ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ

Σε απελπισία θα πρέπει να βρίσκονται εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Αφού έφτασαν στον αξιοθρήνητο λαϊκισμό να εναντιώνονται ακόμη και στην απόφαση της κυβέρνησης να τεθεί η βάση 10 της βαθμολογίας ως όριο για την εισαγωγή σπουδαστών στα ΑΕΙ. Απελπισία… «Θα κλείσουν σχολές». Να κλείσουν! Ωσπου να πάρουν οι ενδιαφερόμενοι το μήνυμα ότι για να μπουν κάπου χρειάζεται και λίγο διάβασμα. «…είναι αποτέλεσμα των πλημμύρων…» ακούω νεανική ραδιοφωνική φωνή· τρισβάρβαρων μεν Ελληνικών, αλλά μ’ ένα τουπέ! Κάνας πτυχιούχος πανεπιστημίου μας θα είναι. Καθόμαστε σ’ ένα κήπο του Νείλου, βράδυ. Πιο ‘κει παίζουν παλιά, παραδοσιακή αιγυπτιακή μουσική κάτι γλυκύτατα όργανα. Ξαφνικά μια μελωδία κάτι θυμίζει έντονα. «Χόρεψε Μπουρνόβαλιά μου…», πιο αργό, πιο λάγνο, η μελωδία ατόφια όμως! Τρέχα γύρευε τι έχουμε χάψει ως ελληνικό στο τραγούδι μας… Μας γέμισε θλίψη ο χαμός της Λήδας Τασοπούλου. Τι να πεις και πώς ν’ ακουμπήσεις παρηγορητικά την οδύνη του Σπύρου Ευαγγελάτου. Τον σκεφτόμαστε συνέχεια αυτές τις μέρες… Ορφανεύει κανείς και σε ώριμες ηλικίες. Πώς συμβιβάζεται, θα ήθελα να μπορούσα να ερωτήσω από κοντά τον κ. Καραμανλή, η εικόνα μιας σύγχρονης, φωτισμένης διακυβέρνησης, που είμαι βέβαιος ότι βαθύτατα επιθυμεί κι επιδιώκει, με αυτή την πρωτοκαθεδρία την οποία παρέχει προθυμότατα η κυβέρνηση και η παράταξή του στο παπαδαριό, όχι μόνο εκεί που, τέλος πάντων, φυγείν αδύνατον, αλλά παντού; Πώς επιτρέπει ο κ. Καραμανλής να μας κάνουν να ντρεπόμαστε για την Πολιτεία και την κοινωνία μας «εικόνες» σαν αυτή του Ανθιμου Θεσσαλονίκης στα εγκαίνια μιας διεθνούς Εκθεσης, σήμερα, του Μακαριωδέστατου πέρυσι στην υποδοχή του Κυπέλλου στο Καλλιμάρμαρο κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.; Εγώ, στο ζήτημα αυτό, θαύμαζα και θαυμάζω πάντα τη στάση του Κώστα Σημίτη. Τους είχε στη θέση τους. Θέση που εκπέμπει συνήθως κάτι ανησυχητικό. Αρχές Αυγούστου σ’ ένα νησάκι όπου το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου δεν έπιανε και πολλά, έπεσα τυχαία στη ζωντανή μετάδοση… χειροτονίας νέου μητροπολίτη. Δεν έχει σημασία να πω ποιου. Εχει σημασία όμως τι έλεγε αυτός ο υποτίθεται νέος άνθρωπος, πνευματικός ταγός σύγχρονης κοινωνίας. Τι τσανακογλύψιμο πάσης εξουσίας διέπραττε ανενδοίαστα και με τι γλοιώδη γλώσσα, τι φαρισαϊκό ύφος. Και ποιες έννοιες επικαλιόταν και ποιες «αρχές»… Επιτομή υποκρισίας βέβαια. Και δεν θα πω τίποτα για το χρώμα και τους τόνους της φωνής… Τσίνγκο-λελέτα, πράσινα κουφέτα. Αυτοί δεν χαμπαρίζουν με τίποτα. Αλλά ο κ. Καραμανλής; Στη χύμα συναυλία για τα 80 του Μίκη στη Ρωμαϊκή Αγορά βγάλανε στο τέλος του προγράμματος, κοντά μεσάνυχτα πια, τη διεθνή υψίφωνο Σόνια Θεοδωρίδου να τραγουδήσει το Λάργκο της 3ης Συμφωνίας του και το φινάλε της «Αντιγόνης» του -και με μουσική… ηχογραφημένη! Βλέπουμε πώς μεταχειρίζονται και το όνομά της σε αφίσες ή δελτία Τύπου θεοδωρακικών εκδηλώσεων και δεν το πιστεύουμε… Από την πίσω πόρτα αναγκάστηκε να μπει ο 4Π (ΦορΠι) στην Υφανέτ Θεσσαλονίκης προκειμένου να αποφύγει διαδηλωτές στην είσοδο. Ετσι όπως πάνε τα (ακυβέρνητα) πράγματα στο Τιποτατούλειον τον βλέπω να μεταβάλλεται σε 6Π: Ο Πέτρος Που Πάει Παντού – από Πίσω Πόρτα.