O Πειραιάς θα πρέπει να περιμένει ακόμη για να δει το Δημοτικό Θέατρο όπως το ονειρεύεται εδώ και 22 χρόνια, όταν τέθηκε για πρώτη φορά το θέμα της αποκατάστασης του διατηρητέου κτιρίου. Η εμπλοκή στην ομαλή, όπως διαφαινόταν, πορεία του έργου συνέβη μετά την ένσταση που υπέβαλε τεχνική εταιρεία η οποία συμμετείχε στον διαγωνισμό. Μετά την αποδοχή της ένστασης από το ΥΠ.ΠΟ., που είναι η προϊσταμένη αρχή, ο διαγωνισμός στην ουσία ακυρώθηκε και η δημοπράτηση πρέπει να προκηρυχθεί εκ νέου. Αναμένεται η προκήρυξη εντός των ημερών από την Περιφέρεια Αττικής.
Καθυστέρηση
Με τις καλύτερες προβλέψεις, η δημοπράτηση δεν μπορεί να ξεκινήσει πριν από τις αρχές Νοεμβρίου (καθώς απαιτούνται 60 ημέρες μετά την προκήρυξη). Το έργο έχει επιστρέψει, με άλλα λόγια, στο σημείο που βρισκόταν τον Νοέμβριο του 2005, όταν ο Δήμος του Πειραιά είχε εξαγγείλει με πανηγυρικό τόνο ότι «ένα όνειρο δεκαετιών γίνεται πραγματικότητα» (από δελτίο Τύπου του Δήμου Πειραιά, 08.11.05). Σύμφωνα με την τότε εξαγγελία, το έργο αποκατάστασης του Δημοτικού Θεάτρου του Πειραιά θα δημοπρατούνταν τον Ιανουάριο του 2006, πράγμα το οποίο έγινε. Εξι τεχνικές εταιρείες εκδήλωσαν ενδιαφέρον και αν δεν υπήρχε η ένσταση, που βασιζόταν σε διαδικαστικά θέματα, το έργο θα είχε ξεκινήσει.
Η πολύμηνη αναγκαστική καθυστέρηση πάει πίσω ένα έργο πνοής για τον Πειραιά. Ακόμη και αν υπάρχουν αντιρρήσεις για ορισμένα επί μέρους ζητήματα, όπως για τη μέθοδο της μελέτης – κατασκευής, που δίνει την εξουσία στον εργολάβο έναντι του αρχιτέκτονα (συνήθης όμως πρακτική για σχεδόν όλα τα δημόσια έργα στην Ελλάδα) ή για την απουσία θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του Θεάτρου ως οργανισμού (δεν έχει συσταθεί Δημοτικός Οργανισμός Θεάτρου), η αποκατάσταση του Δημοτικού Θεάτρου επωμίζεται ένα φορτίο μεγαλύτερο από το ίδιο το έργο του εκσυγχρονισμού του κτιρίου. Ενα ανακαινισμένο και αποδεκτό από την κοινωνία Δημοτικό Θέατρο εύκολα γίνεται σύμβολο αστικής περηφάνιας για τον Πειραιά.
Στη Διεύθυνση Αρχιτεκτονικού – Τμήμα Μνημείων και Παραδοσιακών Κτιρίων του Δήμου Πειραιά δεν υπάρχει ανησυχία για την υλοποίηση του έργου. Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης, κ. Γιώργος Ρεφενές, αναγνωρίζει τη μεγάλη καθυστέρηση, που οφείλεται στην αποδοχή εκ μέρους του ΥΠ.ΠΟ. της ένστασης, αλλά υποστηρίζει ότι οι προδιαγραφές του έργου ισχύουν.
Ο προϋπολογισμός του έργου, που έχει εξασφαλιστεί από τα ΠΕΠ Αττικής, ανέρχεται σε 36 εκατ. ευρώ περιλαμβανομένου του ΦΠΑ. Προβλέπεται, ανάμεσα σε άλλα, ο εκσυγχρονισμός της σκηνής (θα υπάρχει τριπλή, περιστρεφόμενη σκηνή ώστε να προσαρμόζεται στις διάφορες απαιτήσεις) και εγκατάσταση για πρώτη φορά κλιματισμού. Το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, έργο του Πειραιώτη αρχιτέκτονα Ιωάννη Λαζαρίμου (1849 – 1913), χτιζόταν για πολλά χρόνια (θεμελιώθηκε το 1884 και εγκαινιάστηκε το 1895) και την ίδια πορεία φαίνεται ότι ακολουθεί το έργο της αποκατάστασής του. Ποτέ δεν μπόρεσε να αποκτήσει το κύρος που προβλεπόταν ήδη από τον 19ο αιώνα, για πολλούς λόγους, τους οποίους αναλύει διεξοδικά ο Νίκος Αξαρλής στη μελέτη του «Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Θέατρο και Πόλη» (εκδ. Οδός Πανός, 2001). Ωστόσο, ο 21ος αιώνα μπορεί να του προσφέρει την ευκαιρία να παρασύρει ανοδικά την εικόνα της πόλης του Πειραιά. Αρκεί το έργο να προχωρήσει.