Θρίλερ
Σκηνοθεσία: Φρεντερίκ Σεντορφέρ
Πρωταγωνιστούν: Μόνικα Μπελούτσι, Βενσάν Κασέλ, Αντρέ Ντισολιέ.
Οι «Κατάσκοποι» («Agents Secrets») ξεκινούν σαν τις «Επικίνδυνες αποστολές», συνεχίζουν σαν τις εμπορικές γαλλικές περιπέτειες του ’70 και στα μισά του δρόμου αρχίζουν να αποκτούν έρμα. Τότε, η ρότα αλλάζει και το σκάφος που μεταφέρει τη Μόνικα Μπελούτσι και τον Βενσάν Κασέλ βάζει πλώρη προς τον Μελβίλ και τους μελαγχολικούς γκάνγκστερ – ήρωές του. Με δυο λόγια, οι Γάλλοι αντεπιτίθενται στο Χόλιγουντ ρίχνοντας το διασημότερο ευρωπαϊκό κινηματογραφικό ζεύγος στη ζώνη πυρός. Ταυτοχρόνως, φροντίζουν να καλύψουν τα νώτα τους.
Ενα ζευγάρι επίλεκτων πρακτόρων των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών (Μπελούτσι – Κασέλ) αναλαμβάνουν να «παρενοχλήσουν» ένα Ρώσο πρώην στέλεχος της KGB και νυν μεγαλομαφιόζο, που κάνει λαθρεμπόριο όπλων και διαμαντιών. Φτάνουν στο Μαρόκο με δύο – τρεις συναδέλφους τους για να ανατινάξουν ένα σαπιοκάραβο που μεταφέρει λαθραία όπλα για αντάρτες στην Αγκόλα. Κάποια στιγμή, εμφανίζονται στο δρόμο τους Αμερικανοί πράκτορες και τους ζητούν απειλητικά να επιστρέψουν στη Γαλλία, αλλά εκείνοι τους αγνοούν και ο στόχος χτυπιέται σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο.
«Φούσκα» και μελαγχολία
Ολα αυτα θα μπορούσε να ‘ναι ένας σύντομος πρόλογος. Ομως ο σκηνοθέτης Φρεντερίκ Σεντορφέρ «ροκανίζει» τον χρόνο, δίνοντας τεράστιες διαστάσεις στο παρασκήνιο μιας επιχείρησης-φούσκας που ξαφνικά θα αποδειχθεί πως δεν έχει απολύτως καμιά σημασία για την εξέλιξη των χαρακτήρων και της ταινίας. Επί της ουσίας βλέπουμε και ξαναβλέπουμε την ίδια σκηνή: τι κάνουν οι πράκτορες για να μην τους πάρουν χαμπάρι, πώς πηγαίνουν στα ραντεβού, πώς τοποθετούν τη βόμβα στα ύφαλα του πλοίου, πώς, πώς… H τεχνική του Σεντορφέρ είναι άριστη, αλλά τα πυρά του άκαπνα, γιατί το σενάριο είναι ισχνό, δίχως την απαραίτητη πλοκή και ίντριγκα. Τα πράγματα αλλάζουν με τον γυρισμό των πρακτόρων στην Ευρώπη. Στο αεροδρόμιο της Γενεύης, η Μπελούτσι συλλαμβάνεται με ένα σακουλάκι ηρωίνη στις αποσκευές της και οδηγείται στη φυλακή, ενώ στο Παρίσι ένας της παρέας δολοφονείται εν ψυχρώ στο διαμέρισμά του… Από αυτό το σημείο αρχίζει ουσιαστικά η ταινία.
Ο Σεντορφέρ βρίσκει τον καλύτερο σύμμαχο στους δύο πρωταγωνιστές του (ειδικά στον Κασέλ που αποδεικνύει πόσο καλός ηθοποιός είναι), όταν μετατοπίζει το βλέμμα του στη μοναξιά δύο μελαγχολικών ανθρώπων, προδομένων και παγιδευμένων σε ένα κύκλο θανάτου που διαρκώς στενεύει. O κόσμος τους είναι πέρα από το Καλό και το Κακό και μοιάζει με αυτόν των ηρώων του Μελβίλ. Οι μόνες σταθερές που αντιπαλεύουν μέσα σ’ αυτόν τον στενό κύκλο και καθορίζουν ανά πάσα στιγμή τη μοίρα τους, αφορούν τις έννοιες της εμπιστοσύνης και της προδοσίας.