Εσβησε παίζοντας ο K. Βελισσάρης
Μόλις τέλειωσε την παράσταση άφησε την τελευταία του πνοή ο ηθοποιός Κυριάκος Βελισσάρης, το βράδυ της περασμένης Πέμπτης. O 40χρονος ηθοποιός, που έπαιζε στην παράσταση «Οι δύο ορφανές» στο θέατρο «Αναλυτή», ένιωθε δυσφορία και είχε αναπνευστικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της παράστασης, ενώ αμέσως μετά υπέστη καρδιακό επεισόδιο. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου λίγο αργότερα εξέπνευσε. O Κυριάκος Βελισσάρης είχε αποφοιτήσει το 1990 από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και είχε σπουδάσει στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. H κηδεία του έγινε το Σάββατο από το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου.
Βραβεία κριτικών στον «Αρχοντα»
Τα βραβεία καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας κέρδισε στην απονομή των ραδιοτηλεοπτικών κριτικών της Αμερικής η «Επιστροφή του βασιλιά», τελευταίο μέρος του «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών» του Πίτερ Τζάκσον. H ταινία κέρδισε επίσης το βραβείο συνολικού καστ. Το βραβείο αντρικού ρόλου κέρδισε ο Σον Πεν για το «Σκοτεινό ποτάμι» του Κλιντ Ιστγουντ, ενώ για την ίδια ταινία βραβεύτηκε ο Τιμ Ρόμπινς για τον β΄ ρόλο. Στις γυναικείες κατηγορίες, τιμήθηκαν η Σαρλίζ Θέρον για το «Monster» και η Ρενέ Ζελβέγκερ για το «Παγερό βουνό». Σε μια άλλη απονομή βραβείων, εκείνη των κριτικών του Λος Αντζελες, τα βραβεία καλύτερης ταινίας και σεναρίου κέρδισε το ανεξάρτητο «Americasplendor». O Πίτερ Τζάκσον κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας, ενώ στις κατηγορίες ηθοποιών κέρδισαν, για α΄ ρόλο, ο Μπιλ Μάρεϊ («Χαμένοι στη μετάφραση») και η Ναόμι Γουότς («21 Γραμμάρια»).
Η Αθήνα που αλλάζει
Θα μπορούσε να είναι ένα φωτογραφικό χρονικό της αθηναϊκής μεταμόρφωσης των τελευταίων χρόνων. H έκδοση της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας A.E. με τίτλο «1997 – 2003: Εξι χρόνια εικόνες της Αθήνας σε κίνηση» υποχρεωτικά περιορίζεται στα δικά της πεπραγμένα, ωστόσο κατορθώνει να μεταδώσει με τη βοήθεια του φακού του Βασίλη Βρεττού τη δημιουργική κλιμάκωση των εργοταξίων σε διαφορετικές γειτονιές της πρωτεύουσας. Οι έγχρωμες φωτογραφίες, άλλοτε μάρτυρες μιας άγνωστης ζωής όπως διαδραματίζεται πίσω από τους σιδερένιους φράκτες των εργοταξίων, κι άλλοτε τρυφερές λεπτομέρειες της ρουτίνας στην πόλη, αποτελούν ζωντανό τεκμήριο για την Αθήνα που αλλάζει.