H έντονη δυσαρέσκεια των καλλιτεχνών για την πολιτική της κυβέρνησης Μπους, με αφορμή την ανταπόκριση της Πολιτείας στην καταστροφή της Νέας Ορλεάνης, είναι απλώς η τελευταία πολιτική αντίδραση του κόσμου των τεχνών. Μέσα στην τρέχουσα κινηματογραφική σεζόν, η πολιτική και οι επικρίσεις για τον πόλεμο θα έχουν συνεχή παρουσία, καθώς περίπου δέκα ταινίες ασχολούνται με την αρνητική πλευρά του πολέμου και τα βρώμικα παιχνίδια της πολιτικής. Το Χόλιγουντ υπήρξε ανέκαθεν χώρος της δημοκρατικότερης πολιτικής έκφρασης, έστω κι αν η υπόλοιπη Αμερική εμφανίζεται διχασμένη. Οι ηθοποιοί και σκηνοθέτες της κινηματογραφικής βιομηχανίας με τις πιο πρόσφατες ταινίες τους δηλώνουν την ανησυχία τους για τις επιλογές της πατρίδας τους και διαμαρτύρονται για τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο πιστεύουν ότι λειτουργεί το πολίτευμα. Είναι ίσως περιττό να σημειώσει κανείς ότι οι σημαντικότερες από αυτές τις παραγωγές είναι και φαβορί για τις κινηματογραφικές βραβεύσεις.
Πόλεμος και πετρέλαιο
Το «Jarhead» του Σαμ Μέντες («American Beauty»), με τους Τζέικ Τζίλενχαλ, Τζέιμι Φοξ και Πίτερ Σάρσγκααρντ, είναι ένα πολεμικό δράμα, που βασίζεται στο μπεστ σέλερ με τις εμπειρίες του πεζοναύτη Αντονι Σουόφορντ, από τον πόλεμο της Καταιγίδας της Ερήμου, μεταφέροντας τις ιστορίες των «Jarheads», όπως αυτοαποκαλούνται οι πεζοναύτες, οι οποίοι ταξίδεψαν στην άλλη άκρη του κόσμου για να πολεμήσουν για λόγους, τους οποίους είτε δεν κατανοούν είτε δεν συμμερίζονται.
Στη Μέση Ανατολή διαδραματίζεται και το «Syriana», που σκηνοθέτησε ο βραβευμένος με Οσκαρ σεναριογράφος του «Traffic» Στίβεν Γκέιγκαν, με τους Τζορτζ Κλούνεϊ, Ματ Ντέιμον και Αμάντα Πιτ, μια ιστορία για την τρομοκρατία και την πολιτική του πετρελαίου. H ταινία με ήρωα ένα βετεράνο της CIA ασχολείται με την αυξανόμενη τρομοκρατική απειλή, αλλά και την αδυναμία (ή απροθυμία) των μυστικών υπηρεσιών να λάβουν υπόψη προειδοποιητικά σημάδια. O Κλούνεϊ ως σκηνοθέτης παρουσιάζει το ασπρόμαυρο «Καληνύχτα και καλή τύχη», που πηγαίνει πίσω στην εποχή του μακαρθισμού, με βασικό χαρακτήρα τον δημοσιογράφο Εντουαρντ Μάροου, που επιχειρεί να ξεσκεπάσει τον διαβόητο γερουσιαστή.
Ενας από τους πιο πολιτικοποιημένους σταρ του Χόλιγουντ, ο Σον Πεν, πρωταγωνιστεί στο «Ολοι οι άνθρωποι του βασιλιά» του Στίβεν Ζάιλιαν, ριμέικ της ταινίας του 1949, που αφηγείται την άνοδο στην εξουσία του Γουίλι Σταρκ (βασίζεται στον κυβερνήτη της Λουιζιάνα Χιούι Λονγκ) και την πορεία του προς τη διαφθορά. Στην ταινία, που θέτει βασικά ζητήματα της λειτουργίας της δημοκρατίας, μαζί με τον Πεν παίζει ένα εκλεκτό καστ με τους Πατρίσια Κλάρκσον, Τζέιμς Γκαντολφίνι, Αντονι Χόπκινς, Τζουντ Λο, Μαρκ Ράφαλο και Κέιτ Γουίνσλετ.
Σε μια πιο πρόσφατη εποχή διαδραματίζεται το «Μόναχο» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, με σενάριο του Τόνι Κούσνερ και με τους Ερικ Μπάνα, Ντάνιελ Κρεγκ, Τζέφρι Ρας και Ματιέ Κασοβίτς. H ταινία παρακολουθεί τη δολοφονία 11 Ισραηλινών αθλητών από Παλαιστίνιους στους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972 και την προσπάθεια ενός πράκτορα της Μοσάντ να τους εντοπίσει.
Με τη σύγχρονη τρομοκρατία καταπιάνεται το «The war within» του Τζόζεφ Κοστέλο. Είναι μια μικρότερη παραγωγή, που έχει ως κεντρικό χαρακτήρα έναν Πακιστανό, ο οποίος εμπλέκεται στο σχέδιο μιας τρομοκρατικής επίθεσης στη Νέα Υόρκη, αντιμετωπίζει όμως κρίση συνειδήσεως. Τα πραγματικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου δίνουν θέμα σε τρεις ταινίες που βρίσκονται αυτή την εποχή στο στάδιο της προετοιμασίας, με πρώτη την ατιτλοφόρητη ακόμη παραγωγή του Ολιβερ Στόουν με τον Νίκολας Κέιτζ. Με τις υπόνοιες που υπήρξαν για την εμπλοκή των Εβραίων στην καταστροφή των Δίδυμων Πύργων ασχολείται το ντοκιμαντέρ του Μαρκ Λέβιν «The protocols of Zion». Σατιρική διάθεση, τέλος, επάνω στην παράνομη διακίνηση όπλων έχει το «Lord of war» του Αντριου Νίκολ με τον Νίκολας Κέιτζ και τον Ιθαν Χοκ, όπου ένας έμπορος όπλων έρχεται αντιμέτωπος με τη συνείδησή του, αλλά και με έναν επίμονο πράκτορα της Ιντερπόλ.