Φεστιβαλ Καλαμάτας: μικρές ομάδες, μεγάλες προσδοκίες

Φεστιβαλ Καλαμάτας: μικρές ομάδες, μεγάλες προσδοκίες

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κάθε φεστιβάλ χορού που σέβεται τον εαυτό του, παράλληλα και ανάμεσα στα «μεγάλα» συγκροτήματα, προτείνει και προσφέρει στους θεατές και σόλο περφόρμανς, ντουέτα ή μικρά σχήματα. Πολλά μαθαίνει ή πληροφορείται κανείς από αυτά. Οχι ότι εισπράξαμε τίποτε το ιδιαίτερο στο 75΄ «Two Playful Pink» (Δυο παιχνιδιάρικα ροζ;) της Ισραηλίτισσας Γιασμίν Γκόντερ. Το γνωστό τροπάριο της ανάσας στα ηχεία, 2 Τ.V., τρεξίματα γύρω-γύρω για φινάλε και δυο κοπέλες να εκθέτουν τους προβληματισμούς και τα ψυχοσωματικά τους εγκεφαλικά, συναισθηματικά, σεξουαλικά. Επαναλαμβανόμενα μακρύ και δημιουργώντας ερωτήματα περί σύγχρονων κινημάτων στο χορό και στον αντι-χορό. Μπα! (ΔΗΠΕΘΕ Ι5/7).

Προσωπικοί οι προβληματισμοί και στα δυο σόλι που παρακολουθήσαμε στο Πνευματικό Κέντρο (17/7). Η χορογράφος και καλή χορεύτρια Ζωή Δημητρίου με εντυπωσιακό C.V. αναρωτιέται στα αγγλικά σε play back αλλά και λόγο live: «Can you see me?». Κάποια παιχνίδια σκιάς και φωτός, παπουτσιών (πάντα φετίχ) και στάσεων χοροθεατρικών σε μια συμπαθέστατη release κατάθεση που διέθετε και ένα εξαίρετο προσόν: ήταν σύντομο – μόλις 13΄. Την δουλειά της Α. Βάιερσταλ έτυχε να παρακολουθήσω στην Πλατφόρμα Κυπριακού Χορού στη Λεμεσό (σημείωμά μου 1,8/4). Στην Καλαμάτα με την ευαίσθητη πάντα καλή χορεύτρια Ευαγγελία Ράντου -εκπρόσωπο της Noema Dance Works; -παρουσίασαν σε συντομευμένη έκδοση που έχει βραβευθεί στο εξωτερικό το… σόλο «Affect». Δεν γνωρίζω τους άλλους συναγωνιζόμενους, όμως εδώ είχαμε μια όμορφη, στοχαστική, καλο-δομημένη αναζήτηση στο εσώτερο «είναι» μιας γυναίκας στα πρόθυρα της ωριμότητας. Δίκαια οι κυρίες καταχεικροτήθηκαν στην 18΄βινιέτα.

Στο φουαγέ του ιδίου χώρου, ανάμεσα σε παιδικές ζωγραφικές, ο έξοχος χορευτής Ερμής Μαλκότσης και ο Δάσκαλος Νταβίντ Ζαμπράνο (υπεύθυνος φέτος για τα έξοχα σεμινάρια που οργανώνονται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ), με ύφος, στυλ και κόμμωση… Σαμουράι αυτοσχεδιάζουν στιγμιότυπα ανάμεσα στο κοινό. Ο πρώτος χορεύει πάντα έξοχα και ο δεύτερος εκφράζεται σαρκαστικά, χιουμοριστικά με κραυγές και πήδους. Κάτι «άλλο» ακόμη μη αναμενόμενο, (20/7).

Η Πορτογαλέζα Σόνια Μπατίστα, γυναίκα μόνη, ψάχνει και ψάχνεται, προβληματίζεται και μας προβληματίζει με δυο μονολόγους μετ’ ασμάτων και βίντεο πολλών. Πουλάκια, παραμυθάκια, κάποιες πόζες ή κινήσεις αντι-ντανς ή και αντι-βίντεο-ντανς με τίτλο, αγγλικά φυσικά, «Icebox Fly. Winter Kick». Τα 60΄και κάτι εξήντλησαν ή εξενεύρισαν πολλούς. Και μας (21/7). Αφορμή πάλι για συζητήσεις, αντιρρήσεις και…καβγάδες. Θαύμα!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή