Granta, περιοδικό γραφής με… πρόσωπο στα γεγονότα

Το άνοιγμα της ελληνικής γραφής στη διεθνή αγορά είναι μία από τις μακροπρόθεσμες φιλοδοξίες της ελληνικής έκδοσης του φημισμένου βρετανικού περιοδικού Granta, που στη γλώσσα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γιαννίκος. «Είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς τι γράφεται σε άλλες χώρες», έλεγε χθες στο Βρετανικό Συμβούλιο, ο Ιαν Τζακ, διευθυντής του βρετανικού Granta, που βρέθηκε στην Αθήνα για μία γόνιμη ανταλλαγή ιδεών. Το ελληνικό Granta, όπως έλεγε χθες ο κ. Θόδωρος Γιαννίκος, δεν επιθυμεί να είναι ούτε «αντιγραφή» ούτε «εμφύτευση» του αντίστοιχου βρετανικού, αλλά για να μπορέσει να αποδέχεται και ελληνικά κείμενα που σταδιακά θα του δώσουν τη δική του ταυτότητα θα χρειαστεί χρόνος. Το νέο Granta γεννήθηκε στη Βρετανία το 1979 ως μετεξέλιξη του φοιτητικού περιοδικού που είχε ιδρυθεί στο Κέμπριτζ το 1889. Ο Ιαν Τζακ, ευφυής και με χιούμορ, σχεδίασε τους λόγους επιτυχίας της νέας περιόδου, που έχει ταυτιστεί με μία προοδευτική, οικουμενική ματιά. «Το Granta διεύρυνε τα όρια του αποδεκτού στη λογοτεχνική γραφή. Εδωσε κοινή στέγη και δυνατότητα συνύπαρξης στο ρεπορτάζ, στα απομνημονεύματα, στις ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Η φωτογραφική τεκμηρίωση των θεμάτων δημιούργησε ένα νέο τρόπο επικοινωνίας. Οπως είχε γράψει ο «Ομπζέρβερ», το Granta είναι ένα περιοδικό με το πρόσωπο κολλημένο στο παράθυρο, καθώς γίνεται μάρτυρας των γεγονότων». Στο δεύτερο τεύχος της ελληνικής έκδοσης, π. χ., υπάρχει αφιέρωμα στην Αφρική με φωτογραφίες του Σπύρου Τσακίρη. «Η παράδοση του Granta είναι ο αφηγηματικός ρεαλισμός». Το Granta, που στα «καλά» του τεύχη μπορεί να πουλάει διεθνώς 50 – 60.000 αντίτυπα, είναι σαν «ένα κουτί ακριβές σοκολάτες». Αυτό το είδος πολυτελείας για να επιζήσει οφείλει να χαλυβδώσει μια σαφή και αναγνωρίσιμη ταυτότητα και να συσπειρώσει γύρω του ένα πιστό κοινό στα όρια της «θρησκείας». Το Granta έχει συστήσει συγγραφείς, που κατόπιν έγιναν μεγάλα ονόματα. Τον Ρίτσαρντ Φορντ και τον Ρέιμοντ Κάρβερ στην Αγγλία, την Ζέιντι Σμιθ και τον Μάρτιν Εϊμις στις ΗΠΑ.