Αυτό κι αν είναι είδηση. H Μάγια Πλισέτσκαγια, η μεγάλη Ρωσίδα χορεύτρια, ταυτισμένη με τα καλύτερα χρόνια των Μπολσόι, ανακοίνωσε σήμερα ότι θα χορέψει στις 20 Νοεμβρίου σε ένα γκαλά που θα γίνει στο Κρεμλίνο, με την ευκαιρία των 80ών γενεθλίων της! «Θα χορέψω το «Αβε Μάγια» στο τέλος του γκαλά στο Κρεμλίνο», δήλωσε η μεγάλη χορεύτρια σε συνέντευξη Τύπου που οργανώθηκε την Πέμπτη στη Μόσχα. Πρόκειται για χορογραφία του Μορίς Μπεζάρ που ο ίδιος της είχε αφιερώσει. Υπενθυμίζεται πως η τελευταία της εμφάνιση στη σκηνή ήταν το 1996 σε ηλικία 71 ετών. Σύμφωνα με τους οργανωτές της εκδήλωσης, θα είναι μία «μεγαλειώδης βραδιά» που θα διανθιστεί με κλασικό χορό, φλαμένκο αλλά και μπρέικ-ντανς και πολεμικές τέχνες, για να ολοκληρώσει μια εβδομάδα καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων αφιερωμένων στα 80 χρόνιας της μεγάλης χορεύτριας του 20ού αιώνα.
«Η Πλισέτσκαγια δεν θέλει να παραμείνει μακριά από τα δρώμενα και αυτό το βράδυ θα κάνει την επανεμφάνισή της», δήλωσε ο διευθυντής του Μπαλσόι, Αλεξέι Ρατμάνσκι. H καλλιτεχνική εβδομάδα στη Μόσχα θα περιλαμβάνει όχι μόνο χορό αλλά και μουσική και εκθέσεις φωτογραφιών και φεστιβάλ ταινιών όλα οργανωμένα από το θέατρο Μπαλσόι. Τα 80ά γενέθλια της μεγάλης καλλιτέχνιδας θα γιορταστούν επίσης το Φεβρουάριο με τιμητικές τελετές τόσο στο Παρίσι όσο και στο Λονδίνο.
Τεράστια καριέρα
Η Μάγια Πλισέτσκαγια γεννήθηκε στη Μόσχα το 1925. Μεγάλωσε στη σκιά του Σταλινισμού· ο πατέρας της «εξαφανίστηκε» το 1937 και η μητέρα της φυλακίστηκε. Σε ηλικία 11 ετών έμεινε χωρίς τους γονείς της, στιγματισμένη ως το «παιδί των εχθρών του λαού»… Σπούδασε στη Σχολή των Μπολσόι για να γίνει σχεδόν αμέσως, το 1943, χορεύτρια των Μπολσόι και πρίμα μπαλαρίνα το 1962. Ηταν η αρχή μίας μυθικής καριέρας που διήρκεσε περισσότερα από 60 χρόνια. Οχι χωρίς προβλήματα καθώς οι σχέσεις της με το σοβιετικό καθεστώς δεν υπήρξαν καθόλου αρμονικές: αποκλειόταν συστηματικά από τις περιοδείες του Μπαλέτου σε χώρες της Δύσης για πολιτικούς λόγους. Τελικά κατόρθωσε να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1959· οι εμφανίσεις της στις αμερικανικές μεγαλουπόλεις είχαν ανεπανάληπτη υποδοχή. Εκτοτε χόρεψε δεκάδες φορές εκτός Ρωσίας (και στην Ελλάδα, προσκαλεσμένη του Φεστιβάλ Αθηνών) ενώ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 συνεργάστηκε με το Μπαλέτο της Οπερας του Παρισιού το 1961 και το 1964. H πρώτη δική της χορογραφία ήταν ένα έργο βασισμένο στην «Αννα Καρένινα» του Τολστόι, με μουσική που είχε γράψει ο συνθέτης και σύζυγός της Rodion Schedrin· πρωτοπαρουσιάστηκε το 1972 και κινηματογραφήθηκε δύο χρόνια αργότερα.