Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Γούντι Αλεν
Πρωταγωνιστούν: Τζέισον Μπιγκς, Κριστίνα Ρίτσι, Γούντι Αλεν.
Χιουμορίστας, σαρκαστής και αυτοσαρκαζόμενος ταυτοχρόνως, ο Γούντι Αλεν είναι ένα κινηματογραφικό φαινόμενο ολοζώντανο. Εδώ και δεκαετίες ανακυκλώνει την ίδια ιστορία χωρίς να τυποποιείται. Περιτριγυρίζει σαν σβούρα τον Μπέργκμαν, τον Τσέχοφ, τους αδελφούς Μαρξ. Ενας χειμαρρώδης γελοιογράφος, ειλικρινής, τρυφερός, αισιόδοξος που είναι μονίμως προσανατολισμένος στις ανθρώπινες σχέσεις. Από τα οιδιπόδεια ερείπια που επιπλέουν στον αφρό της καθημερινότητας του Μανχάταν, μέχρι την απελπισία του επιτυχημένου που βλέπει τη ζωή του σαν χάρτινο πύργο.
Στο πρόσφατο φιλμ «Ερωτας και τίποτα άλλο» ο Γούντι βρίσκει χρυσό ψάχνοντας στα «αναλώσιμα» του Χόλιγουντ. Ανακαλύπτει δύο νεαρούς ηθοποιούς δημοφιλείς στο νεανικό κοινό, τους οποίους και αναδεικνύει σε άριστους ήρωες μιας από τις καλύτερες κωμωδίες που έχει γυρίσει τα τελευταία χρόνια.
Ο Γούντι στα όπλα!
Ο πρωταγωνιστής του ασήμαντου «AmericaPie», Τζέισον Μπιγκς, μεταμορφώνεται με απίστευτη ευκολία σε alter ego του Γούντι φέροντας στον νου τον «νευρικό εραστή»? ενώ η Κριστίνα Ρίτσι -το πάλαι ποτέ σατανικό κοριτσάκι της «Οικογένειας Ανταμς»- δίνει ρεσιτάλ διεκδικώντας το βραβείο της απολαυστικότερης νευρωτικής που βρέθηκε ποτέ ως πρωταγωνίστρια σε πλατό του Γούντι, ο οποίος ως ηθοποιός αρκέστηκε στον δεύτερο ρόλο. Στο «Οτιδήποτε άλλο» (κατά τον πρωτότυπο τίτλο «Anything Else») ο Γούντι Αλεν κοιτάζει προς τα πίσω, προς τον «Νευρικό εραστή» και αρπάζει τα όπλα.
Τέρμα η παθητικότητα, η ψυχανάλυση και ο πολιτισμένος διάλογος για τη «διαχείριση των κρίσεων» που ξεσπούν στο κρεβάτι, στη δουλειά, στους δρόμους. O λιλιπούτειος Γούντι γίνεται Πυγμαλίωνας ενός νεαρού Εβραίου συγγραφέα κωμωδιών, που μιλάει ακατάπαυστα για την καθημερινή μικρή τραγωδία του στο σεξ και στην καριέρα, την αδυναμία να ξεπεράσει τον ενοχικό εαυτό του.
Ο ήρωας που ενσαρκώνει ο ίδιος, ο Ντέιβιντ Ντόμπελ, είναι ένας λιλιπούτειος Δαβίδ που ορθώνει το ανάστημά του απέναντι σε προσβλητικές συμπεριφορές. Ενας ανθρωπάκος που ξεσπά κι αποφασίζει ν’ αυτοδικήσει κάνοντας γυαλιά καρφιά ένα αυτοκίνητο μέρα μεσημέρι στο Μανχάταν και στη συνέχεια (όταν έχει πέσει το σκοτάδι) τραβάει τη σκανδάλη ενός όπλου.
Οσο ο σκηνοθέτης Γούντι Αλεν ταυτίζει τον νεαρό ηρωά του με ό,τι έχουμε μέχρι σήμερα συνηθίσει ως δική του εικόνα, τόσο ο ήρωας που ενσαρκώνει ο ίδιος μεταμορφώνεται από Πυγμαλίωνας σε καρικατούρα ενός ανασφαλούς ανθρωπάκου που προσφεύγει στα όπλα αναζητώντας ό,τι προσδοκά ο «Νευρικός εραστής» στον ψυχαναλυτή του. O Γούντι, καθώς εκρήγνυται, σαρκάζει το επιβεβλημένο politically correct και την ψύχωση των Αμερικανών με τα όπλα.