν ανύπαρκτη πλοκή. Ενας τηλεφωνικός θάλαμος σε κεντρικό σημείο του Μανχάταν μετατρέπεται σε παγίδα θανάτου από έναν ελεύθερο σκοπευτή για έναν ξιπασμένο παντρεμένο άνδρα που αποφεύγει να καλεί από το κινητό του μια υποψήφια ερωμένη επειδή η σύζυγος ελέγχει τις εξερχόμενες κλήσεις.
Επάγγελμα, δημόσιες σχέσεις
Ο Σουμάχερ και ο σεναριογραφος Λάρι Κοέν από τις πρώτες κιόλας σκηνές μάς συστήνουν έναν κατ’ επάγγελα ψεύτη, ο οποίος επιβιώνει σαν παράσιτο στον αφρό της πολύβουης ζωής. O Στου Σέπαρντ (Κόλιν Φάρελ), που ως επάγγελμα δηλώνει δημόσιες σχέσεις, τρέχει σαν ηλεκτρισμένος στους δρόμους πουλώντας μέσω κινητού τηλεφώνου υπηρεσίες «επικοινωνίας». Παράλληλα, κάνει το παν για να ρίξει στο κρεβάτι μια κοπέλα που ονειρεύεται το Χόλιγουντ, υποσχόμενος πως θα την προωθήσει στα κατάλληλα «κυκλώματα». Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος των «γνωριμιών» και των «κυκλωμάτων» που έχει μάθει να ξεγλιστράει σαν χέλι, θα βρεθεί σαν ποντικός στη φάκα από έναν άγνωστο αόρατο άνδρα, ο οποίος σαν θεός παρακολουθεί τις κινήσεις του και αποφασίζει να τον τιμωρήσει λίγο πριν διαπράξει μοιχεία.
Μια έξυπνη ιδέα
Ο «Τηλεφ(ο)νικός θάλαμος» βασίζεται σε μια έξυπνη ιδέα και κλιμακώνεται με τρόπο που φέρνει στο νου τις ζωναντές συνδέσεις της ριάλιτι τηλεόρασης. Ως προς την ουσία, δεν είναι παρά το ηθικολογικό σχόλιο ενός πουριτανού γύρω από την ελαφρότητα ενός άπιστου συζύγου, που ο ίδιος φαντάζει σαν σε εξομολογητήριο και η περιπέτειά του σαν Ιερά Εξέταση.
Ο Σουμάχερ, ο οποίος έχει διαπρέψει ως ηθικολόγος και στο παρελθόν σε όσες ταινίες του είχαν ευδιάκριτη τη σκηνοθετική του σφραγίδα (π.χ. «Μια ξεχωριστή μέρα»), δεν διστάζει να δώσει αλληγορικές διαστάσεις στην ψύχωση ενός οπλισμένου. O αόρατος τιμωρός απαιτεί τη μετάνοια και την εξιλέωση από έναν ανθρωπάκο αφού έχει ήδη ξαπλώσει με μια σφαίρα στο κεφαλι έξω από τον θάλαμο – εξομολογητήριο έναν προαγωγό υπογραμμίζοντας με έμμεσο, πλην όμως σαφή τρόπο,το έγκλημα της αποπλάνησης και της μοιχείας που σχεδίαζε ο κλεισμένος στη φάκα ποντικός.