Θα κάνει, λέει, «ένα ρεπερτόριο μια στο καρφί και μια στο πέταλο»! Η θεατρική ατάκα της χρονιάς, σίγουρα. Την έδωσε, δύο μέρες πριν εκπνεύσει ο χρόνος, η νέα Ηγέτις του ΔΗΠΕΘΕ της Λάρισας, η τηλεοπτική και δημοτική σταρ του θεσσαλικού κάμπου Ηρώ Μουκίου.
«Τα μάρμαρα θάμπωσαν» τα τελευταία χρόνια στο «Θεσσαλικό», είπε, κι έπιασε τα Αζαξ και τα Βιμ… Δεν σκοπεύει, λέει, να εκτελεί επ’ άπειρον χρέη καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου, μετά την εκπαραθύρωση του Γιώργου Ζιάκα. Θέλει όμως ένα… εξάμηνο για την επιλογή νέου.
Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ γρηγορότερα βρίσκει νέο ηγέτη. Ζήτω λοιπόν η νέα Ηγέτις του «Θεσσαλικού». Μετά Βαγενά, Τσιάνο, Ζιάκα… Να σε χαίρονται που σ’ έχουν οι δημαρχοτζανακούληδες.
Τα ανεκδιήγητα και στο ΔΗΠΕΘΕ της Κέρκυρας καταγγέλλει ο συγγραφέας και ηθοποιός Παναγιώτης Μέντης. Το καλοκαίρι δούλεψε εκεί και με τις δυο του ιδιότητες για τους «Αθλίους» του Ουγκό. Ακόμα κυνηγάνε οι ηθοποιοί τους «αρμόδιους» για να αποπληρωθούν…
Μαρτύρησαν το καλοκαίρι, «με χίλια ζόρια, απειλές και παρακάλια» έπαιρναν ό,τι έπαιρναν. Τώρα, «οι αλληλοσπαραζόμενοι διοικούντες» τους «έγραψαν» πλήρως… Οι δε άλλοι συντελεστές -ο συνθέτης Βασίλης Δημητρίου, η σκηνογράφος Αφροδίτη Κουτσουδάκη, μουσικοί, τεχνικοί κλπ.- παντελώς απλήρωτοι. Κι οι δημοτικές αρχές της Κέρκυρας; Καλά. Τους ελέγχει κανείς; -ρωτάει κι ο Π. Μέντης. Ποιος, το Σκυθοαψβουργιστάν; Είχε μια σκασίλα.
Ή το «Ελληνικό Φεστιβάλ», που χρηματοδότησε την παράσταση. «Κουκούλωμα» όλοι, όπως τα λέτε, κ. Μέντη. B Νεότερα από Επίδαυρο: «Τρωάδες» με Αννα Βαγενά Εκάβη θα ανεβάσει η «Θεατρική Διαδρομή» σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου -εγκεκριμένο ήδη, άκουσα.
Το ΔΗΠΕΘΕ της Ηγέτιδος Μουκίου προτείνει «Φιλοκτήτη» σε σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη με Νικήτα Τσακίρογλου. Ο… προφητεμένος (το 1975) από τον Πίτερ Μπρουκ ως μελλοντική μάστιγα του θεάτρου μας έπαθε μια έκρηξη, όπως ήταν φυσικό, μετά την αποκάλυψη της προφητείας από το «Υποβολείο» και βρήκε την ευκαιρία, «απαντώντας στις συκοφαντίες», να περιαυτολογήσει ακατασχέτως πάλι, κατά τα ειωθότα, με ολοσέλιδο στην εφημερίδα του.
(Κατόπιν τούτου, σεβαστή μας κ. Ασπασία Παπαθανασίου, τι να γράψω για την ευγενική παρέμβασή σας; Οτι δεν ήσαστε παρούσα στο αυτοκίνητο -που τους πήγε ή τους έφερε από την Επίδαυρο-, αλλά ήταν ο μακαρίτης ο σύζυγός σας).
Θορυβημένος κι αμήχανος, κουνουποδυιλίζει στο ολοσέλιδό του στοιχεία που αποδεικνύουν το τίποτε και στηθοδέρνεται «που δεν υπάρχει πια πνευματική ζωή σ’ αυτόν τον τόπο, δηλαδή ζύμωση ιδεών, συγκρούσεις, αντιδικίες, αντιθέσεις» κ.λπ. «Με τον Θερσίτη (εννοεί εμένα) γίνεται διάλογος;» καταλήγει. Δεν σας είδαμε όμως να διαλέγεστε και με κανέναν άλλον, πνευματοταγέστατε. Ουκ έστιν τις αντάξιος Υμών; Ή τους αποτρέπει το λουσιματάκι με οχετό που συνήθως επιφυλάσσετε σ’ όποιον τολμά να αντισταθεί στις απόψεις ή τις επιδιώξεις Σας;
(Αλλά του λείπει ο διάλογος!) Το πιο διασκεδαστικό όμως -γιατί, οφείλω να παραδεχτώ, πολύ με ευφραίνει ο εν λόγω πνευματοταγός- είναι άλλο: Την πνευματική ζωή σήμερα, λέει, την έχει αντικαταστήσει η καμαρίλα, η παρεοκρατία. Κοίτα ποιος μιλάει! Θα πεθάααανω…