Λ. Καβάκος, P. Νagy
Εργα Ραβέλ και Ενέσκου
ΕCΜ 476 053-2
Ολο και περισσότερο η σταδιοδρομία του Λεωνίδα Καβάκου μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα ο διαπρεπής βιολιστής διατηρεί την ευθύνη του Κύκλου Μουσικής Δωματίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Επιπροσθέτως, σποραδικά πραγματοποιεί ορισμένες σολιστικές εμφανίσεις. Εκτός της χώρας το όνομά του περιλαμβάνεται στον προγραμματισμό όλο και σημαντικότερων αιθουσών σε συνεργασία με όλο και πιο καθιερωμένα μουσικά σύνολα. Τον Μάιο του 2003 ήρθε η πολυπόθητη συνεργασία με τη Φιλαρμονική ορχήστρα του Βερολίνου υπό τον Πάαβο Μπέργκλουντ, ενώ φέτος, στις 2 Μαΐου, θα εμφανιστεί με το ίδιο σύνολο υπό τον σερ Σάιμον Ρατλ στο Μέγαρο Μουσικής.
Ομως, περισσότερο από τις εμφανίσεις σε σημαντικές αίθουσες με καταξιωμένους μουσικούς, μετρά η διαρκώς αυξανόμενη δισκογραφική παρουσία του Καβάκου, ιδιαίτερα σε εποχή κρίσης όπως αυτή την οποία διέρχονται οι εταιρείες τα τελευταία χρόνια. Ετσι, λοιπόν, μετά τον βραβευμένο δίσκο της BIS με τις δύο εκδοχές του Κοντσέρτου για βιολί του Σιμπέλιους (1991), που έκανε τον Ελληνα βιολιστή διεθνώς γνωστό, ακολούθησαν συνεργασίες με εταιρείες όπως η Finlandia, η Delos, η Dynamic και η Chandos. Πρόσφατα άνοιξε η πόρτα της ECM, εταιρείας με τελείως ιδιαίτερο προφίλ, άμεσα συσχετισμένο με τον παραγωγό της, Μάνφρεντ Αϊχερ. Δεν είναι η πρώτη φορά που η αναζήτηση ξεχωριστού ήχου και αισθητικής φέρνουν τον Αϊχερ κοντά σε Ελληνες καλλιτέχνες: δισκογραφικά, η κινηματογραφική και θεατρική μουσική της Ελένης Καραΐνδρου έχει ταξιδέψει διεθνώς με τον λογότυπο της ΕCΜ.
Υποδειγματική απόδοση
Η πρώτη συνεργασία του Καβάκου για την ECM πραγματοποιήθηκε πλάι στον στενό συνεργάτη του βιολιστή, τον Ούγγρο πιανίστα Πέτερ Νάγκι, γνώριμο στο αθηναϊκό κοινό. Περισσότερο από τις επιμέρους συνεισφορές -τη δεξιοτεχνική δεινότητα του Καβάκου, την αίσθηση δομής του Νάγκι, τη μουσικότητα και των δύο- είναι η άριστη σχέση ανάμεσά τους εκείνη που φέρνει το υψηλοτάτου επιπέδου αποτέλεσμα. Ο διάλογος ανάμεσα στα δύο όργανα, η απόλυτη στήριξη της εκφραστικής γραμμής του βιολιού από το πιάνο όχι μόνον στις βασικές επιλογές ταχυτήτων και δυναμικής αλλά κυρίως στις λεπτομέρειες της φραστικής, χαρίζουν πλαστικότητα και ευαισθησία στη μουσική και εξορκίζουν κάθε ίχνος επιφανειακής προσέγγισης, ακόμα και στη δεξιοτεχνική ραψωδία «Τσιγγάνα» του Ραβέλ. Εκτός από αυτήν, ο δίσκος περιλαμβάνει την πρώτη Σονάτα για βιολί και πιάνο του Μορίς Ραβέλ (1897) καθώς και δύο έξοχα όσο και σπανίως παρουσιαζόμενα έργα του Ρουμάνου συνθέτη Ζορζ Ενέσκου: τις «Εντυπώσεις της παιδικής ηλικίας» και τη Σονάτα αρ. 3, που Καβάκος και Νάγκι αποδίδουν υποδειγματικά.
Σύντομα αναμένεται στην ECM ένας ακόμα συμπαγής δίσκος του Καβάκου που θα περιλαμβάνει το Κοντσέρτο για βιολί του Αρμένιου συνθέτη Τίγκραν Μανσούριαν (γεν. 1939). Τελικά, καθώς φαίνεται, τόσα χρόνια το μόνο που δεν έχει χωρέσει στο ρεπερτόριο του διακεκριμένου βιολιστή, είτε στις καθ’ ημάς εμφανίσεις είτε στη διεθνή του πορεία, είναι τα έργα Ελλήνων συνθετών. Περίεργο πράγματι, ειδικά για τον Καβάκο, που δεν χάνει ευκαιρία να μιλά με υπερηφάνεια για την πατρίδα του…