Σε μια κλασική -βλέπε ρομαντική- έκδοση μπαλέτου μεγάλη σημασία και προσοχή δόθηκε από μάγιστρους χορογράφους του 19ου αιώνα -αλλά και του 20ού- στην παρουσίαση Pas de deux. Αυτό το ντουέτο προσφέρεται συνήθως στους ήρωες πρωταγωνιστές του μπαλέτου και τοποθετείται σε ένα καίριο σημείο της υπόθεσης ή στο «ντιβερτισμάν» που παρεισφρέει στη δράση ή οδηγεί στην αποθέωση ολόκληρο το χορο-δρώμενο. Η δομή του Pas de deux είναι τετραμερής: μια θριαμβική έναρξη εξελίσσεται σε αντάτζο. Εδώ εκτιμάται η ικανότης του ζεύγους των αστέρων – χορευτών στις συνταιριαστές φιγούρες, στις πιρουέτες και στις ανυψώσεις της μπαλαρίνας στα χέρια του μπαλαρίνου (καθώς αυτός εκτός από άψογος και γαλάντης partenaire πρέπει να είναι και ικανός porteur, βλέπε… αχθοφόρος!) και άλλα πολλά. Ακολουθούν τα δυο σόλο επιδεικτικής τεχνικής, οι variations, των δυο etoiles. Η αστραφτερή κόντα σε λαχανιαστό ρυθμό γκάλοπ φέρνει την τεχνική κατάρτιση του ζεύγους στην αποθέωση.
Πιο «πιασάρικα» είναι τα ντουέτα τα αποκαλούμενα «demi caractere» όπως της «Πακίτα», του «Δον Κιχώτη». Της «Ραϋμόντα» κ. α. Πιο δύσκολα τα απολύτως «αγνά», «ευγενικά» χορών pures και nobles όπως ακριβώς της «Ωραίας Κοιμωμένης», της «Μπαγιαντέρας» (γ΄ πράξη) ή του «Καρυοθραύστη». Αυτά τα αποκαλούμε και «Grand Pas». Εδώ απαιτείται, πέραν της άψογης τεχνικής, που θα πρέπει να επιδειχθεί με σεμνότητα, και εσωτερικό κάλλος, μια αριστοκρατική εμφάνιση, η ιδιαίτερη «Σχολή» στις θέσεις και τοποθετήσεις κεφαλής, ώμων και άκρων. Για τους Ελληνες, αυτά τα Grand Pas αποδεικνύονται πιο δύσκολα στην εμφάνιση, εκτέλεση και ερμηνεία τους.
Τρία ζευγάρια πρότεινε το Μπαλέτο της ΕΛΣ με τον γιορτινό της «Καρυοθραύστη» του Τσαϊκόφσκι στην παλαιότερη αναβίωση του Πιέρ Λακότ. Η Αλίνα Στεργιανού (25/12) σε ένα ρόλο που δεν είναι «δικός της» (η μπαλαρίνα είναι μια εξαίρετη «demi caractere» χορεύτρια) απέδειξε την σκηνική της επικυριαρχία και εμπειρία σε μια πάρα πολύ καλή της στιγμή με το νεαρό εκλεκτών δυνατοτήτων και πολλά υποσχόμενο (επίσης demi caractere χορευτή) Ιγκορ Σιάτζκο. Ο ίδιος συνόδευσε και την Σταυρούλα Σπανούλη (31/12), άλλη μιαν έξοχη demi caractere μπαλαρίνα, η οποία υπερασπίστηκε το ύφος του ρόλου. Ομως ήταν η Βικτώρια Ισαακίδου (28/12) που με τον Γιώργο Βαρβαριώτη «κέντησε» το σωστό στυλ στο δυσκολότατο ντουέτο με τον υπότιτλο «της ζαχαρένιας νεράιδας». Μπουκιά και συχώριο!