«Αισθάνομαι Ελληνίδα κάθε φορά που είμαι έτοιμη να λογομαχήσω και να βάλω τις φωνές!», είπε χθες, μεταξύ σοβαρού και αστείου, η Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός Ολυμπία Δουκάκη όταν ρωτήθηκε από Ελληνες δημοσιογράφους σχετικά με το πώς βιώνει την ελληνικότητά της. H ερώτηση «έπεσε» στο τέλος της επίσημης συνέντευξης Τύπου που δόθηκε στην αίθουσα «Θάλεια» του ξενοδοχείου Χίλτον, χθες το μεσημέρι, με αφορμή τις παραστάσεις στο θέατρο Ιλίσια-Ντενίση από χθες έως αύριο.
Θεατρικός μονόλογος
Η Ολ. Δουκάκη παρουσιάζει τον μονόλογο «Ρόουζ» του Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου Μάρτιν Σέρμαν (ο οποίος ήταν παρών στο πάνελ), σε σκηνοθεσία της Νάνσι Μέκλερ, στο πλαίσιο των παραστάσεων «Θέατρο πέρα από τα όρια», που οργανώνει η Αττική Πολιτιστική Εταιρεία σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου «Νύχτες Πρεμιέρας».
Οπως ήταν αναμενόμενο, από τη συνέντευξη Τύπου την παράσταση έκλεψε η γεμάτη μπρίο και χιούμορ Ολυμπία Δουκάκη. Χαρακτηριστικό είναι ότι απέδωσε τα εύσημα στη μεταφράστρια. «Καταλαβαίνω ελληνικά, αλλά δυσκολεύομαι να μιλήσω. Και, πιστέψτε με, έχω βρεθεί σε καταστάσεις όπου ο μεταφραστής δεν αποδίδει σωστά τα όσα λέω».
Για τον Μπους
Δεν έλειψαν φυσικά οι πολιτικές ερωτήσεις. Για μια ακόμη φορά, η (και) ακτιβίστρια Ολ. Δουκάκη καταδίκασε την τρέχουσα αμερικανική κυβέρνηση. Οπως δήλωσε, η δημοτικότητα της κυβέρνησης Μπους έχει πέσει στο 30%, πως μολονότι οι Αμερικανοί επέδειξαν νωθρότητα απέναντι στις πολιτικές Μπους, «πλέον δεν μασάνε» και ότι η κατάσταση είναι «deadly serious» (θανατηφόρα σοβαρή). «Στη μεταστροφή αυτή έχουν παίξει ρόλο και οι διάφορες διαδηλώσεις ανά τον κόσμο».
Οσο για το έργο που ανεβάζει, το επέλεξε όχι τόσο γιατί έχει πολιτικά στοιχεία, αλλά γιατί «το γράψιμο είναι καταπληκτικό», κυρίως όμως επειδή «η ηρωίδα υφίσταται μια μεταμόρφωση»: «Τέτοια έργα μ’ αρέσει να επιλέγω, κι ας μην καταλήγει επιτυχημένα αυτό το εσωτερικό ταξίδι. Γι’ αυτό και κοιτάζω βαθιά μέσα στην προσωπική μου μυθολογία. Και η δική μου μυθολογία έχει αυτό τον χαρακτήρα του ταξιδιού. Βλέπετε, η πεμπτουσία της τυπικής αμερικανικής εμπειρίας είναι η εμπειρία του μετανάστη».
Η Ολ. Δουκάκη θυμήθηκε ακόμα την Κατίνα Παξινού να ερμηνεύει την Εκάβη στην Επίδαυρο, με κορυφαία του Χορού τη Δέσπω Διαμαντίδου. «Ηταν συγκλονιστικό. Το κοινό γύρω μου συνέπασχε με την ηρωίδα λες και ήταν ένα απολύτως σύγχρονο έργο. Επαιξα κι εγώ Εκάβη στο Σαν Φραντσίσκο. Αξέχαστη εμπειρία».
Ο Μάρτιν Σέρμαν
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως είχαν και οι απόψεις του Μάρτιν Σέρμαν, όταν ρωτήθηκε πώς εμπνεύστηκε τον μακρύ μονόλογο της «Ρόουζ». «Γενικά, αντλώ από τις εμπειρίες της οικογένειάς μου», δήλωσε. «Από τις εμπειρίες των Εβραίων του 20ού αιώνα, το κράτος του Ισραήλ σήμερα, με τις πολιτικές του οποίου διαφωνώ κάθετα. Συγκεντρώθηκαν όλα μέσα μου και κάποια στιγμή προέκυψε η Ρόουζ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει αξιοπρεπές θεατρικό έργο χωρίς ψήγματα αυτοβιογραφίας, έστω και μεταμφιεσμένης».
Οι άλλες παραστάσεις που ανεβαίνουν στο πλαίσιο «Θέατρο πέρα από τα όρια» είναι: «Γκαίτε «Φάουστ» – Φαντασία» (παγκόσμια πρώτη, σκηνοθεσία Πέτερ Στάιν), 22-26 Μαΐου· Φουγκάρτ-Κανί-Ντσονά, «O Σιζουέ Μπάνζι πέθανε» (σκηνοθεσία Πίτερ Μπρουκ), 1-4 Ιουνίου. Ολες οι παραστάσεις πραγματοποιούνται στο θέατρο Ιλίσια-Ντενίση.