Δραματική κομεντί
Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ
Ερμηνεία: Αλεξ Ιτελ, Λιούις Μακ Γκίμπον, Τζέιμς Νέσμπιτ.
Η ιστορία διαδραματίζεται στα προάστια μιας αγγλικής μεγαλούπολης, τις μέρες που οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποχαιρετούσαν τα νομίσματά τους και υποδέχονταν το ευρώ ως κοινό νόμισμα. Το χρήμα, από μέσο συναλλαγής έπαιρνε διαστάσεις αλληγορικές και γινόταν η ιδέα, ο ομφαλός της μεγάλης και ευημερούσας Ευρώπης δίχως σύνορα – για το νόμισμα. Στα «Εκατομμύρια», που στηρίζονται σε μια σεναριακή αυθαιρεσία, αφού η Βρετανία ποτέ δεν αποχωρίστηκε το νόμισμά της, το ευρώ και η εγγλέζικη λίρα γίνονται η αφορμή για να φανεί ότι η ευτυχία, που δεν θα έπρεπε να ‘χει σύνορα, βρίσκεται στην καρδιά των ανθρώπων και όχι στο κομπόδεμα. Μια τσάντα παραγεμισμένη με τα χρήματα μιας ληστείας στους σιδηροδρόμους πέφτει, κυριολεκτικά, στο κεφάλι των πρωταγωνιστών της ταινίας. O 8χρονος Ντάμιαν και ο 10χρονος Αντονι, δυο αδέλφια ορφανά από μητέρα, πρέπει άμεσα να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τα εκατομμύρια που τους έστειλε η τύχη ή ο Θεός. H Πρωτοχρονιά πλησιάζει και οι αγγλικές λίρες θα γίνουν ως διά μαγείας πυροτέχνημα εάν δεν ξοδευτούν ή δεν επενδυθούν. Το πρόβλημα των παιδιών αρχίζει από το ότι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν πού βρήκαν τα χρήματα και να ανοίξουν κρυφά από τον πατέρα τους λογαριασμό σε κάποια τράπεζα. Στη συνέχεια περιπλέκεται και γίνεται χριστουγεννιάτικος εφιάλτης όταν εμφανίζεται ένας από την ομάδα των ληστών.
Η γενιά του playstation
O Ντάμιαν, που είναι υπερευαίσθητος και δεν μπορεί να ξεπεράσει τον χαμό της μητέρας του, έχει βρει καταφύγιο σε ένα φανταστικό κόσμο. Φτιάχνει ένα σπιτάκι από άδεια χαρτοκιβώτια δίπλα στις γραμμές του τρένου, στο οποίο καταφεύγει συχνά και συνομιλεί με… αγίους – ιδιαιτέρως με τον άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, για τον οποίο γνωρίζει τα πάντα λες και πρόκειται για ίνδαλμα του επίγειου σταρ σύστεμ. H αθωότητα τον κάνει να φαντάζεται την «κόλαση» στην οποία ζει σαν ένα παράδεισο με αγγέλους (πρώην Αφρικανούς σκλάβους). O Ντάμιαν, που δεν έχει ενδοιασμούς για το πώς θα αλλάξει η σκληρή πραγματικότητα και θα γίνει ένας αληθινός παράδεισος, αρχίζει να ξοδεύει μεγάλα ποσά σε απόρους και αστέγους. O Αντονι, που αντιπροσωπεύει τη ρεαλιστική και αρκετά κυνική όψη της γενιάς του playstation, βλέπει τον παράδεισο στις επενδύσεις και στο κέρδος.
Ο Ντάνι Μπόιλ, ο σκηνοθέτης του πολυσυζητημένου σκωτσέζικου «Trainspotting» και της εξωτικής χολιγουντιανής «Παραλίας», μας θυμίζει λιγάκι το πνεύμα του Φρανκ Κάπρα στην κλασική «Μια υπέροχη ζωή». Τα «Εκατομμύρια» έχουν χιούμορ, μοντέρνο στυλ, φαντεζί ύφος και αρκετή ευαισθησία γύρω από το παιδί και την επαφή του με τον κόσμο των ενηλίκων. O Μπόιλ και ο σεναριογράφος του Φρανκ Κόρτελ Μπόις συγκινούν, αλλά δεν ξεφεύγουν από το μέτρο μιας σοβαρής τηλεταινίας του BBC που το στυλ την κάνει να διαφέρει από χιλιάδες χολιγουντιανές οικογενειακές περιπέτειες.