Τα ίχνη της ζωής ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους του 20ού αιώνα, του Πάμπλο Πικάσο, καταγράφονται στη βιογραφία του, που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο». Τίτλος της βιογραφίας, το όνομα του βιογραφούμενου: Πάμπλο Πικάσο. O συγγραφέας της βιογραφίας, ο Ανρί Ζιντέλ, έχει καταπιαστεί αρκετές φορές με το είδος. Εχει εκδώσει μεταξύ άλλων τις βιογραφίες του Γκιτρί (βραβείο Goncourt), του Φεντό (βραβείο Lutece de la memoire), του Κοκτό και της Κοκό Σανέλ, ενώ έχει τιμηθεί με το μεγάλο βραβείο λογοτεχνικής κριτικής για το σύνολο του έργου του.
Σ’ αυτό το βιβλίο του παρακολουθεί τον Πικάσο από τη γέννησή του μέχρι την τελευταία του πνοή, το 1973. Ρίχνοντας φως στα νεανικά του χρόνια αλλά και στις ερωτικές σχέσεις του ζωγράφου, ο Ανρί Ζιντέλ μάς προτείνει μια νέα ματιά στην αμφιλεγόμενη και πολυπρισματική προσωπικότητα του μεγάλου αυτού εκπροσώπου της ζωγραφικής τέχνης. Ενα μικρό δείγμα: «Τον Νοέμβριο, κατά την επιστροφή του από την Εστάκ, όπου είχε θελήσει να ζωγραφίσει ακολουθώντας τα ίχνη του Σεζάν, παρουσιάζει στον Μπρακ για πρώτη φορά τις Δεσποινίδες. Το ξάφνιασμα που δέχεται είναι τέτοιο, που αντανακλάται αμέσως στο πρόσωπό του, χωρίς καν να προσπαθήσει να το κρύψει: Είναι τρομοκρατημένος, κυρίως από τις δύο μορφές στη δεξιά πλευρά του πίνακα».