Tiger Lillies: «Ενα καταραμένο τσίρκο»

Tiger Lillies: «Ενα καταραμένο τσίρκο»

5' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Επιστρέφουν μετά ένα χρόνο, με την ίδια παραγωγή, σε άλλο χώρο, με διαφορετικούς καλλιτέχνες και ανανεωμένη μουσική. Δεν είναι όμως αυτό το σημαντικό. Εκείνο που εντυπωσιάζει περισσότερο, είναι ότι οι Tiger Lillies, το διάσημο λονδρέζικο συγκρότημα έχει ήδη αποκτήσει στην Αθήνα το δικό του φανατικό κοινό. Από την ερχόμενη Παρασκευή, 30 του μηνός και μόνο για δέκα παραστάσεις, ο θίασος, με πρωταγωνιστή τον εκπληκτικό Μάρτιν Ζακς, θα εμφανιστεί ενώπιον του αθηναϊκού κοινού στο Big Top Τheatre.

Λίγο προτού αρχίσει τις εμφανίσεις του, ο Μάρτιν Ζακς μίλησε στην «Κ».

«Ενα καταραμένο τσίρκο. Μια μυθική ιστορία που εκτυλίσσεται σε άλλη εποχή». Με αυτά τα λόγια περιγράφει την παράσταση «Circus» ο ιδρυτής των Tiger Lillies.

Καμπαρέ και ακροβατικά

Γενναιόδωρος, εκκεντρικός, ακραίος και αληθινός, σε κάθε λεπτό της σκηνικής του παρουσίας, ο Ζακς όταν μιλάει εκτός σκηνής είναι σοβαρός και μετρημένος στα λόγια του. Βαμμένος στα χρώματα των κλόουν, κρατώντας το ακορντεόν του, ο Μάρτιν Ζακς, τραγουδάει με μια μοναδική φωνή κόντρα τενόρου (σαν καστράτο), σε ένα θέαμα που συνδυάζει τα πάντα:

Φελινική ατμόσφαιρα, καμπαρέ του Βερολίνου, παριζιάνικο μιούζικ χολ, τσιγγάνικη μουσική, φλαμένκο, όπερα, μπλουζ, θεατρικά και ακροβατικά νούμερα, χορευτές, κλόουν, πόρνες, ναύτες, περιθωριακούς…

«Εζησα στο Σόχο του Λονδίνου για επτά χρόνια, κι εκεί γνώρισα πόρνες, ναρκομανείς, άστεγους. H δουλειά μου έχει την τάση να επικεντρώνεται σε ανθρώπους που έχουν φτάσει στα άκρα, που ζουν δύσκολα η έχουν τσακιστεί στον γκρεμό, που έχουν γνωρίσει την βία και τη σκληρότητα», μας εξηγεί ο αρχηγός, που γράφει σχεδόν όλα τα τραγούδια των Tiger Lillies. Ποιοι είναι οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές του «Circus»;

Αντριάν Χιουζ (ντραμς, κρουστά, κωμικά παιχνίδια): Εχει δουλέψει σε κρεοπωλείο, σε αρτοποιείο, σε τράπεζες, σε καταστήματα μοτοσυκλετών αλλά και σε συνεργείο αυτοκινήτων προτού συνδράμει στην ίδρυση του μοναδικού σουρεαλιστικού κωμικού μουσικού συνόλου του Ντόβεν, «Uncle Lumpy and the Fish Doctors». H άφιξή του στο Λονδίνο, το 1989, συνέπεσε με τη δημιουργία των Tiger Lillies.

Αντριάν Στάουτ (κοντραμπάσο, φωνητικά): Εχει παίξει μπλουζ, τζαζ αλλά και κάντρι μουσική στη Βρετανία, στην Ευρώπη αλλά και στην Ινδία. O ίδιος σχεδίασε και εξακολουθεί να διατηρεί τις ιστοσελίδες των Tiger Lillies και του Shockheaded Ρeter.

Βίτα Ραντιονόβα: Ενα σώμα χωρίς όρια… Τιμ Χάρλινγκ και Τζεν: Δύο επαγγελματίες χορευτές και ακροβάτες σε ένα ερωτικό, εναέριο, ιδιαίτερα επικίνδυνο, νούμερο. Γιούρι και Αντόν: Διάσημο ζευγάρι ακροβατών που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Φεστιβάλ Τσίρκου και Τέχνης στο Μονακό. Βικτόρια Λάπιντους: H βασίλισσα του χούλα-χουπ και ένα εντυπωσιακό, κωμικό θέαμα. Σουζάνα Νοβοσέλ: Μια γυμνή χορεύτρια σε ένα ερωτικό θρίλερ…

Μια διαφορετική μπάντα

Στα δεκαπέντε έπαιζε πιάνο. Στα είκοσι του έζησε στο Λονδίνο. «Μου ήταν δύσκολο να βρω ένα στυλ που να μου ταιριάζει. Εψαχνα για κάτι ασυνήθιστο. Στην ηλικία των είκοσι εννιά, αγόρασα ένα ακορντεόν. Επιπλέον έχω την ικανότητα να τραγουδάω με λεπτή φωνή. Αποφάσισα να δημιουργήσω μια μπάντα, με βάση το ακορντεόν και τη φωνή μου. Ετσι, το 1989, ιδρύθηκαν οι Tiger Lillies».

«Ημουν αρκετά αφελής όταν ξεκίνησα… Πίστευα ότι η πρωτοτυπία, το να κάνω κάτι διαφορετικό από τους άλλους, σήμαινε ότι θα έχω επιτυχία. Εκανα μεγάλο λάθος. Για πολλά χρόνια έπαιζα σε μικρά μπαρ, χωρίς αυτό να με οδηγεί πουθενά. Το μεγάλο άνοιγμα έγινε πριν από πέντε χρόνια όταν με τους Tiger Lillies παρουσιάσαμε το σόου με τίτλο «Shockheaded Peter». Για το έργο αυτό, το οποίο παρουσιάστηκε στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου (και αργότερα σε μεγάλα θέατρα ανά τον κόσμο), ο Μάρτιν Ζακς βραβεύτηκε με το βραβείο Οlivier.

«Τη μεγαλύτερη αναγνώριση κερδίσαμε από τον κόσμο του θεάτρου και της τέχνης, σε αντίθεση με την μουσική βιομηχανία, όπου δεν μπορούσαν να μας κατατάξουν πουθενά! Υπάρχει ένας συντηρητισμός στις μουσικές εταιρείες. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να πουλάνε δίσκους, να βγάζουν λεφτά. Δεν ξέρουν τι να μας κάνουν… Για τους λόγους αυτούς, πουλάμε τα δικά μας cd, μετά τις παραστάσεις».

Για το ελληνικό κοινό; «Υπάρχει ενθουσιασμός. Ολοι οι καλλιτέχνες θέλουμε να μας αγαπούν, να μας χειροκροτούν, ό,τι κι αν συμβεί. Μας κάνει ευτυχισμένους»!

Ενα διαφορετικό τσίρκο. Μια νεαρή μπαργούμαν ονειρεύεται ότι μια μέρα θα γίνει μεγάλη ακροβάτισσα. Εχει ερωτευτεί τον δάσκαλό της αλλά αυτός είναι ένας νταβατζής. Τη χτυπάει και της φέρεται άσχημα κάθε μέρα. Ομως αυτή τον αγαπάει. Ενας ναυτικός θυμάται τα πολλά και περίεργα ταξίδια του. Εχει γυρίσει όλο τον κόσμο και κατάλαβε ότι είναι αρκετά αλλόκοτος. Ενας άστεγος τραγουδάει ένα λυπημένο τραγούδι στη γυναίκα του. «Θα μπορούσαμε να χορεύουμε μαζί όλη τη νύχτα σε εκείνη τη φθηνή, βρώμικη στοά, δίπλα στα σκουπίδια ή στους άδειους δρόμους, στα παγκάκια και δίπλα στα μεγάλα δέντρα. Αλλά η μοίρα είναι σκληρή μερικές φορές, είναι αμείλικτη με τα παιχνίδια που παίζει». Ενας κλόουν θυμάται. Θυμάται τις καλύτερες εποχές που ήταν γεμάτες με παγωτά και μαλλί της γριάς. H Λίλη η πόρνη μοστράρει όλα της τα κάλλη και για τους άντρες θα κάνει όλα της τα κόλπα, οι πορτοφολάδες ξαφρίζουν, ο Τζίμυ πουλάει κρακ μισοτιμής και ένας απατεώνας ενεχυροδανειστής περιμένει να σου πάρει όλα τα υπάρχοντα όταν θα έχεις ανάγκη… Είναι μερικές από τις ιστορίες των Tiger Lillies. Οι ιστορίες που έχει γράψει ο Μάρτιν Ζακς.

Ονειρα και οι επιθυμίες

«Νομίζεις ότι έχεις κατακτήσει την επιτυχία και γεύεσαι τις απολαύσεις της συνεχώς. Ξεκόλλα… γιατί όλα θα τελειώνουν σύντομα. Το τέλος πλησιάζει. Αν νομίζεις ότι είσαι αποτυχημένος και σαν σκουλήκι στο χώμα είσαι χωμένος, περίμενε και θα εκδικηθείς, στο τέλος θα είναι όλοι ίσοι… Ασήμαντοι και ισχυροί στο ίδιο καζάνι βράζουν, αυτή η ζωή είναι ένα ασήμαντο επιφανειακό παιχνίδι. Σκόνη θα γίνουν οι αυτοκρατορίες και τα εγώ θα ισοπεδωθούν. Το τέλος πλησιάζει…». Με αυτό το τραγούδι («Crack of Doom») ολοκληρώνεται η παράσταση των Tiger Lillies. Πώς το σχολιάζει ο ίδιος ο Μάρτιν Ζακς; «Τα έργα μου δεν είναι πολιτικά. Το τραγούδι μιλάει για το επιφανειακό της ζωής μας. Τα όνειρα, οι ελπίδες, οι επιθυμίες, όλα θα φθάσουν σε ένα τέλος. Ολοι είναι ίσοι μπροστά στον θάνατο. Θα έλεγα ότι το κείμενο του τραγουδιού είναι περισσότερο πνευματικό, μεταφυσικό. Ισως και πολιτικό, υπό την έννοια ότι ο υλισμός, σε κάθε του μορφή, τα χρήματα και όλα όσα είμαστε και ζούμε στην καταναλωτική Δύση, είναι πολύ επιφανειακά και δεν θα μας δώσουν καμία ευτυχία». Υπάρχει φως πουθενά; «Εάν κοιτάξεις τη ζωή σου, με πολύ ευθύ, ρεαλιστικό τρόπο…».

Τα επόμενα σχέδια; «Δύο νέες παραγωγές και η ηχογράφηση πολλών νέων δίσκων. Κυρίως, θα συνεχίσουμε να ψυχαγωγούμε το κοινό. Αυτή είναι η δουλειά μας»!

(Πληροφορίες για εισιτήρια και τα cd των Tiger Lillies: τηλ.: 210-49.06.300.)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή