Σα βγεις στον πηγαιμό για τον Λυκαβηττό, να εύχεσαι να μην είναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες…
Φευ, ήταν, την Τρίτη 8 Ιουνίου! Τον παλιό εκείνο τον καιρό, όταν στήθηκε το πρωτότυπο θέατρο του Λυκαβηττού, λεωφορεία του EOT ανεβοκατέβαζαν τους θεατές από και προς την πλατεία Κολοκοτρώνη. Τώρα χρειάζεσαι I.X., ταξί prive ή τα… ποδάρια σου. H περιπέτεια αρχίζει: με «στήνουν» φίλοι με I.X. και τα δυο «προσωπικά μου» ταξί βρίσκονται μακριά, το απόγευμα στις 19.15! Ορμώ στη λεωφόρο, οι ταξιτζήδες ή δεν πάνε εκεί ψηλά, ή κωφεύουν, ή κάνουν την πάπια, ή πατάνε γκάζι μόλις δηλώνω τον τόπο προορισμού. Κάποιος, πιο διστακτικός, ακούει τις ικεσίες μου περί επαγγελματικού χρέους, αλλά και τα υπονοούμενα περί «δωροδοκίας» (να ‘ναι καλά ο άνθρωπος) και ξεκινάμε την ανάβαση. Στη στροφή της ανόδου από τη Σαρανταπήχου – μπλόκο! Περιπολικά, αστυνομία, απαγορευτικές ταινίες, ανάκριση(!) -στο θέατρο πάμε, πού να πηγαίνουμε τέτοια ώρα;- μέχρι επίδειξη επαγγελματικής ταυτότητας, όλα για να ανέβεις στο θέατρο στις 19.50! Αφιξη στο πήχτρα πάρκινγκ και τεράστιες ουρές στις κλειστές σιδερόφραχτες πύλες. Δεδομένης της ώρας έναρξης 21.00, μα καλά από το μεσημέρι έφτασαν όλες αυτές οι δεσποσύνες και κυρίες, που προφανώς λατρεύουν τις σπανιόλικες -και λάτιν γενικώς- εκφάνσεις; Κύριοι ελάχιστοι σε αυτή τη «φλαμένκο φιέστα». Οι περισσότεροι τροφοδοτούν την παρέα τους από την καντίνα – ρουλότα στην άλλη άκρη, που κάνει χρυσές δουλειές. Χαρτοπόλεμος τα διαφημιστικά φυλλάδια για μελλοντικές παραστάσεις και… φροντιστήρια Ισπανικών. Να, λοιπόν, ένας χώρος για νέους, πολύ νέους και πάντα νέους.
Η παράσταση ξεκινάει στις 21.45. Τίποτε το ιδιαίτερο, μετά τα τόσα και τόσα ισπανοφανή που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Το πιο ενοχλητικό, όμως, ήταν η προχειρότητα της εκδήλωσης. Φώτα, σκηνικές οδηγίες (cues), ήχος παρέπεμπαν σε παραστάσεις γηπέδου μάλλον επαρχιακού, αλλά κατά ‘κει δεν πάει μήπως το θέατρο αυτό; Τίγκα οι κερκίδες και το νοήμον κοινό επιβράβευε με «ολλά!» και ρυθμικά παλαμάκια, αλλά στο δεύτερο μέρος άρχισε η διάλυση… Και αν πτωχικό τον βρεις, ο Λυκαβηττός σε γέλασε… δεν είχε, δα και δίκυκλο.