Δική της είναι εκείνη η μαγευτική φωνή που ακούγεται στις ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς. Η Τζούλι Κρουζ είναι καλλιτέχνις πολύπλευρη και χαρισματική. Τραγουδίστρια, μουσικός, συνθέτρια, στιχουργός, ηθοποιός. Με μια λέξη ερμηνεύτρια, μεγάλη ερμηνεύτρια! Λίγο πριν από την εμφάνισή της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μιλήσαμε μαζί της για τον Ντέιβιντ Λιντς, τον Αντζελο Μπανταλαμέντι, την πολιτική του προέδρου Μπους, το shopping και τη μυρωδιά των δέντρων του δάσους… Μας υποσχέθηκε μια αξέχαστη βραδιά και μας αποκάλυψε μερικά από τα μυστικά της.
– Εχετε σπουδάσει κλασική μουσική, γαλλικό κόρνο, αλλά συνεργάζεστε και με καλλιτέχνες της ηλεκτρονικής σκηνής. Θα αλλάξουν οι υπολογιστές τον τρόπο που «διαβάζουμε» και δημιουργούμε τη μουσική;
– Με ενδιαφέρει κάθε είδος μουσικής και σκεφτείτε να μην υπήρχε η ηλεκτρική κιθάρα! Παρατηρώ ότι τα σημερινά παιδιά έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του ρυθμού περισσότερο από εμάς. Αυτό συνέβη γιατί ακούνε χιπ-χοπ. Η μουσική εξελίσσεται και οι ηλεκτρονικοί ήχοι ταιριάζουν θαυμάσια με τα ακουστικά όργανα, μπορούν να «δεθούν» σε ένα νέο ηχητικό σύνολο. Αλλά -και το τονίζω αυτό- πρέπει να εμπιστευόμαστε περισσότερο το αυτί μας και όχι ό,τι μας δείχνουν τα γραφικά του υπολογιστή. Η σωστή μουσική σύμφωνα με τα ηχητικά γραφήματα είναι αποστειρωμένη μουσική!
«Τραγουδώ τα πάντα»
– Είστε η κατ’ εξοχήν τραγουδίστρια των σάουντρακ. Αντιμετωπίζετε διαφορετικά τη μουσική για ταινίες και τη μουσική της συναυλίας ή του δίσκου;
– Δεν υπάρχει καμία διαφορά στην ερμηνεία. Συνήθως δεν γνωρίζω καν πού θα χρησιμοποιηθούν τα τραγούδια. Νομίζω πως κατά τύχη χρησιμοποιήθηκαν σε τόσο πολλά σάουντρακ, ίσως γιατί πάντα περιβάλλομαι από θαυμάσιους συνεργάτες ή επειδή είμαι και ηθοποιός ταυτόχρονα. Ο Ατζελο Μπανταλαμέντι είναι υπέροχος και χαρισματικός μουσικός, έχει σπουδάσει κι αυτός γαλλικό κόρνο. Μπορώ να τραγουδήσω τα πάντα, καμιά φορά κάνω και διαφημίσεις. Είμαι προσαρμοστική γιατί είμαι και ηθοποιός.
– Τα πήγατε καλά τραγουδώντας και με τους Β-52’s και την αισθητική τύπου καμπαρέ την οποία βγάζουν.
– Τους αγαπώ! Μαζί τους πέρασα μερικές απ’ τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Ομως, πιστεύω πως αυτή η αισθητική του καμπαρέ υπάρχει στη συνεργασία μου με τον Καν, οι B-52’s είναι σαν κινούμενα σχέδια! Με τον Καν συνυπογράφω και τις συνθέσεις και απολαμβάνω την απόλυτη ελευθερία. Με ώθησε να ερμηνεύσω τα τραγούδια όπως θέλω, να εμπιστευτώ το ένστικτό μου. Πάντως όταν τραγουδώ ερμηνεύω έναν ρόλο, κανείς δεν με γνωρίζει στην πραγματικότητα παρ’ εκτός μερικοί φίλοι -ο Καν είναι ένας απ’ αυτούς. Οι B-52’s είναι πολύ καλοί φίλοι και ο Καν η οικογένειά μου, μια οικογένεια εξ επιλογής!
Αξέχαστη βραδιά
– Τι θα παίξετε στην Αθήνα;
– Αυτό που μπορώ να πω είναι πως εγώ, ο Καν κι ο Κιντ Κόγκο Πάουερς θα σας διασκεδάσουμε! Η παράσταση θα κινηθεί σε πολλά επίπεδα: κωμωδία, σοκ, σκοτάδι, ομορφιά, ροκ, ελεκτρόνικα, κλασική μουσική, κλασική Τζούλι Κρουζ, ανανεωμένος Καν, ανανεωμένος Κόγκο Πάουερς, ανανεωμένη Τζούλι, δράμα! Σας εγγυώμαι ότι θα περάσετε καλά!
– Μουσικές και κινηματογραφικές συνεργασίες, συναυλίες, ηχογραφήσεις. Εχετε ελεύθερο χρόνο, πώς τον περνάτε;
– Λατρεύω τους σκύλους μου -πρόσφατα έχασα τον ένα και είμαι ακόμα λυπημένη. Μ’ αρέσουν τα δέντρα κι έχω κι ένα εξοχικό σε ένα δάσος έξω από την πόλη (αλλά ακόμη κι εκεί κάθομαι μακιγιαρισμένη, κρατώντας το κινητό τηλέφωνο στο χέρι). Ομως η μεγαλύτερη αγάπη μου είναι τα ψώνια! Αγοράζω δώρα για τη μητέρα μου, δώρα για τον σύζυγό μου αλλά, κυρίως, δώρα για τον εαυτό μου! Νομίζετε πως είμαι ρηχός άνθρωπος, έτσι δεν είναι;
– Κάπου διάβασα ότι ο Ντέιβιντ Λιντς είναι ο κατ’ εξοχήν μεταμοντέρνος σκηνοθέτης. Πώς θα το σχολιάζατε;
– Τι είναι το μεταμοντέρνο; Ο Ντέιβιντ Λιντς έχει ένα στυλ το οποίο δεν κατατάσσεται και δεν μπορεί να αντιγραφεί από κανέναν άλλο.
– Ποιο ρόλο προτιμάτε; Της τραγουδίστριας, της ηθοποιού, της συνθέτριας ή της μουσικού;
– Οποιονδήποτε, αρκεί να βρίσκομαι στη σκηνή συνεχώς. Εκεί ζω. Πρωτανέβηκα τεσσάρων χρόνων κι έκτοτε δεν ξανακατέβηκα. Οι ηχογραφήσεις είναι κουραστικές, εκτός κι αν βρίσκομαι στο στούντιο με τον Καν με τον οποίο γελάμε πολύ!
– Είχατε τραγουδήσει στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών της Βαρκελώνης. Θα θέλατε να κάνετε το ίδιο (ή να έρθετε ως θεατής) στους Ολυμπιακούς της Αθήνας;
– Δεν τραγούδησα στη Βαρκελώνη, απλώς χρησιμοποίησαν το «Friends For Life» από το δεύτερο άλμπουμ μου στην τελετή έναρξης. Η τιμή ήταν μεγάλη. Πάντως ήμουν στη Βαρκελώνη το καλοκαίρι μαζί με τον Μπόμπι Μακ Φέριν και περάσαμε υπέροχα. Αλλά και στην Αθήνα είναι θαυμάσια! Τα μνημεία καταπληκτικά, οι άνθρωποι ζεστοί και φιλικοί και το φαγητό… λοιπόν δεν μπορούσα να σταματήσω να τρώω! Και ζυγίζω μόνο 50 κιλά. Οσο για τους Ολυμπιακούς, δεν έχω δεχτεί κάποια πρόσκληση και δεν μπορώ να διαθέσω τα χρήματα για κάποιο πακέτο διακοπών κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών. Επίσης τα μεγάλα πλήθη με κάνουν νευρική. Με πιάνει κάτι σαν κλειστοφοβία. Ακόμα και στη σκηνή θέλω να έχει μπάρα που να με χωρίζει από το πλήθος.
– Γράψατε κι ένα άλλο κείμενο για τον Μάικλ Τζάκσον. Τον αποκαλείτε «καημένο και διαταραγμένο». Εσείς πώς κινείστε στο πλαίσιο της μουσικής βιομηχανίας;
– Δεν είμαι ούτε δικαστής ούτε ένορκος. Λυπάμαι ακόμα και τη Μαντόνα που δεν μπορεί να απολαύσει την ιδιωτική της ζωή. Ή τη Μαράια Κάρεϊ που αν και πούλησε 20 εκατομμύρια άλμπουμ θεωρήθηκε αποτυχημένη! Είναι σκληρό να πρέπει να είσαι κάτι που πραγματικά δεν είσαι. Εγώ δεν είμαι αγοραία καλλιτέχνις, απευθύνομαι σε σαφώς μικρότερο κοινό το οποίο όμως με περιβάλλει με στοργή!
– Ζείτε στη Νέα Υόρκη. Φοβάστε μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου;
– Είμαι Νεοϋορκέζα κι εδώ δεν φοβόμαστε τίποτα! Τα ξεπερνάμε όλα γρήγορα! Ετσι κι αλλιώς μίσος πάντα υπήρχε κι εδώ και σε όλο τον κόσμο. Κάθε άνθρωπος όμως δικαιούται να αισθάνεται ασφαλής…
Κριτική σε Μπους
– Διάβασα προσφάτως ένα κείμενό σας με τίτλο «Αλλο ένα πακέτο διακοπών, άλλη μια τρέλα», όπου ασκούσατε κριτική στην πολιτική του προέδρου Μπους. Εμμένετε στις απόψεις σας;
– Το κείμενο αναφερόταν κυρίως σ’ έναν ελεύθερο σκοπευτή που πυροβολούσε τα διερχόμενα αυτοκίνητα σε μια κεντρική αρτηρία την εποχή που όλοι έφευγαν για διακοπές. Σκότωσε μάλιστα μία γυναίκα. Οσον αφορά στην πολιτική, με ενδιαφέρουν τα περιβαλλοντικά θέματα, η κριτική που άσκησε ο Ρόμπερτ Κένεντι ο νεότερος στον Τζορτζ Μπους, ο οποίος κατήργησε τη νομοθεσία για το περιβάλλον, της κυβέρνησης Κλίντον. Οσον αφορά στη διεθνή πολιτική, δεν νομίζω πως ένας «διασκεδαστής» όπως εγώ μπορεί να καθορίσει τίποτα. Ομως τα αμερικανικά στρατεύματα βρίσκονται ήδη στο Ιράκ και θα πρέπει να προχωρήσουν στην ανοικοδόμηση, αποδίδοντας μετά τη χώρα σε αυτούς στους οποίους ανήκει.
Από τα τέσσερά της στη σκηνή
Η Julee Cruise γεννήθηκε στο Κρέστον, μια επαρχιακή πόλη της Αϊόβα και υπήρξε αυτό που αποκαλούμε «παιδί θαύμα». Σπούδασε μουσική (γαλλικό κόρνο) στο Πανεπιστήμιο Ντρέικ κι έπαιξε με αρκετές συμφωνικές ορχήστρες. Παράλληλα συνεργάστηκε με το φημισμένο Θέατρο Γκάθρι στη Μινεάπολη πριν καταλήξει στη Νέα Υόρκη. Σε ένα μιούζικαλ που έπαιζε γνώρισε τον Ατζελο Μπανταλαμέντι, ο οποίος την χρησιμοποίησε στο σάουντρακ της ταινίας «Μπλε Βελούδο» του Ντέιβιντ Λιντς. Το τρίο Λιντς-Μπανταλαμέντι-Κρουζ δημιούργησε τη μουσική παράσταση «Industrial Symphony #1» η οποία ανέβηκε στη Μουσική Ακαδημία του Μπρούκλιν. Επίσης ηχογράφησαν τον δίσκο «Floating Ιntο The Night» και συνέχισαν να συνεργάζονται στο σίριαλ «TwiPeaks» όπου η Κρουζ έπαιξε κι έναν ρόλο. Εμφανίστηκε επίσης και στην κινηματογραφική μεταφορά της εκπομπής. Ο Μπανταλαμέντι χρησιμοποίησε ένα τραγούδι της στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης. Επίσης συμμετείχε στη μουσική των ταινιών «Ως το Τέλος του Κόσμου» του Βιμ Βέντερς και «Scream». Για ένα διάστημα αντικατέστησε τη Σίντι Γουίλσον στους B-52s και μαζί έπαιξαν στον Λευκό Οίκο, προσκεκλημένοι του Μπιλ Κλίντον.
Ο Μόμπι τη θεωρεί αγαπημένη του φωνή και πολλοί ηλεκτρονικοί καλλιτέχνες έχουν συνεργαστεί μαζί της (Hybrid, Delerium, SveVaHees, κλπ). Σήμερα συνεργάζεται με τον γνωστό Τουρκοφιλανδό συνθέτη ηλεκτρονικής μουσικής Κhaκαι τον Kid Congo Powers, πάλαι ποτέ κιθαρίστα των Cramps και της μπάντας του Νικ Κέιβ. Μαζί τους θα εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου (κλαμπ «Fix», 28ης Οκτωβρίου 15) και στην Αθήνα, το Σάββατο 10 Ιανουαρίου (στο κλαμπ «Gagari205», Λιοσίων 205, Πλατεία Αττικής). Η είσοδος κοστίζει 23 ευρώ στη Θεσσαλονίκη και 28 ευρώ στην Αθήνα.